Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Agnieszka Górska (spr.)

Sędziowie : SO Natalia Pawłowska – Grzelczak

SO Agnieszka Kądziołka

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki Akcyjnej w W.

przeciwko K. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 28 lipca 2016 r., sygn. akt XI GC 229/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

Natalia Pawłowska – Grzelczak Agnieszka Górska Agnieszka Kądziołka

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie oddalił wniosek powódki o sprostowanie wyroku poprzez wskazanie, że od dnia 1 stycznia 2016 r. powodowi przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. W uzasadnieniu wskazano, że powód wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych, zaś z treści pozwu nie wynika, że roszczenie wynika z transakcji handlowej. Intencję powoda należało, zdaniem Sądu, odczytać literalnie.

Powód wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając naruszenie prawa procesowego, tj. art. 350 § 1 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi możliwość sprostowania wyroku, prawa materialnego, tj. art. 6 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że powodowi należą się odsetki ustawowe, a nie odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. W związku z tymi zarzutami powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do dalszego postępowania oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że skoro Sąd zasądził odsetki od dat wymagalności poszczególnych dokumentów finansowych, a do transakcji doszło pomiędzy przedsiębiorcami, to nie jest możliwym, by w niniejszej sprawie była mowa o odsetkach kapitałowych. Wobec zmian w stopie procentowej pomiędzy odsetkami ustawowymi kapitałowymi, a odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz wobec wprowadzenia nowej kategorii odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych zachodzi konieczność wyraźnego określenia, jakie odsetki zostały zasądzone w przedmiotowym wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 350 § 1 k.p.c. sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.

Uwzględniając fakt, że Sąd I instancji uwzględnił w całości powództwo dla stwierdzenia, czy doszło do oczywistej omyłki w wyroku miarodajne jest zestawienie treści wyroku z treścią żądania zawartego w pozwie. Nie ulega zaś wątpliwości, że powódka domagała się w pozwie zasądzenia odsetek ustawowych. Nie sposób przy tym przyjąć, by z uwagi na datę wniesienia pozwu (przed 1 stycznia 2016 r.), nie było możliwe inne określenie żądania w zakresie odsetek, w szczególności poprzez sprecyzowanie, że chodzi o odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. Nic nie stało na przeszkodzie, by zmodyfikować żądanie w tym zakresie w toku postępowania, choćby w piśmie przygotowawczym z dnia 11 kwietnia 2016 r. Powódka zaniechała tego, a zatem zasadny był wniosek, że domaga się nadal odsetek ustawowych określonych w pozwie. W konsekwencji brak podstaw do uznania, że doszło do jakiejkolwiek omyłki w określeniu odsetek zasądzonych na rzecz powódki, skoro uwzględniono w tym zakresie jej żądanie.

Podkreślenia wymaga, że zakresem kognicji Sądu odwoławczego, podobnie, jak Sądu pierwszej instancji rozpoznającego wniosek o sprostowanie, nie jest kwestia, czy powodowi należne były odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, a jedynie ustalenie, czy odnośnie określenia odsetek zachodzi rozbieżność pomiędzy wolą Sądu a sposobem jej odzwierciedleniem w wyroku. Z tych względów wywody zażalenia dotyczące rodzaju odsetek ustawowych pozostają bez istotnego znaczenia dla weryfikacji wniosku o sprostowanie wyroku. Z tych względów nieadekwatny też okazał się także zarzut naruszenia przepisu prawa materialnego Ubocznie zatem tylko wskazać trzeba, że powód domagał się dochodzonej kwoty tytułem bezumownego korzystania, co podaje w wątpliwość kwalifikację jego roszczenia jako wynikającego z transakcji handlowej. Ponadto, z samego faktu, iż stronie przysługują odsetki w wyższej wysokości, nie można wyprowadzać wniosku o powinności zasądzenia ich w takiej właśnie wysokości. To do powoda należy bowiem określenie żądania, które może obejmować odsetki obliczane według niższej stopy procentowej. Powódka zdaje się przy tym pomijać fakt, że już przed 1 stycznia 2016 r. wierzycielowi transakcji handlowej przysługiwały odsetki w innej wysokości, niż te, określone w art. 481 § 1 k.c. Tym samym zmiana stanu prawnego nie stanowi dostatecznego wytłumaczenia dla poprzestania na sformułowania żądania w pozwie jako „odsetek ustawowych”.

Argumentacja skarżącej zmierzająca do wykazania, iż w niniejszej sprawie nie mogło wchodzić w rachubę zasadzenie odsetek kapitałowych, jak również powołana w związku z tym praktyka orzecznicza nie przystają do treści rozstrzygnięcia, którego dotyczy wniosek o sprostowanie. Podkreślenia bowiem wymaga, że Sąd Rejonowy zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie, nie zaś odsetki kapitałowe.

W konsekwencji prawidłowo uznano, że nie zachodzą przesłanki sprostowania wyroku, co uniemożliwiało uwzględnienie wniosku powódki w tym zakresie.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak na wstępie.

Natalia Pawłowska – Grzelczak Agnieszka Górska Agnieszka Kądziołka