Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

Sygn. akt VIII Ga 209/19

Transkrypcja uzasadnienia wyroku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wyrokiem z dnia 3 października 2018 r. w sprawie z powództwa (...). (...) sp. z o.o. w S. przeciwko (...) SA V. (...) w W. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 8.315 zł 11 gr wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 października 2014 r., oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zaś w 3 punkcie wyroku rozstrzygnął o kosztach procesu w ten sposób, że zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.863 zł 55 gr. W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wskazał, iż pozwany ponosi odpowiedzialność za sprawcę z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Wskutek kolizji uległ uszkodzeniu pojazd, samochód osobowy należący do spółki (...) SA w G.. Kolizja miała miejsce 7 lipca 2014 r. Następnie poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego oraz umowę cesji wierzytelności. Sąd Rejonowy wskazał, iż dochodzona pozwem kwota w wysokości 9.543 zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego uzasadniona okazała się jedynie do kwoty zasądzonej w pkt. 1 wyroku, wskazując iż odpowiedzialność pozwanej obejmuje 44 dni najmu. Posiłkując się dowodem z opinii biegłego sądowego, jaki w niniejszej sprawie został przeprowadzony Sąd Rejonowy wskazał, iż za 3 dni najmu zasadne jest odszkodowanie przy stawce 149 zł, łącznie 447 zł, następnie za kolejne 41 dni Sąd Rejonowy zweryfikował stawkę, która wynikała z umowy najmu łączącą powoda z poszkodowanym w kwocie 249 zł do kwoty 190 zł 71 gr. Sąd Rejonowy wskazał, iż w odniesieniu do tego okresu zasadny powinien być najem w stawce średniej. Wskazano, iż z opinii biegłego sądowego wynika, iż zakres stawek stosowanych na rynku waha się od kwoty 150 zł do 220 zł, jednak w ocenie Sądu konieczne było zweryfikowanie tej stawki do średniego poziomu wysokości 190 zł 71 gr, wskazując że ta stawka odzwierciedla realia rynkowe.

Z powyższym wyrokiem nie zgodziły się obie strony.

Zostały wywiedzione dwie apelacje. Strona powodowa w apelacji zaskarżyła oddalenie powództwa co do kwoty 1.200 zł 89 gr wskazując, iż odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego powinno zostać ustalone w oparciu o nie średnią stawkę, lecz w oparciu o zakres stawek rynkowych odpowiadających na rynku lokalnym, tj. zdaniem apelującego to odszkodowanie nie powinno przekraczać owych stawek rynkowych. W uzasadnieniu apelacji wskazano, że w oparciu o dowód z opinii biegłego, jaki w niniejszej sprawie został przeprowadzony Sąd powinien zweryfikować stawkę wynajmu za 41 dób z kwoty 247,92 zł netto do kwoty 220 netto, albowiem ta kwota mieści się w zakresie stawek rynkowych. W sposób nieuzasadniony w ocenie apelującego Sąd zweryfikował tą stawkę do stawki średniej.

Strona pozwana w wywiedzionej przez siebie apelacji zaskarżyła wyrok w części co do kwoty 1.660 zł, wskazując że Sąd Rejonowy pominął, iż w toku postępowania likwidacyjnego, iż pozwana przyznała powodowi odszkodowanie w wysokości 1.660 zł i co do tej kwoty powinna nastąpić korekta wyroku. Strony także zaskarżyły orzeczenie o kosztach procesu, wskazując iż powinno zostać ono rozliczone adekwatnie do wyniku sporu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacje wywiedzione przez obie strony od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie w całości okazały się uzasadnione. W pierwszej kolejności przechodząc do apelacji wywiedzionej przez stronę powodową zasadnie strona powodowa zarzuca, iż sąd w sposób nieuprawniony przyznając należne powodowi odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego zweryfikował to odszkodowanie do stawki średniej. Jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, które jest już ugruntowane, w szczególności należy podkreślić, że odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego powinien obejmować niezbędne i ekonomicznie uzasadnione wydatki. Wydatki te należy ustalić według cen, którymi posługuje się swobodnie wybrany przez poszkodowanego warsztat dokonujący wynajmu pojazdy, nawet jeżeli odbiegają te stawki od cen średnich, byleby tylko odpowiadały cenom stosowanym przez usługodawców na rynku lokalnym. I jak wynika z opinii biegłego sądowego, zakres stawek rynkowych mieści się w kwocie od 150 do 220 zł netto. Zatem zasadnie apelujący wskazuje, iż w realiach niniejszej sprawy należy mu się to odszkodowanie w stawce maksymalnej 220 zł netto, skoro z umowy łączącej poszkodowanego z powodem wynika, iż zastosowano stawkę wyższą 249 zł netto. A zatem wyrok Sądu Rejonowego należało skorygować dodatkowo przyznając odszkodowanie w kwocie 1.200 zł 89 gr, co obejmuje zwiększoną kwotę za 41 dni do stawki 220 zł najmu.

Zasadna także okazała się apelacja pozwanego. Jak wynika z motywów zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy w rozliczeniach nie uwzględnił uiszczonej już w toku postepowania likwidacyjnego przez ubezpieczyciela kwoty 1.660 zł, która to kwota bezsprzecznie została przed skierowaniem sprawy do Sądu na rzecz powoda uiszczona. Wyrok zatem podlegał korekcie. Od zasądzonej kwoty 8.315 zł 11 gr należało odjąć kwotę 1.660 zł. Jest to zakres zaskarżenia apelacji pozwanego i do tej kwoty dodać kwotę 1.200 zł 89 gr, która to kwota wynika z apelacji strony powodowej. Wynik tego działania matematycznego, kwota 7.856 zł, jest to kwota w zakresie jakiej należało zmienić roszczenie główne w pkt. 1 zaskarżonego wyroku. Orzeczenie znajduje oparcie w normie art. 386 § 1 k.p.c.

Konsekwencją zmiany zaskarżonego wyroku był też obowiązek orzeczenia o kosztach procesu przed Sądem Rejonowym, stosownie do normy art. 98 § 1 k.p.c. w związku z artykułem 100 zdanie 1 k.p.c., ponieważ roszczenie zostało uwzględnione w 82,32% w takim też stosunku należało częściowo rozdzielić koszty procesu. Strona powodowa poniosła koszty przed Sądem I instancji w łącznej kwocie 3.695 zł. Kwota ta wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, nie budzi tutaj żadnych wątpliwości, 82,32% z tej kwoty daje kwotę 3.041 zł 72 gr. Koszty poniesione przez pozwanego przed Sądem I instancji zamykają się w kwocie 2.765 zł 40 gr. Pozwany utrzymał się ze swoim żądaniem w 17,68% przed Sądem Rejonowym, zatem w tym stosunku należało te koszty przyznać. I obejmują one kwotę 488 zł 92 gr. Różnica tych kwot 2.552 zł 80 gr została zasądzona tytułem kosztów procesu za postępowanie I-instancyjne od strony pozwanej na rzecz strony powodowej. Konsekwencją uwzględnienia obu apelacji był też obowiązek orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. W pkt. 2 zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwoty wywołane apelacją strony powodowej w kwocie 196 zł, na co składa się uiszczona opłata od apelacji w wysokości 61 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w stawce minimalnej w wysokości 135 zł. Stawka ta wynika z przepisów Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. W pkt. 3 zasądzono koszty wywołane apelacją pozwanego w łącznej kwocie 533 zł, na co składa się kwota 83 zł tytułem opłaty od apelacji oraz kwota 450 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika strony pozwanej w stawce minimalnej. To wszystko, dziękuję.