Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII GC 512/14 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Szczecinie z 2016-04-12

Sygn. akt VIII GC 512/14

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 16 września 2014 r. powód M. C. wniósł o zasądzenie od pozwanego Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwoty 99.510,09 zł z odsetkami ustawowymi od kwot: 20.620,70 zł od dnia 19 marca 2014 r., 14.136,76 zł od dnia 11 kwietnia 2014 r., 57.496,30 zł od dnia wniesienia pozwu, 7.256,3 zł od dnia wniesienia pozwu wraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa radcowskiego w kwocie 3.617 zł. W uzasadnieniu powód podał, że wykonywał prace na inwestycji realizowanej przez pozwaną spółkę jako podwykonawca spółki (...). Za wykonane prace powód wystawił faktury VAT, które powinny być zapłacone przez wykonawcę, jednak w związku z ogłoszeniem upadłości spółki (...) syndyk masy upadłości odstąpił od umowy, jaka łączyła powoda z tą spółką, która została też odsunięta od dalszego realizowania prac. Po dokonaniu odbioru prac przez pozwaną powód wystawił dwie faktury VAT nr (...) stanowiące obciążenie z tytułu utraconych grodzic w miejscu wykonywanych prac oraz należność za usunięcie grodzic. Oprócz tych należności powód domagał się od pozwanej zapłaty odszkodowania za bezumowne korzystanie z grodzic od dnia 17 października 2012 r. do chwili wydania ich powodowi, tj. 26 lutego 2014 r. Solidarnej odpowiedzialności pozwanej z tytułu realizacji umowy powód upatruje w przepisie art. 647 1 § 5 k.c.

W odpowiedzi na pozew pozwana Miejskie Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana podniosła, że realizowane przez powoda prace nie miały charakteru robót budowlanych. Ponadto generalny wykonawca mimo zawarcia umowy z powodem jako podwykonawcą wystąpił w tej sprawie do inwestora za pośrednictwem inżyniera kontraktu dopiero 5 września 2012 r. i uzyskał informacje o zakwalifikowaniu prac jako usług. Odnosząc się do kwestii odbioru grodzic znajdujących się na terenie wykonywanych prac, pozwana wskazała, że nigdy nie utrudniała powodowi ich usunięcia. Jeśli zaś chodzi o należność z tytułu faktury nr (...) to pozwana nie była stroną umowy powoda ze spółką (...), nie wyrażała zgody na jej zawarcie ani nie brała udziału w jej negocjowaniu zatem roszczenie to jest bezpodstawne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. C. zawarł w dniu 4 czerwca 2012 r. umowę z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w Z., na podstawie której zobowiązał się do zabezpieczenia wykopów na terenie Oczyszczalni (...) w S.. Zakres robót obejmował pogrążenie i wyrwanie ścianki stalowej – długość brusa 4 m oraz pogrążenie utraconej ścianki stalowej – długość brusa 4 m. Roboty objęte tą umową spółka (...) realizowała – jako wykonawca- w ramach zadania pn. „Rozbudowa i modernizacja Oczyszczalni (...) w S.” na podstawie kontraktu zawartego z Zamawiającym tj. Miejskim Przedsiębiorstwem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. Zgodnie z § 2 ust. 1 umowy z dnia 4.06.2012 r. wynagrodzenie powoda ustalono w następujący sposób: pogrążenie i wyrwanie ścianki – 175,00 zł/m 2 plus VAT wraz z dzierżawą za okres 1 miesiąca (pkt a), pogrążenie utraconej ścianki – 70,00 zł/ m 2 plus VAT (pkt b), koszt mobilizacji sprzętu przy pogrążaniu i wyrywaniu ścianki – 6.000 zł plus VAT (pkt c), koszt mobilizacji sprzętu przy przebiciu grodzic – 1.500 zł plus VAT (pkt d), koszt utraconej ścianki 2,50 zł/kg plus VAT (waga 72,00 kg/ m 2). Wynagrodzenie ustalone zostało jako ryczałtowe, ponadto zawierało takie koszty jak: wszelkie roboty porządkowe, wszelkie koszty związane z utrzymaniem zaplecza budowy podwykonawcy, zabezpieczenia terenu robót, usuwania na bieżąco gruzu, materiałów, odpadów i śmierci oraz inne koszty wynikające z umowy oraz przepisów prawa. W § 2 ust. 2 postanowiono, że jeżeli decyzją zamawiającego ścianka, która miała być odzyskana nie będzie w całości lub w części wyrwana lub uszkodzona Zamawiający zapłaci 3,20 zł/kg grodzicy plus koszt dostawy oraz podatek VAT. Rozliczanie robót miało następować na podstawie faktur częściowych i faktury końcowej: a) 60% po pogrążeniu oraz 100 % za grodzice utracone, b) 40 % po wyrwaniu (§ 2 ust. 3). Rozpoczęcie robót miało nastąpić nie później niż do 14 czerwca 2012 r. (§ 6).

Dowód:

- kontrakt część II k. 99 – 136,

- umowa z dnia 4 czerwca 2012 r. k. 182 – 188,

W dniu 8 sierpnia 2012 r. dokonano protokolarnego odbioru robót wykonanych przez powoda w ramach umowy z dnia 4 czerwca 2012 r. Komisja nie wniosła zastrzeżeń, jednocześnie stwierdzono, że pogrążono łącznie 197,99 m 2, wyrównano 84 m 2 grodzic. W tym samym dniu powód wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) tytułem wyrwania ścianki stalowej (ujście nr 46), mobilizacji sprzętu i pracowników, dowodu grodzic i pogrążenia ścianki stalowej – komora nr 1 na łączna kwotę 35.631,81 zł.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 27,

- protokół odbioru robót k. 28

Wykonawca spółka (...) zgłosiła powoda jako podwykonawcę pozwanemu inwestorowi za pośrednictwem inżyniera kontraktu w piśmie z dnia 5 września 2012 r. W odpowiedzi na powyższy wniosek inżynier kontraktu poinformował wykonawcę, że przedmiot umowy ma charakter usług, w związku z tym zarekomendował inwestorowi odrzucenie wniosku wykonawcy ze wskazaniem, że powód powinien być traktowany przez zamawiającego jako usługodawca.

Dowód:

- pismo z dnia 6 września 2012 r. k. 91,

-wniosek z dnia 5 września 2012 r. k. 92 – 98.

W stosunku do wykonawcy generalnego robót spółki (...) ogłoszono w dniu 17 października 2012 r. upadłość obejmującą likwidację majątku. Sędzia komisarz postanowieniem z dnia 31 stycznia 2013 r. zezwolił syndykowi na odstąpienie od zawartych przez upadłego umów. W związku z powyższym w piśmie z dnia 25 lutego 2013 r. syndyk masy upadłości złożył powodowi oświadczenie o odstąpieniu od umowy zawartej w dniu 4 czerwca 2012 r.

Bezsporne, nadto oświadczenie syndyka z dnia 25 lutego 2013 r. k. 164.

Pozwany inwestor odstąpił także od kontraktu, jaki łączył go ze spółką (...) co miało miejsce w piśmie z dnia 23 października 2012 r. Wyłoniono w drodze przetargu kolejnego wykonawcę spółkę (...) na realizację oczyszczalni ścieków. Nowy wykonawca rozpoczął prace w drugiej połowie 2013 r.; do tego czasu od chwili ogłoszenia upadłości spółki (...) na placu budowy nie były wykonywane żadne prace. G. wbudowane przez powoda pozostały do następnego etapu realizowanego już przez nowego wykonawcę. Po odstąpieniu od umowy z (...) zabezpieczone zostały tylko rurociągi natomiast wykopy zostały zasypane po wykonaniu komór w 2014 r. a prace te zrealizował nowy wykonawca. W czasie realizacji robót przez nowego wykonawcę część grodzic zostało skróconych, odciętych ponieważ kolidowały z innymi pracami.

dowód:

- zeznania świadka J. F. k. 173-175,

- zeznania świadka T. Z. k. 175 – 177,

- przesłuchanie reprezentanta strony pozwanej S. S. k. 238 – 239.

W dniu 30 listopada 2012 r. odbyło się spotkanie przedstawicieli inwestora - Jednostki Realizującej Projekt oraz powoda, w trakcie którego powód przedstawił stanowisko dotyczące objęcia wykonywanych przez siebie prac zobowiązaniem solidarnym w oparciu o art. 647 1 k.c.; przekazano też wówczas informację o możliwości pozostawienia grodzic stalowych na terenie obiektu. Przedstawiciele Jednostki Realizującej Projekt poinformowali powoda, że po dniu 5 grudnia 2012 r. kiedy to mijał termin wyznaczony wykonawcy przez pozwaną na usunięcie materiałów wykonawcy i zabezpieczenie robót, w przypadku gdy tego nie wykona, możliwe będzie usunięcie wszystkich elementów z placu budowy będących własnością wykonawcy.

Dowód:

- notatka służbowa z dnia 30 listopada 2012 r. k. 83,

- zeznania świadka J. F. k. 173-175,

- zeznania świadka T. Z. k. 175 – 177.

Powód zlecił wykonanie ekspertyzy w zakresie dotyczącym klasyfikacji technicznej wbudowanych przez niego wyrobów stalowych ścian szczelnych dla wykonania elementów oczyszczalni ścieków w aglomeracji S.. Opinia sporządzona przez zespół pod nadzorem inż. J. B. została sporządzona w sierpniu 2013 r.

Dowód:

- zdjęcia k. 31 - 38,

- opracowanie techniczne k. 39 -52,

- zeznania świadka J. B. k. 200 – 202.

Powód podjął czynności zmierzające do wyjaśnienia zarówno z syndykiem masy upadłości spółki (...) jak i pozwanym inwestorem kwestii rozliczenia wykonanych dotychczas prac oraz odzyskania sprzętu budowlanego znajdującego się na placu budowy. Syndyk masy upadłości stanął na stanowisku, że nie objął w posiadanie ścianki posadowionej przez powoda na terenie budowy, wobec czego nie może decydować o ruchomościach tam pozostawionych. Z kolei pozwana spółka stała na stanowisku, że umowa zawarta pomiędzy powodem a wykonawcą nie spełnia definicji robót budowlanych zatem wyłączona jest jej odpowiedzialność solidarna jako inwestora.

Dowód:

- pismo z dnia 18 czerwca 2013 r. z dowodem doręczenia k. 84 – 85,

- pismo z dnia 15 stycznia 2013 r. k. 86,

- pismo z dnia 24 września 2012 r. k. 87 - 88,

- pismo z dnia 26 września 2012 r. k. 89 - 90,

- pismo z dnia 28 stycznia 2013 r. k. 162,

- pismo z dnia 4 lutego 2013 r. k. 163,

- pismo z dnia 10 maja 2013 r. k. 165.

W dniu 19 grudnia 2013 r. powód wystawił pozwanej spółce notę księgową nr (...), na podstawie której obciążył pozwaną kwotą 57.496,30 zł tytułem bezumownego korzystania ze ścianki 197,99 m 2 od dnia 17 października 2012 r. (ogłoszenie upadłości spółki (...)) do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast w piśmie z dnia 20 grudnia 2013 r. (błędnie datowanym na dzień 20 grudnia 2012 r.) powód wezwał pozwaną do zapłaty powyższej należności w terminie 5 dni. Z kolei w dniu 5 marca 2014 r. powód wystawił pozwanej notę księgową nr (...) z tytułu bezumownego korzystania ze ścianki 197,99 m 2 od dnia 1 stycznia 2014 r. do 25 lutego 2014 r. na kwotę 7.256,33 zł. W piśmie z dnia 10 marca 2014 r. wezwał zaś pozwaną do zapłaty powyższej kwoty w terminie 5 dni.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 25,

- nota księgowa nr (...) k. 26,

- wezwanie do zapłaty k. 29,

- nota księgowa nr (...) k. 30.

W odpowiedzi na wezwania do zapłaty pozwana uznawała za bezpodstawne roszczenia powoda.

Dowód:

- pismo z dnia 23 stycznia 2014 r. z dowodem odbioru k. 137-138,

- pismo z dnia 3 kwietnia 2014 r. z dowodem odbioru k. 143-144

W piśmie z dnia 11 lutego 2014 r. powód zwrócił się do pozwanej spółki o wskazanie możliwości odbioru grodzic z terenu budowy w dniach od 25 lutego 2014 r. do 1 marca 2014 r. W odpowiedzi na powyższe pismo pozwana spółka wskazała, że istnieje możliwość odbioru grodzic w każdym wskazanym przez powoda terminie. Jednocześnie pozwana zwróciła się z prośbą o niezwłoczne potwierdzenie terminu aby umożliwić służbom technicznym spółki przygotowanie wejścia na teren budowy

Dowód:

- pismo z dnia 19 lutego 2014 r. z dowodem odbioru k. 21, 139 – 140, 161,

- pismo z dnia 11 lutego 2014 r. k. 160,

W dniu 26 lutego 2014 r. powód dokonał odbioru grodzic z placu budowy modernizacji oczyszczalni w S.. Nie odebrano grodzic G 62 13 sztuk po 6,5 m długości (co stanowiło 33,8 m 2 powierzchni ścianki) z uwagi na wykonane prace budowlane. Na ilość 33,8 m 2 składało się 11 grodzic odciętych oraz 2 grodzice pozostawione z powodu braku możliwości ich demontażu bez uszkodzenia wykonanych kanałów poliestrowych 2x1200 mm. Pozostałe grodzice (164,19 m 2) stanowiące pierwotne zabezpieczenie wykopu przy komorze nr 1 powód odebrał w całości z placu budowy. Odbiór powyższy został potwierdzony protokołem odbioru podpisanym przez powoda, J. F. – kierownika (...), T. I. Kontraktu, B. N. spółki (...).

Dowód:

- protokół odbioru grodzic k. 18,

- przesłuchanie powoda M. C. k. 237 – 238.

Po dokonaniu odbioru powód wystawił pozwanej w dniu 4 marca 2014 r. fakturę VAT nr (...), która miała stanowić obciążenie z tytułu utraconych grodzic w miejscu wykonywanych prac na kwotę 20.620,70 zł. Z treści tej faktury wynikało, że chodzi o 5239,000 kg grodzic stalowych G 62, gdzie cenę jednostkową ustalono na kwotę 3,20 zł.

W dniu 27 marca 2014 r. powód wystawił pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 14.136,76 złotych tytułem należności za usunięcie grodzic według stawki 70.00 zł za 164,190 m 2.

W piśmie z dnia 3 kwietnia 2014 r. pozwana odesłała powodowi fakturę VAT nr (...) jako bezpodstawną.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 17,

- faktura nr (...) k. 20,

- pismo z dnia 3 kwietnia 2014 r. z dowodem odbioru k. 141-142.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie został ustalony przede wszystkim w oparciu o niekwestionowane dowody z dokumentów złożonych w toku postępowania przez strony. Sąd oparł się również na zaoferowanych dowodach osobowych tj. zeznaniach świadków i przesłuchaniu stron. Sąd nie znalazł też podstaw, by odmówić wiarygodności dowodom z zeznań świadków J. F., T. Z. oraz J. B. bowiem w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy korelowały ze sobą oraz dowodami z dokumentów. Podobnie należało ocenić dowód z przesłuchania stron tj. M. C. i S. S.. Sąd pominął dowód z zeznań świadka T. S. ponieważ wyznaczony pełnomocnikowi powoda zarządzeniem z dnia 16 listopada 2015 r. termin na wskazanie prawidłowego adresu tego świadka upłynął bezskutecznie Wniosek o przesłuchanie świadka B. N. został cofnięty przez powoda.

Jednocześnie Sąd nie uwzględnił wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego uznając, że okoliczności, jakie miałyby być przedmiotem opinii biegłego (zasadność pozostawienia utraconych przez powoda grodzic, klasyfikacja techniczna wbudowanych wyrobów) nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Nadto, liczba pozostawionych i zabranych grodzic nie była w sprawie kwestionowana, co też wyraźnie oświadczył na rozprawie w dniu 24 czerwca 2015 r. pełnomocnik pozwanej. W okolicznościach niniejszej sprawy bezzasadny był także wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność „zasadności wskazanych w fakturach i notach księgowych wartości księgowych”. Kwestia ta stanowi bowiem przedmiot osądu w rozpoznawanej sprawie, determinowanego przede wszystkim oceną prawną roszczenia. Powód nie wskazał zaś, jakie okoliczności wymagałyby sięgnięcia do wiedzy specjalnej, jaką dysponuje biegły. W pozwie nie przedstawiono przy tym jakiegokolwiek wyliczenia kwot z tytułu bezumownego korzystania, co nie pozwalało nawet na dokonanie rachunkowej ich weryfikacji.

Powód wywodzi swoje roszczenie o zapłatę wynagrodzenia z umowy zawartej w dniu 4 czerwca 2012 r. z generalnym wykonawcą, na podstawie której wykonywał prace jako podwykonawca. Nadto domagał się od pozwanej jako inwestora wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z rzeczy po ogłoszeniu upadłości generalnego wykonawcy. Podstawy prawnej swego żądania upatrywał w art. 647 1 § 5 k.c. Zgodnie z tym przepisem wykonawca zawierający umowę z podwykonawcą oraz inwestor ponoszą solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę. Powyższy przepis wprowadza ustawową odpowiedzialność za cudzy dług. Inwestor na podstawie art. 647 1 § 5 k.c. zostaje obciążony odpowiedzialnością za realizację umowy, której nie jest stroną.

Istota niniejszego sporu sprowadzała się do ustalenia, czy zaistniały przesłanki solidarnej odpowiedzialności pozwanej, jako inwestora, co do wynagrodzenia powoda za wykonane prace oraz odszkodowania za bezumowne korzystanie z grodzic.

Dokonując oceny roszczenia zgłoszonego przez powoda Sąd uznał, że roboty wykonywane przez niego na rzecz spółki (...) miały, wbrew zarzutom strony pozwanej, charakter robót budowlanych. Stwierdzenie to jednak nie oznaczało, że pozwany jako inwestor ponosił solidarną odpowiedzialność za zapłatę kwot wskazanych w pozwie.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne znaczenie miał fakt, że po ogłoszeniu upadłości spółki (...) syndyk masy upadłości odstąpił od umowy zawartej przez upadłą spółkę z powodem na podstawie art. 98 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego. W takiej sytuacji należało przyjąć, że najpóźniej z chwilą złożenia oświadczenia o odstąpieniu nie łączyła już powoda i spółkę (...) umowa o wykonanie robót zawarta w dniu 4 czerwca 2012 r. Nie mogły zatem w tych okolicznościach powstać po stronie spółki (...) jakiekolwiek dalsze zobowiązania wobec powoda, za zaspokojenie których odpowiedzialność ponosiłby inwestor. Podkreślić bowiem trzeba, że inwestor odpowiada za zapłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy od wykonawcy. Warunkiem odpowiedzialności inwestora jest zatem istnienie ważnego zobowiązania po stronie samego wykonawcy. Nawet zatem w gdyby uznać, że odstąpienie miało skutek jedynie co do części niewykonanej umowy, oczywiste było, że po dniu odstąpienia żadne dalsze zobowiązania po stronie upadłej spółki nie powstawały. Przypomnieć zaś trzeba, że odstąpienie od umowy nastąpiło z dniem 25 lutego 2013 r. natomiast faktury stanowiące podstawę żądania zgłoszonego w pozwie zostały wystawione w 2014 r. a więc już tym fakcie.

Oceniając poszczególne żądania zgłoszone w pozwie stwierdzić trzeba, że zobowiązania, jakie miałyby wynikać z faktury nr (...) dotyczyły grodzić pozostawionych na placu budowy, co do których bądź nie było możliwości wyrwania bądź też zostały uszkodzone. Strona powodowa przedstawiając wyliczenie wartości faktury wskazała na stawkę 3,20 zł za kilogram tej grodzicy, odwołując się w ten sposób do zapisu § 2 ust. 2 umowy. Zgodnie z tym postanowieniem, jeżeli decyzją zamawiającego ścianka, która miała być odzyskana nie będzie w całości lub w części wyrwana, zamawiający zapłaci 3,20 zł za kilogram grodzicy plus koszt dostawy oraz podatek VAT. Zauważyć trzeba, że przepis ten dotyczy zapłaty przez zamawiającego, którym była spółka Miejskie Przedsiębiorstwo (...), niemniej umowa ta została podpisana przez inne podmioty tj. przez powoda i spółkę (...). Ani powód, ani pozwana nie byli władni nakładać na pozwanego inwestora obowiązku zapłaty jakichkolwiek kwot. Umowa ta nie została podpisana przez zamawiającego inwestora, a zatem nie sposób uznać, aby przyjął on na siebie obowiązek zapłaty zwrotu kosztów ścianek czy też grodzic, które nie mogły być przez powoda odzyskane.

Odnośnie drugiej faktury nr (...) powód domagał się z niej należności tytułem wyrwania grodzicy stalowej, wskazując jako stawkę kwotę 70 zł i powołując się na powierzchnię grodzicy wynikającą z protokołu odbioru grodzić z dnia 26 lutego 2014 r. O ile sama stawka przyjęta w tej fakturze znajdowała uzasadnienie w postanowieniach § 2 ust. 3 b umowy zawartej przez powoda z upadłą spółka (...), to nie sposób przyjąć, by zasadne było żądanie zapłaty tej należności skierowane do pozwanego inwestora. Wyrwanie grodzicy nastąpiło w 2014 r., co wynika wprost zarówno z protokołu z 26 lutego 2014 r. jak i zeznań powoda. Tym samym za czynności te upadła spółka nie ponosiła już żadnej odpowiedzialności, gdyż umowa uprzednio łącząca te strony już nie obowiązywała z uwagi na odstąpienie od niej przez syndyka masy upadłości. Konsekwentnie zatem odpowiedzialności takiej nie mógł ponosić pozwany inwestor na podstawie art. 647 1 § 5 k.c.

Niezależnie od tych okoliczności zauważyć trzeba, że zgłoszenie powoda inwestorowi jako podwykonawcy spółki (...) nastąpiło dopiero z dniem 5 września 2012 r., a zatem już po wykonaniu znacznej części robót, które zostały zakończone w dniu 8 sierpnia 2012 r. Uzasadnione było zatem twierdzenie strony pozwanej, że do tego czasu nie miała wiedzy o tym, iż generalny wykonawca spółka (...) zleciła wykonanie prac powodowi jako podwykonawcy.

Kolejnym składnikiem żądania powoda było odszkodowanie za bezumowne korzystanie z grodzic w kwotach odpowiednio 57.496 zł i 7.256 zł. W tym zakresie Sąd również nie znalazł podstaw do uwzględnienia powództwa w jakiejkolwiek części, przede wszystkim dlatego, że powód nie wykazał, by na skutek pozostawienia grodzic na budowie poniósł jakąkolwiek szkodę. W szczególności nie przedstawiono ani faktów ani też wyliczenia, z którego wynikałaby wysokość poniesionej szkody. Jednocześnie brak jest podstaw do przypisania pozwanemu inwestorowi odpowiedzialności za ewentualną szkodę. Pozwanego nie łączyła z powodem jakakolwiek umowa dotycząca korzystania z grodzic, a zatem nie wchodzi w rachubę odpowiedzialność pozwanego za nienależyte wykonanie zobowiązania z art. 471 k.c. Nie sposób też przyjąć, że pozwany dopuścił się czynu bezprawnego z art. 415 k.c., którym by taką szkodę powodowi wyrządził.

Nie stanowią też podstawy żądania powoda przepisy dotyczące wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy, tj. art. 224 -225 230 k.c. Przede wszystkim nie wykazano, że pozwany inwestor korzystał z grodzic w okresie objętym wystawionymi przez powoda notami obciążeniowymi, a tym bardziej, że był posiadaczem tych rzeczy w rozumieniu art. 336 k.c.. Zarówno z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy jak i zeznań stron oraz świadków wynika, że po ogłoszeniu upadłości spółki (...), co miało miejsce 17 października 2012 r., przez długi czas nie były prowadzone jakiekolwiek prace w tym miejscu, do czasu wyłonienia w drodze postępowania przetargowego nowego wykonawcy, co nastąpiło dopiero w 2013 r. Nie sposób zatem mówić, i nie wykazano tego w tym postępowaniu, by pozwana spółka w tym czasie w jakikolwiek sposób władała grodzicami pozostawionymi na placu budowy. Nie można takich twierdzeń odnieść też do okresu późniejszego, kiedy roboty były już prowadzone przez nowego wykonawcę spółkę (...).

Niezależnie od tego, nie wykazano też, by rzeczywiście w obrocie funkcjonowały takie a nie inne stawki za korzystanie z grodzic. Powód nie przedstawił sposobu wyliczenia należności z tytułu bezumownego korzystania z grodzic, dołączając jedynie dwie noty obciążeniowe. Dokumenty te nie pozwalają stwierdzić, jaka była stawka wyjściowa i jakie dane uczyniono podstawą obliczeń.

Sytuację związaną z odstąpieniem przez syndyka od umowy wzajemnej reguluje przepis art. 99 Prawa upadłościowego i naprawczego, który stanowi, że jeżeli syndyk odstępuje od umowy, druga strona nie ma prawa do zwrotu spełnionego świadczenia, chociażby świadczenie to znajdowało się w masie upadłości. Strona może dochodzić w postępowaniu upadłościowym należności z tytułu wykonania zobowiązania i poniesionych strat, zgłaszając te wierzytelności sędziemu-komisarzowi.

Z przepisu tego wynika, że powód mógł jedynie zgłosić do masy upadłości wierzytelność z tytułu strat w związku z niewykonaniem zobowiązania. Niemniej, brzmienie przytoczonego przepisu wskazuje, że mogą to być tylko straty obejmujące tzw. szkodę rzeczywistą, nie zaś utracone zyski. Powód nie zgłosił w postępowaniu upadłościowym żadnych wierzytelności. Niezależnie od tego nie ma podstaw, by pozwana spółka ponosiła odpowiedzialność za zapłatę zobowiązania z tytułu ewentualnych strat. Z art. 647 1 § 5 k.c. wynika bowiem, że inwestor ponosi odpowiedzialność jedynie za zapłatę wynagrodzenia, nie zaś za zapłatę innych zobowiązań wykonawcy.

Mając na uwadze wszystkie wymienione okoliczności powództwo w oddalono.

Kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu oraz faktem, iż powód przegrał sprawę w całości, Sąd orzekając w oparciu o treść art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądził w punkcie drugim wyroku od powoda na rzecz pozwanej kwotę 3.617 złotych tytułem kosztów procesu. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w kwocie 3.600 złotych określone w oparciu o § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2002.163.349 ze zm.) oraz kwota 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Forysiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: