Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Natalia Pawłowska - Grzelczak

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2017 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w P.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 10 kwietnia 2017 r., sygn. akt X GC 272/16,

postanawia:

oddala zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie odrzucił zażalenie powódki na postanowienie z dnia 30 listopada 2016 roku o kosztach procesu.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że wyrokiem z dnia 30 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy oddalił powództwo (...) spółki akcyjnej w P. wytoczone przeciwko pozwanej spółce (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.. W dniu 4 stycznia 2017 roku powódka złożyła zażalenie na postanowienie z dnia 30 listopada 2016 roku o kosztach procesu. Sąd Rejonowy wskazał, iż zażalenie to jest niedopuszczalne albowiem wyrok z dnia 30 listopada 2016 roku nie zawierał orzeczenia o kosztach procesu. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy stanął na stanowisku, iż wobec braku substratu zaskarżenia zażalenie winno zostać odrzucone na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się powódka i złożyła zażalenie na powyższe postanowienie. Zaskarżonemu postanowieniu powódka zarzuciła dokonanie ustaleń sprzecznych z zebranym materiałem dowodowym poprzez ustalenie przez Sąd I instancji, że w wyroku z dnia 30 listopada 2016 roku ( sygn. akt X GC 272/16) Sąd nie orzekł o kosztach postępowania w sprawie, podczas gdy z uzasadnienia wyroku wynika, iż Sąd obciążył kosztami postępowania stronę powodową jako przegrywającą, co oznacza, że Sąd de facto rozstrzygnął w przedmiocie kosztów zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c.. Skarżąca wskazała, iż na skutek tego naruszenia, Sąd Rejonowy naruszył art. 370 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c. poprzez odrzucenie zażalenia powódki na postanowienie z dnia 30 listopada 2016 roku w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Mając na uwadze powyższe zarzuty

powódka wniosła o uchylenie zaiskrzonego postanowienia i przekazanie do rozpoznania zażalenia powódki z dnia 4 stycznia 2017 roku (data stempla pocztowego). Wniosła także o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu dokonano rozwinięcia powyższych zarzutów konkludując, iż odrzucenie zażalenia naruszyło interes prawny i faktyczny powódki, pozbawiając prawa do kontroli instancyjnej orzeczenia Sądu I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu, jak również argumenty przytoczone na jego poparcie, a przemawiające za odrzuceniem zażalenia powódki z dnia 4 stycznia 2017 roku (data stempla pocztowego).

Analiza materiału dowodowego prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż wyrok Sądu Rejonowego z dnia 30 listopada 2016 roku nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Lektura uzasadnienia wyroku z dnia 30 listopada 2016 roku również prowadzi do wniosku, iż nie zapadło rozstrzygniecie o kosztach. Sąd I instancji w uzasadnieniu wyraźnie wskazał: „ Sąd nie rozstrzygnął o kosztach procesu w trybie art. 108 § 1 k.p.c. Pozwana wygrała proces w całości, ale nie składała wniosku o zasądzenie kosztów postępowania na jej rzecz”. Treść tego zapisu jest jednoznaczna i nie budzi żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Sąd wyraźnie wyjaśnił dlaczego nie zapadło orzeczenie o kosztach w trybie art. 108 k.p.c. wskazując, iż nie było ku temu podstaw, bo pozwana pomimo, że proces wygrała nie złożyła wniosku o zasądzenie kosztów procesu.

Podstawową przesłanką dopuszczalności środka odwoławczego jest istnienie substratu zaskarżenia. Substratem takim może być tylko zawarte w sentencji wyroku negatywne rozstrzygnięcie o żądaniu strony skarżącej. W tym miejscu trzeba zauważyć, że w kodeksie postępowania cywilnego przepisem, który określa treść sentencji wyroku, jest art. 325 k.p.c. Według tego przepisu sentencja powinna zawierać rozstrzygnięcie Sądu o żądaniach stron. Treść sentencji zaskarżonego wyroku dokładnie określa o czym orzekł Sąd Rejonowy. W przedmiotowym stanie faktycznym Sąd Rejonowy jedynie oddalił powództwo. Nie zawarł żadnego orzeczenia o kosztach. Sąd drugiej instancji po zapoznaniu się z treścią orzeczenia z dnia 30 listopada 2016 roku doszedł do przekonania, iż w niniejszej sprawie zachodzi brak substratu zaskarżenia albowiem zażalenie zostało skierowane do rozstrzygnięcia o kosztach procesu, które nie istnieje. Powoduje to konieczność odrzucenia zażalenia. Sąd Okręgowy w pełni podzielił wielokrotnie wyrażony w orzecznictwie Sądu Najwyższego pogląd w przedmiocie konsekwencji wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia nieistniejącego (patrz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 października 1986 r., III CRN 244/86, OSNCP 1988, poz. 17, a także orzeczenia z dnia 28 maja 1998 r., III CKN 409/98 i z dnia 4 listopada 1998 r., I CKN 409/98, nie publ., przytoczone w Komentarzu do Kodeksu postępowania cywilnego pod red. Prof. T. Erecińskiego, wyd. 4, str. 673). Zatem skoro powódka wniosła środek odwoławczy dotyczący przedmiotu nie objętego rozstrzygnięciem w sentencji orzeczenia, to środek ten podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny z powodu braku substratu zaskarżenia ( zob. np. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 1997 r. II CKN 15/97, z dnia 8 lipca 1997 r. I CZ 76/97, z dnia 21 kwietnia 1998 r. III Cz 43/98 oraz z dnia 28 maja 1998 r. III CKN 409/98).

Powyższe prowadzi do przekonania o zasadności stanowiska sądu pierwszej instancji wyrażonego w zaskarżonym postanowieniu. W tym stanie rzeczy stosownie do art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc zażalenie podlegało oddaleniu.

Sygn. akt VIII Gz 228/17

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...).

3.  (...)