Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Woźniak

Sędziowie SO Agnieszka Górska (spr.)

SO Natalia Pawłowska - Grzelczak

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. K.

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 23 października 2013 roku, sygn. akt XI GCo 191/13

postanawia:

I zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że :

1)  nadać wyrokowi Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2011 r. wydanemu w sprawie XI GC 608/10 klauzulę wykonalności na rzecz M. K.;

2)  zasądzić od dłużnika (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz wierzyciela M. K. kwotę 127 (stu dwudziestu siedmiu) złotych tytułem kosztów postępowania.

II zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 90 (dziewięćdziesięciu) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 października 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie oddalił wniosek wierzyciela M. K. o nadanie na jego rzecz klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2011 r. wydanemu w sprawie XI GC 608/10. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca złożył jedynie poświadczoną przez zawodowego pełnomocnika umowę cesji, jednak złożone na niej przez strony podpisy nie zostały urzędowo poświadczone; notariusz poświadczył tylko podpisy złożone przez pełnomocników spółki (...) spółki akcyjnej w W. na pełnomocnictwach dla osób, które reprezentowały cedenta w czasie podpisywania umowy, nie dokonał poświadczenia podpisów osób, które umowę podpisały. Dokument przedstawiony przez wnioskodawcę nie spełnia zatem wymagań z art. 788k.p.c.

Wnioskodawca wniósł zażalenie na ww. postanowienie, domagając się jego zmiany i nadania klauzuli wykonalności na wskazany we wniosku tytuł egzekucyjny, ewentualnie uchylenia postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 788 § 1 k.p.c. i art. 129 § 2 i 3 k.p.c. poprzez niezasadne przyjęcie, że do nadania klauzuli wykonalności na osobę trzecią wymagane jest przedstawienie dokumentu przejścia uprawnień jedynie w formie z podpisami notarialnie poświadczonymi, podczas gdy do wykazania, że obowiązek lub uprawnienie przeszło na inną osobę wystarczające jest przedstawienie dokumentu poświadczonego za zgodność z oryginałem prze profesjonalnego pełnomocnika występującego w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wywiedzione przez wnioskodawcę zażalenie zasługiwało na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż te, wskazane w uzasadnieniu zażalenia.

Wbrew bowiem twierdzeniom skarżącego przyczyną, dla której Sąd I instancji nie uwzględnił wniosku, nie było wcale dołączenie do wniosku poświadczonej przez adwokata umocowanego w sprawie odpisu umowy cesji, a nie oryginału lub odpisu poświadczonego przez notariusza. Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika wprost, że Sąd oddalił wniosek z uwagi na brak urzędowego poświadczenia podpisów złożonych przez osoby, które podpisały umowę cesji, nie zaś z uwagi na brak oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu dokumentu. Dołączona do wniosku umowa cesji trafnie została zakwalifikowana przez Sąd jako dokument prywatny, wobec czego - zgodnie z art. 788 § 1 k.p.c – dotyczył jej wymóg urzędowego poświadczenia podpisów (który nie odnosi się, co oczywiste, do dokumentów urzędowych).

Urzędowe poświadczenie podpisu odróżnić jednak należy od urzędowego poświadczenia zgodności odpisu z oryginałem dokumentu. Nie można zatem przyjąć, iż - jak zdaje się sugerować skarżący, poprzez poświadczenie za zgodność z oryginałem odpisu umowy cesji, stała się ona dokumentem urzędowym. Z dosłownego brzmienia art. 129 § 3 k.p.c. wynika, że charakter dokumentu urzędowego ma tylko poświadczenie zgodności z oryginałem dokonane przez profesjonalnego pełnomocnika, nie zaś sam odpis dokumentu będący przedmiotem tego poświadczenia. Wykluczone jest przyjęcie, że wskutek poświadczenia za zgodność z oryginałem przez profesjonalnego pełnomocnika występującego w sprawie odpisu dokumentu prywatnego, dokument ten nabiera charakteru dokumentu urzędowego albo dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 lutego 2013 r. , I ACz 62/13, LEX nr 1344117)

Nie ulega zatem wątpliwości, iż podpisy na umowie cesji winny być urzędowo poświadczone, co nie wyklucza jednakże dołączenia do wniosku odpisu umowy (poświadczonego za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika) z urzędowo poświadczonymi już podpisami. Sąd pierwszej instancji oddalił wniosek z uwagi na brak takiego urzędowego poświadczenia podpisów osób które uczestniczyły w zawarciu umowy. Analiza dokumentów złożonych do akt prowadzi jednak do odmiennych ustaleń w tym zakresie. Zauważyć bowiem trzeba, że do umowy cesji dołączone były: kopia wyroku, pełnomocnictw i odpisu z KRS, zaś dopiero na końcu znajdowało się poświadczenie przez notariusza podpisów złożonych na dokumencie przez A. U. i M. Z. (k. 22), reprezentujących cedenta. Za „dokument” którego dotyczy poświadczenie uznać zaś trzeba umowę cesji, o czym świadczy zarówno data poświadczenia przez notariusza złożenia w jego obecności podpisów przez ww. osoby, zbieżna z datą umowy cesji, jak również sposób połączenia umowy cesji z załącznikami.

Wprawdzie brak jest urzędowego poświadczenia podpisów złożonych przez nabywcę - M. K., jednakże nie stoi to na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku o nadanie klauzuli na rzecz następcy. Urzędowe potwierdzenie podpisu stanowi kwalifikowany dowód tego, że dana osoba złożyła określone oświadczenie woli. Jednakże w przypadku, gdy oświadczenie pochodzi od wnioskodawcy, który we wniosku powołuje się na jego treść, nie jest celowe, aby nadto wymagać od wnioskodawcy przedstawienia urzędowego potwierdzenia jego podpisu złożonego pod tym oświadczeniem. Stanowisko zaprezentowane w postępowaniu przed sądem jest bowiem równoznaczne z przyznaniem, że podpis należy do niego, a właśnie ta okoliczność podlega stwierdzeniu podczas urzędowego potwierdzenia podpisu. Dla nadania klauzuli wykonalności na rzecz nabywcy wierzytelności wystarczające jest, aby podpis cedenta był urzędowo poświadczony.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone orzeczenie i na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. nadał klauzulę wykonalności zgodnie z wnioskiem.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania oparte zostało na przepisach art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. Na przyznane wierzycielowi koszty w postępowaniu pierwszoinstancyjnym składały się kwoty : 50 zł opłata od wniosku, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 60 zł, ustalone na podstawie §11 pkt 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. jedn. Dz. U. 2013 rok, poz. 461). Koszty postępowania zażaleniowego obejmowały opłatę od zażalenia 30 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 60 zł, ustalone na podstawie §11 pkt 13 w zw. z §13 ust. 2 pkt 1 cytowanego rozporządzenia.