Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

Sygnatura akt VIII GC 123/18

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z 25 czerwca 2020 roku.

I.  Przedmiot postępowania.

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. domagał się od pozwanej (...) spółki akcyjnej w W. zapłaty kwoty 100.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 28 marca 2015 roku, po rozszerzeniu powództwa kwoty 350.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 100.000 zł od dnia 28 marca 2015 roku i kwoty 250.000 zł od dnia rozszerzenia powództwa. Według twierdzeń faktycznych pozwu, powód był właścicielem ekranów L. ubezpieczonych przez stronę pozwaną od kradzieży podczas ich składowania. Na okres od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku powód wykupił u pozwanej polisę ubezpieczeniową obejmującą 7 ekranów L., w tym ekranu o numerze fabrycznym (...) o wartości netto 350.000 zł. Ekrany L. zostały skradzione z miejsca ich składowania w Ł. około 23 grudnia 2014 roku przez nieznanych sprawców. Śledztwo prowadzone w sprawie zaboru w celu przywłaszczenia zostało umorzone wobec niewykrycia sprawców. Ubezpieczyciel odmówił przyjęcia odpowiedzialności za szkodę twierdząc, że ochroną ubezpieczeniową nie była objęta kradzież ekranu z miejsca składowania oraz że powód dopuścił się rażącego niedbalstwa w zakresie wyboru miejsca składowania ekranów. W procesie powód dochodzi odszkodowania za jeden ze skradzionych ekranów o numerze fabrycznym (...).

Pozwana domagała się oddalenia powództwa twierdząc, że zakresem ubezpieczenia są objęte jedynie te szkody, które powstały w mieniu zainstalowanym na zewnątrz budynków i budowli, trwale tam przymocowanym. Według pozwanego z § 3 ust. 1 ogólnych warunków ubezpieczenia wynika, że ochroną ubezpieczeniową objęty jest sprzęt, jednak pod warunkiem, że jest on zainstalowany. Sprzęt powoda nie był przygotowany do użytku, a był jedynie przechowywany. Szkoda powstała w wyniku zaginięcia kranów z terenu, na którym były one składowane, jednak nie były przymocowane do budynków ani do podłoża. W związku z tym pozwana nie może ponosić odpowiedzialności za powstałą szkodę. Niezależnie od powyższego pozwany ubezpieczyciel odwołał się do § 25 pkt 6 ogólnych warunków ubezpieczenia wyłączającego odpowiedzialność wskutek stwierdzenia rażącego niedbalstwa ubezpieczonego. Powód pozostawił ekrany L. o dużej wartości na placu, na który w godzinach od 8:00 do 16:00 mógł każdy wjechać, nie był legitymowany, nie prowadzono książki wjeżdżających, wyjeżdżających, nie było monitoringu, powód nie zawarł umowy ochrony ekranów. Pozwana sugerowała również, że wątpliwości budzą okoliczności, w jakich doszło do zaginięcia sprzętu, a ponadto nie ma pewności, którą polisą objęte ma być zdarzenie ubezpieczeniowe.

Według ubezpieczyciela, nie doszło do kradzieży z włamaniem albo rabunku. Ekrany zostały wywiezione przez kilku mężczyzn swobodnie poruszających się po placu. Ochroną ubezpieczeniową objęte jest zdarzenie polegające na kradzieży z włamaniem albo rabunku, a opisane zdarzenie nie spełnia tej kwalifikacji.

Ponadto pozwana wskazała, że wymaga rozważenia, czy w niniejszej sprawie nie doszło do oszustwa w rozumieniu art. 286 k.k. Osoby podające się za pracowników powoda wprowadziły w błąd osoby znajdującej się w tych dniach na placu położonym przy ulicy (...) w Ł. i wywiozły ekrany. Według ubezpieczyciela, pismem z 21 stycznia 2015 roku potwierdził ochronę ubezpieczeniową, jednak w zakresie kradzieży, kradzieży z włamaniem, rabunku i wandalizmu, a równocześnie dalej obowiązywały pozostałe warunki ubezpieczenia.

II.  Ustalenia faktyczne Sądu.

1.  3 września 2010 roku powód zawarł z leasingodawcą umowę leasingu dwóch ekranów na okres 36 miesięcy, w tym ekranu L. (...). Ustalono, że po zakończeniu okresu leasingu spółka staje się właścicielem ekranów. (Dowód: odpis umowy z 3 września 2010 roku, karty 28-30, odpis faktury z 10 października 2013 roku, karta 31).

2.  Strony procesu zawarły umowę ubezpieczenia 7 ekranów L., w tym (...), na okres od 2 listopada 2013 roku do 1 listopada 2014 roku potwierdzoną polisą nr (...). Powód działał przez brokera - (...) spółka z o.o., przy czym D. P. podejmował czynności w imieniu powoda, W. H. (1) i J. A. w imieniu brokera. Negocjacje przed zawarciem umowy prowadzone były drogą elektroniczną - wiadomościami email.

3.  29 października 2013 W. H. (1) poinformował D. P. mailem, że udało mu się wynegocjować bardzo korzystne warunki odnowienia ubezpieczenia ekranów, warunki ubezpieczenia mają pozostać bez zmian, jednak dodatkowo ubezpieczeniem mają być objęte szkody wyrządzone w trakcie demontażu i ponownego montażu ekranów, w czasie transportu na terenie Polski oraz powstałe w okresie składowania ekranów we wskazanym miejscu za dodatkową składką 500 zł. (Dowód: wydruk maila, karta 47).

4.  31 października 2013 roku D. P. mailem poinformował W. H. (2), że powód akceptuje ofertę ubezpieczenia ekranów wprost wskazując, że dotyczy to także szkód powstałych w okresie składowania ekranów we wskazanym miejscu. (Dowód: wydruk maila, karta 47).

5.  31 października 2013 roku W. H. (1) mailem kierowanym do D. P. potwierdził udzielenie ochrony ubezpieczeniowej zgodnie z wnioskiem. (Dowód: wydruk maila, karta 49).

6.  13 sierpnia 2013 roku zdemontowano ekran będący przedmiotem sporu i przewieziono do K., w lutym 2014 roku ekran ten przewieziono do Ł., na plac przy ul. (...). Od początku 2014 roku ekrany zamontowane w różnych miejscach w Polsce były przez powoda demontowane, przywożone i składowane w tym miejscu. (Dowód: zeznania D. P., karta 850 verte).

7.  N a placu przy ul. (...) w Ł. działalność gospodarczą prowadzi kilkanaście przedsiębiorstw, przy czym powód zawarł umowę najmu części tego placu , 500 m ², ze spółką akcyjną (...). Teren placu jest ogrodzony, oświetlony, nie jest objęty monitoringiem, jest strzeżony w godzinach od 16:00 do 8:00 przez firmę ochroniarską. Na terenie placu prowadzi działalność gospodarczą kilkanaście przedsiębiorstw i z tej przyczyny istnieje do niego swobodny dostęp dla ich klientów w godzinach od 8:00 do 16:00 przez dwie bramy wjazdowe. Poza godzinami funkcjonowania przedsiębiorstw teren jest zamykany. Ekrany przechowywane były na wynajmowanym terenie, który nie był odgrodzony od pozostałej części placu. Osoby wjeżdżające i wyjeżdżające nie są legitymowane, pojazdy nie są kontrolowane pod względem przewożonego ładunku, nie są notowane ich numery rejestracyjne. Teren placu nie jest monitorowany przez system kamer, każdy podnajmujący plac może założyć monitoring we własnym zakresie. (Dowód: kopia notatki urzędowej, karta 65, karta 103, karta 941, zeznania B. D. na posiedzeniu 5 kwietnia 2019 roku, karta 1090 verte, zeznania świadka D. P. na rozprawie 21 sierpnia 2018 roku, karta 851, zeznania B. D. w postępowaniu przygotowawczym, karta 936 verte, kopia umowy, karty 937 – 940, zdjęcia, karty 947, 948).

8.  Mailem z 16 stycznia 2014 roku W. H. (1) potwierdził, że ekrany ubezpieczone są w miejscach wskazanych w polisie, należy podać miejsce i dokładny adres składowania. Tego samego dnia D. P. poinformował mailem W. H. (2) o przetransportowaniu jednego ekranu i składowaniu na placu przy ulicy (...) w Ł.. (Dowód: wydruk maili z 16 stycznia 2014 roku, karty 104,105).

9.  21 stycznia 2014 roku D. P. zwrócił się do W. H. (1) mailem z prośbą o informację, czy ubezpieczyciel przyjął zmianę adresu składowania ekranu i ochrona ubezpieczeniowa w pełni obowiązuje w nowej lokalizacji. 24 stycznia 2014 roku W. H. (1) wysłał mailem D. P. załącznik potwierdzający zmianę lokalizacji ekranu. (Dowód: wydruk maili, karta 50).

10.  Powód sukcesywnie informował pozwanego o demontażu ekranów i ich składowaniu na placu przy ulicy (...) w Ł.. Mailem z 25 lutego 2014 roku D. P. poinformował W. H. (1) o zdemontowaniu i składowaniu 6 ekranów w Ł., wskazano także na pewne nieścisłości w treści polisy. Poinformował również, że brama wjazdowa na teren składowania jest uszkodzona i nie jest zamykana w okresie nocnym, jak to było poprzednio. D. P. po raz kolejny poprosił o potwierdzenie przyjęcia przez ubezpieczyciela powyższych zmian i potwierdzenie ochrony ubezpieczeniowej. Mailem z 25 lutego 2014 roku J. A., działający w imieniu brokera, poinformował D. P., że ubezpieczyciel przyjął zgłoszone zmiany i potwierdził ochronę. (Dowód: wydruk maili, karta 51, karta 53).

11.  26 sierpnia 2014 roku D. P. poinformował W. H. (1) o miejscu składowania ekranów L., w odpowiedzi W. H. (1) poinformował, że ubezpieczyciel potwierdził ochronę ubezpieczeniową. (Dowód: wydruk maila, karta 106).

12.  Mailem z 29 września 2014 roku D. P. poinformował W. H. (1), że kolejny ekran został przewieziony na plac przy ulicy (...) w Ł., poprosił o potwierdzenie ochrony ubezpieczeniowej. 29 września 2014 roku W. H. (1) poinformował D. P., że informację zgłosił do ubezpieczyciela, a 8 października poinformował, że ochrona ubezpieczeniowa dla ekranu oczywiście obowiązuje, została potwierdzona przez ubezpieczyciela. (Dowód: wydruki maili z 29 września 2014 roku, karta 54, 29 września 2014 roku, karta 55, 8 października 2014 roku karta 56).

13.  8 października 2014 roku D. P. mailem skierowanym do W. H. (1) poinformował, że do 1 listopada 2014 roku ekrany nie będą zamontowane i że konieczne jest ich ubezpieczenie z możliwością zakończenia umowy po zamontowaniu wszystkich ekranów i przekazaniu ich własności inwestorowi. Mailem z 20 października 2014 roku W. H. (1) poinformował D. P., że ubezpieczyciel obniżył dotychczasową stawką o 5% oraz proponuje włączenie do polisy dwóch klauzul dodatkowych: wcześniejszego rozwiązania umowy i cesji praw na rzecz nabywcy przedmiotu ubezpieczenia. Ponadto ubezpieczenie rozszerzono na czas transportu i samego montażu, wskazano również miejsce ubezpieczenia wszystkich siedmiu ekranów w Ł., przy ulicy (...). (Dowód: wydruk maila z 8 października 2014 roku, karta 56, wydruk maila z 20 października 2014 roku, karty 57-59).

14.  30 października 2014 roku ubezpieczyciel wystawił polisę ubezpieczeniową (...) obejmującą okres ubezpieczenia od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku. We wstępnej części polisy zawarto sformułowanie, że miejscem ubezpieczenia są parki handlowe na pylonach na terenie centrów handlowych, na dachach centrów handlowych. W punkcie I., opisującym zakres ubezpieczenia, wskazano, że obejmuje szkody materialne zgodnie z rozdziałem I. ogólnych warunków ubezpieczenia, klauzule dodatkowe wymienione wyżej w dokumencie oraz w jego II. punkcie. Wskazano także, że dodatkowo ochrona obejmuje szkody wyrządzone w trakcie montażu i demontażu, w trakcie transportu na terenie RP (zgodnie z innymi, wskazanymi OWU) oraz powstałe w okresie składowania ekranów we wskazanym miejscu. W punkcie II., zatytułowanym Klauzule dodatkowe, zawarto klauzulę ograniczenia stosowania zasady proporcji ustaloną na 20% (klauzula L.), klauzulę ubezpieczenia kradzieży z włamaniem oraz rabunku wandalizmu oraz dewastacji, gdzie ustalono, że zakresem ubezpieczenia pokryte będą „zarówno klasyczne szkody dla tych ryzyk i szkody w mieniu zainstalowanym na zewnątrz budynków i budowli, trwale przymocowanym do tychże budynków lub podłoża, wyrządzone wskutek usiłowania bądź dokonania kradzieży, kradzieży z włamaniem lub rabunku lub aktu wandalizmu”.

15.  W polisie, jako system ubezpieczenia wskazano: „sumy stałe zgodnie z wartością nową, odtworzeniową”. (Dowód: odpis polisy, karta 78).

16.  W Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (...) Elektronicznego przyjętych uchwałą Zarządu (...) spółki akcyjnej z 8 grudnia 2003 roku, z uwzględnieniem późniejszych zmian, (dalej: OWU) w § 2 określono, że system ubezpieczenia na sumy stałe to system ubezpieczenia, w którym suma ubezpieczenia ustalana jest na podstawie całkowitej wartości mienia, które ma zostać objęte ochroną ubezpieczeniową. W § 2 ust. 4 pkt b) wskazano, że wartość odtworzeniowa (nowa) to wartość odpowiadająca kosztom zakupu lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju, typu oraz o tych samych lub możliwie najbardziej zbliżonych parametrach powiększona o koszty transportu i montażu oraz wszelkie dodatkowe opłaty (w tym celne, jeżeli mają one zastosowanie). W § 2 ust. 6 zawarto definicję kradzieży z włamaniem odwołującą się do zaboru mienia z pomieszczenia. W § 3 przewidziano, że ochroną ubezpieczeniową jest objęty sprzęt elektroniczny pod warunkiem, że jest zainstalowany i gotowy do eksploatacji. W § 4 ust. 1 pkt 3 określono, że ochroną ubezpieczeniową jest objęta kradzież z włamaniem lub rabunek. W § 7 ust. 6 wskazano, że ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe wskutek kradzieży. (Dowód: wydruk OWU, karta 85, 86).

17.  W § 5 ust. 2 zdefiniowano sumę ubezpieczenia, która odpowiada wartości mienia ustalonej na dzień zgłoszenia mienia do ubezpieczenia i może być określona według wartości księgowej albo odtworzeniowej. (Dowód: wydruk OWU, karta 86).

18.  W § 8 ust. 1 pkt 2 wskazano, że dla mienia ubezpieczonego według wartości odtworzeniowej wysokość szkody ustala się w razie szkody całkowitej – jako koszt zakupu lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju, typu oraz o tych samych lub możliwie najbardziej zbliżonych parametrach z włączeniem kosztów montażu, powiększone o koszty zwykłego transportu oraz wszelkie konieczne i uzasadnione opłaty dodatkowe w tym celne, jeżeli mają zastosowanie. (Dowód: wydruk OWU, karta 87).

19.  W § 8 ust. 6 przyjęto, że wysokość szkody określa się na podstawie cen z dnia ustalenia odszkodowania. (Dowód: wydruk OWU, karta 87).

20.  Według postanowienia zawartego w § 9 ust. 2 w razie zadeklarowania przez ubezpieczającego sumy ubezpieczenia poniżej faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia (przy uwzględnieniu rodzaju deklarowanej wartości wskazanego w dokumencie potwierdzającym zawarcie umowy ubezpieczenia), naliczono odszkodowanie zostanie zmniejszone w takiej proporcji, w jakiej pozostaje zadeklarowana suma ubezpieczenia do faktycznej całkowitej wartości przedmiotu ubezpieczenia w dniu powstania szkody, (...), zasada niniejsza nie będzie miała zastosowania dla mienia ubezpieczonego w wartości odtworzeniowej (nowej), jeżeli zadeklarowana suma ubezpieczenia będzie mniejsza od faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia o nie więcej niż 10%. (Dowód: wydruk OWU, karta 88).

21.  30 października 2014 roku D. P. poinformował mailem W. H. (1), że ekrany nie są zainstalowane na terenie parków handlowych, a w polisie zapisano, że ekrany są na pylonach centrów handlowych, co nie jest prawdą, ponieważ już wcześniej informowano, że ekrany zostały zdemontowane i są przechowywane przed ponownym zamontowaniem na placu przy ulicy (...), w Ł.. W odpowiedzi W. H. (1) poinformował, że ubezpieczyciel wie, że ekrany są przechowywane na placu przy ulicy (...) i nie ma potrzeby dokonywania zmian w polisie. Mailem z 31 października W. H. (1) poinformował D. P., że ubezpieczyciel potwierdził przyjęcie do wiadomości tych informacji. (Dowód: wydruk maili z 30 października 2014 roku, karta 60, z 31 października 2014 roku, karta 60, 61).

22.  W związku z kontrolą polis ubezpieczeniowych powoda prowadzoną przez (...) Bank (...) (kredytodawcę), zwrócono uwagę na wątpliwość, czy ekrany ubezpieczone są od wszystkich ryzyk, w tym od kradzieży i kradzieży z włamaniem. Według oceny D. P. ubezpieczenie obowiązuje od wszystkich ryzyk, w tym od kradzieży, jednak zwrócił się do W. H. (1) o potwierdzenie tego stanowiska. Mailem z 20 stycznia 2015 roku J. A. potwierdził, że ekrany składowane również podlegają ochronie ubezpieczeniowej od kradzieży i kradzieży z włamaniem. D. P. poprosił jednak o pisemne potwierdzenie przez ubezpieczyciela, aby mógł przekazać je do banku. Mailem z 22 stycznia 2015 roku J. A. przesłał D. P., jako załącznik do wiadomości e-mail, dokument wystawiony przez D. O. (1), starszego specjalisty do spraw oceny ryzyka u pozwanego ubezpieczyciela o treści "Niniejszym potwierdzam, że ekrany składowane podlegają ochronie ubezpieczeniowej między innymi od kradzieży, kradzieży z włamaniem, rabunku oraz wandalizmu." (Dowód: wydruk maila z 20 stycznia 2015 roku, karta 62, z 22 stycznia, karta 63, załącznik do wiadomości e-mail, karta 64).

23.  J. A. potwierdził, że ekrany składowane podlegają ochronie ubezpieczeniowej również od kradzieży po uzyskaniu takiej informacji od D. O. (1), po wymianie korespondencji mailowej 20 stycznia 2015 roku. (Dowód: wydruki maili, karta 864, 866).

24.  20 listopada 2014 roku M. C., pracownik powoda, w związku z planowaną sprzedażą ekranów L., po pobycie w W., udał się do Ł. aby sprawdzić stan ekranów składowanych na placu przy ulicy (...). Nie stwierdził braków w ilości ekranów. (Dowód: zeznania M. C. na rozprawie 11 października 2018 roku, karta 922).

25.  23 lutego 2015 roku D. P. zawiadomił policję o kradzieży 7 ekranów L., którą uzyskał od B. D., pracownicy przedsiębiorstwa (...), utrzymującej, że około 2 miesiące wcześniej nieznani sprawcy wywieźli ekrany L.. (Dowód: zeznania D. P. na rozprawie 21 sierpnia 2018 roku, karta 851 verte).

26.  W grudniu 2014 roku godzinach od 7:00 do 15:00 na plac przy ulicy (...) w Ł. wjechał ciągnik siodłowy z naczepą, trzech mężczyzn załadowało na pojazd ekrany i odjechało. Pracownicy firmy (...) uzyskali od mężczyzn informację, że przyjechali z K. aby przewieźć ekrany w inne miejsce. Ekrany były wywożone w ciągu dwóch dni, G. R. (1) użyczył sprawcom wózek widłowy. (Dowód: odpis pisma z 23 lutego 2015 roku, karta 65, zeznania świadka G. R. (2) na posiedzeniu 5 kwietnia 2019 roku, transkrypcja zeznania, karta 1181 verte, 00:22:33 i dalej, zeznania świadka K. K. na posiedzeniu 5 kwietnia 2019 roku, karta 1091).

27.  Postanowieniem Prokuratora Rejonowego Ł. z 3 marca 2015 roku wszczęto śledztwo w sprawie zaboru w celu przywłaszczenia ekranów L. o wartości łącznej 2 milionów zł. (Dowód: pismo Prokuratury Rejonowej Ł. w Ł. z 4 marca 2015 roku, karta 66, postanowienie, karta 935).

28.  Postanowieniem z 20 sierpnia 2015 roku w sprawie RSD 589/15 prokurator zatwierdził postanowienie o umorzeniu śledztwa. (Dowód: odpis postanowienia, karty 67-68).

29.  27 lutego 2015 roku powód zgłosił pozwanej szkodę z polisy ubezpieczeniowej obowiązującej od 2 listopada 2014 roku (...). Ubezpieczyciel dwukrotnie odmawiał wypłaty odszkodowania, pismem z 15 grudnia 2015 roku i 30 kwietnia 2015 roku. (Dowód: wydruk maila, karta 71, odpis pisma karta 70, karty 74-76, karta 773, 774).

30.  Jeden z pracowników pozwanego w korespondencji mailowej dotyczącej analizy wniosku powoda o wypłatę odszkodowania, skierowanym do innego z pracowników, stwierdził że: „D. O. (2) pogrążył nas w kwestii najbardziej podstawowego argumentu - braku objęcia ochroną od kradzieży zwykłej podczas składowania. Oświadczenie D. należy traktować jako doprecyzowanie zgodnej woli stron przy zawieraniu umowy.”. (Dowód: wydruk maila, karta 875).

31.  W drugiej połowie 2014 roku do marca 2015 roku wartość rynkowa nowego ekranu tego samego rodzaju, o tych samych parametrach i wykonanego w tej samej technologii, co zaginiony i będący przedmiotem powództwa to 445.000 zł netto. (Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego K. S. (1), karta 1270, opinia uzupełniająca, karta 1324).

32.  Wartość rynkowa ekranu będącego przedmiotem powództwa (eksploatowanego) w drugiej połowie 2014 roku to 285.400 zł netto. (Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego K. S. (1), karta 1272).

33.  Obecnie nie są produkowane ekrany w technologii, w jakiej wytworzono ekran będący przedmiotem powództwa. Wartość (...), tego samego rodzaju i typu, o parametrach najbardziej zbliżonych do parametrów ekranu będącego przedmiotem powództwa, waha się od 241.500 zł do 262.200 zł netto. (dowód: uzupełniająca pisemna opinia biegłego sądowego K. S. (1), karta 1336).

III.  Uzasadnienie prawne i ocena dowodów.

1.  Norma art. 805 § 1 k.c. przewiduje obowiązek ubezpieczyciela spełnienia świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku. Treść umowy ubezpieczenia strony formułują dowolnie przy uwzględnieniu ogólnych warunków ubezpieczenia. Zgodnie z art. 809 § 1 k.c., ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia dochodzi do skutku solo consensu, a dokument potwierdzający zawarcie ubezpieczenia (polisa) jest odzwierciedleniem uprzednio już złożonych oświadczeń woli. Nie jest jednak wykluczona sytuacja, kiedy sama polisa będzie inkorporować materialnoprawne oświadczenia woli stron. Treść stosunku prawnego łączącego strony, a więc w rezultacie zakres ubezpieczenia, podlega odtworzeniu wskutek interpretacji złożonych oświadczeń woli stron, przy ustaleniu, czy oświadczenia te mogą wyłączać niektóre z postanowień ogólnych warunków ubezpieczenia. Kiedy umowa ubezpieczenia, potwierdzona polisą, zawiera postanowienia odrębne od ogólnych warunków ubezpieczenia, to oczywiście treść stosunku zobowiązaniowego kształtowana jest przez te szczególne postanowienia. Istotna staje się więc treść polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia.

2.  Polisa z 30 października 2014 roku odzwierciedla uprzednie ustalenia stron, które wywołane były potrzebą gospodarczą powoda zdemontowania ekranów oraz składowania ich w jednym dogodnym komunikacyjnie miejscu. Umowa ubezpieczenia udokumentowana polisą była kontynuacją poprzedniej umowy ubezpieczenia, obowiązującej od 2 listopada 2013 roku do 1 listopada 2014 roku, negocjowanej, między innymi, wiadomościami e-mail z 31 października 2013 roku, uzupełnioną o klauzule dodatkowe. Z korespondencji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczyciel zaproponował ubezpieczenie składowania ekranów we wskazanym miejscu za dodatkową składką 500 zł, co zostało przez powoda zaakceptowane (karty 47-49). W 2014 roku powód sukcesywnie informował brokera, a ten ubezpieczyciela, o składowaniu ekranów w Ł., więc o tym, że nie są zamontowane ani przymocowane do budynków, budowli ani do podłoża, uzyskując informację, że ubezpieczyciel przyjął zmiany i potwierdził ochronę składowanych ekranów (mail z 25 lutego 2014 roku, karta 53). 8 października 2014 roku broker uzyskał informację, że powód nie zdąży zamontować ekranów do końca obowiązywania polisy, od 1 listopada 2014 roku, w związku z tym konieczne jest ich ubezpieczenie i możliwość zakończenia umowy po zamontowaniu wszystkich ekranów. W odpowiedzi na to pytanie broker, działając przez W. H. (1), poinformował powoda, że ochrona ubezpieczeniowa ostatniego ekranu przywiezionego do Ł. oczywiście obowiązuje - została potwierdzona przez ubezpieczyciela. W 2014 roku ubezpieczyciel, jak wynika z działań brokera, kilkukrotnie potwierdził, że ochroną ubezpieczeniową objęte są ekrany składowane w Ł., więc w logicznej konsekwencji, nie takie, które są zainstalowane albo zamocowane. Zgodnie z art. 65 § 2 k.c. w umowach należy badać przede wszystkim zgodny zamiar stron i cel umowy. O zgodnym zamiarze stron można wnioskować na podstawie ich oświadczeń, składanych już po zawarciu umowy, więc z faktu, że ubezpieczyciel, na wniosek powoda, kilkukrotnie potwierdzał w 2014 roku, że ekrany składowane, więc niezainstalowane i niezamontowane trwale do budynków i budowli, objęte są zakresem ubezpieczenia. W odniesieniu do polisy obowiązującej do 1 listopada 2014 roku wniosek, że zakresem ubezpieczenia objęte są ekrany składowane, wynika wprost z oświadczeń strony pozwanej. Umowa ubezpieczenia obowiązująca od 2 listopada 2014 roku jest kontynuacją poprzedniej, zatem wniosek o objęciu zakresem ubezpieczenia ekranów składowanych jest aktualny również w odniesieniu do tego stosunku prawnego.

3.  W punkcie I. polisy dokumentującej ubezpieczenie za okres od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku zakres ubezpieczenia rozszerzono na zdarzenia ubezpieczeniowe opisane klauzulami dodatkowymi zawartymi w tym dokumencie oraz dodatkowo na szkody wyrządzone w trakcie montażu, demontażu, transportu oraz składowania ekranów (karty 32, 33). Zapisy te korespondują z czynnościami podejmowanymi przez powoda w zakresie działalności przedsiębiorstwa: demontaż, transport i składowanie ekranów w Ł. w 2014 roku oraz prawdopodobnie w 2015 roku wskutek przewidywanego montażu w nowych miejscach lokalizacji. W odniesieniu do polisy obowiązującej od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku - D. P. w mailu z 30 października 2014 roku stwierdził, że nie jest prawdą, że ekrany są zamontowane na pylonach centrów handlowych, ponieważ zostały zdemontowane i są przechowywane na placu przy ulicy (...) w Ł.. Prosił o dokonanie zmian w tej polisie. W. H. (1) stwierdził, że ubezpieczyciel wie, że ekrany są przechowywane na placu przy ulicy (...), ponieważ został o tym poinformowany i nie ma potrzeby dokonywania zmian w tej polisie, a mailem z 31 października 2014 roku poinformował W. P., że ubezpieczyciel potwierdził przyjęcie do wiadomości „poniższych” informacji. Ponadto z wymiany maili między powodem a brokerem, który kontaktował się z ubezpieczycielem, z 20 stycznia i 22 stycznia 2015 roku (karty 63-64) wynika, że ubezpieczyciel potwierdził, że ubezpieczeniu podlegają ekrany składowane i że ubezpieczonym ryzykiem jest kradzież. Podobnie jak w przypadku ubezpieczenia za poprzedni okres, wskazane oświadczenia ubezpieczyciela, przekazywane powodowi przez brokera, stanowią wskazówkę interpretacyjną, jak należy rozumieć łączącą strony umowę ubezpieczenia w odniesieniu do składowanych ekranów, zgodnie z art. 65 § 2 k.c. Po zawarciu umowy na okres od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku strony jednoznacznie ustaliły, że złożone przez nich oświadczenia woli należy rozumieć w ten sposób, że przedmiotem ubezpieczenia są ekrany składowane, a nie zamontowane.

4.  W polisie użyto sformułowania „miejsce ubezpieczenia” i wskazano Ł., ul. (...). Wskazanie miejsca ubezpieczenia dla siedmiu ekranów dokładnie pod jednym adresem wskazuje, że ubezpieczeniem nie objęto ekranów zainstalowanych, lecz składowane, ponieważ ich zainstalowanie w jednym miejscu jest po prostu niemożliwe w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

5.  Przy takim układzie oświadczeń woli powoda oraz ubezpieczyciela prowadzących do zawarcia umowy ubezpieczenia na okres od 2 listopada 2013 roku do 1 listopada 2014 roku oraz w zakresie kontynuacji tej umowy z kolejnymi klauzulami dodatkowymi na okres od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku nie sposób odnaleźć logicznego argumentu na poparcie twierdzeń pozwanego, że ochroną ubezpieczeniową nie są objęte ekrany składowane, lecz te, które zostały zainstalowane na zewnątrz budynków, budowli, trwale przymocowany do tychże albo zainstalowane (§ 3 ustęp 1 OWU). 31 października 2013 roku w korespondencji mailowej wprost ustalono, że zakresem ubezpieczenia objęte są ekrany składowane, w 2014 roku powód informował brokera, a ten ubezpieczyciela, o zdemontowaniu ekranów, ich przywiezieniu na plac w Ł. i ich składowaniu, w 2014 i 2025 roku ubezpieczyciel kilkukrotnie potwierdzał objęcie ochroną ubezpieczeniową ekranów składowanych.

6.  Składowanie ekranów w języku polskim oznacza, że nie jest możliwe jednocześnie ich zainstalowanie albo przymocowanie. Ekran nie może być zainstalowany i gotowy do eksploatacji (§ 3 ustęp 1) albo zainstalowany i być jednocześnie składowany. Kwestia interpretacji sformułowania składowanie ekranów wyłączająca ich jednoczesne zainstalowanie jest oczywista.

7.  Ustalenie, że zakresem ubezpieczenia objęta jest również sytuacja, kiedy szkoda powstaje w czasie składowania ekranów, więc kiedy nie są one zainstalowane i zamocowane do budynków i budowli, nie decyduje jeszcze o rozstrzygnięciu, czy zdarzeniem ubezpieczeniowym jest również kradzież, a nie tylko kradzież z włamaniem, rabunek lub akt wandalizmu. Ekrany składowane mogą znajdować się w pomieszczeniu zamkniętym jak i na otwartym terenie. Z treści polisy ubezpieczeniowej wynika, że klauzule dodatkowe zawarte w pkt II. stanowią modyfikacje ogólnych warunków ubezpieczenia i należy je stosować przed zasadami wynikającymi z tego dokumentu. W treści klauzuli ubezpieczenia kradzieży z włamaniem oraz rabunku, wandalizmu oraz dewastacji wskazano, że w ramach zakresu ubezpieczenia od tych zdarzeń zakresem ubezpieczenia pokryte będą zarówno te „klasyczne” szkody dla tych ryzyk, jak (w tekście brakuje spójnika „i”) szkody w mieniu zainstalowanym na zewnątrz budynków i budowli trwale przymocowanym do tychże budynków lub podłoża, wyrządzone wskutek usiłowania bądź dokonania kradzieży, kradzieży z włamaniem lub rabunku lub aktu wandalizmu. Niebudzący wątpliwości wnioskiem wynikającym ze wskazanej klauzuli jest objęcie ubezpieczeniem zdarzenia polegającego na kradzieży, a nie jedynie kradzieży z włamaniem, jednak wątpliwości wywołuje, czy ubezpieczeniem objęto kradzież mienia jedynie zainstalowanego, czy także składowanego. W punkcie I. polisy mowa jest przecież o ekranach składowanych, więc nie tych, które są zainstalowane, a w punkcie II. o mieniu zainstalowanym.

8.  Wątpliwość tego rodzaju została również podniesiona przez (...) Bank (...) podczas kontroli polis ubezpieczeniowych, kiedy zauważono, że ekrany mogą nie być ubezpieczone od kradzieży. Według oceny powoda ekrany zostały ubezpieczone od wszystkich ryzyk, więc także od kradzieży. Na prośbę D. P. ostatecznie J. A. w mailu z 20 stycznia 2015 roku stwierdził, że po uzyskaniu informacji od ubezpieczyciela „Potwierdzam, że ekrany składowane również podlegają ochronie ubezpieczeniowej od kradzieży i kradzieży z włamaniem” (karta 63), a na ponowną prośbę D. P. przesyłał pisemne zaświadczenie dotyczące ekranów (karta 64). D. O. (1), starszy specjalista do spraw oceny ryzyka u pozwanego potwierdził, że ekrany składowane podlegają ochronie ubezpieczeniowej między innymi od kradzieży, kradzieży z włamaniem rabunku oraz wandalizmu. D. O. (1) udzielił informacji o pokryciu ubezpieczeniem również kradzieży ekranów w korespondencji mailowej z 20 stycznia 2015 roku odpowiadając wprost na pytanie J. A. (karta 866). Ze zeznań D. O. (1) wynika także, że ekrany objęte są ubezpieczeniem od kradzieży podczas składowania, a nie od kradzieży z włamaniem, ponieważ składowanie wyklucza ich przechowywanie w pomieszczeniu zamkniętym. Wiarygodnym dowodem dla ustalenia zgodnego zamiaru stron umowy, zgodnie z art. 65 § 2 k.c., są ich oświadczenia bezpośrednio interpretujące złożone oświadczenia woli i nie powstałe celem realizowania jakiegoś interesu, przykładowo w trakcie procesu. W ten sposób wszelkie wątpliwości związane z interpretacją zapisów polisy, mianowicie, czy składowane ekrany podlegają ubezpieczeniu również od ryzyka kradzieży, zostały wyjaśnione przez ubezpieczyciela w sposób jednoznaczny.

9.  Interpretacja umowy ubezpieczenia zawartej na okres od 2 listopada 2014 roku do 1 listopada 2015 roku, dokonana przy uwzględnieniu okoliczności zawarcia umowy ubezpieczenia na okres od 2 listopada 2013 roku do 1 listopada 2014 roku, zapisów polisy (...), oświadczeń ubezpieczyciela interpretujących własne oświadczenia woli w zakresie objęcia ochroną ubezpieczeniową ekranów składowanych oraz od kradzieży jest podstawą do ustalenia, że ochroną ubezpieczeniową objęta jest również kradzież ekranów składowanych, więc nie zainstalowanych i nie przymocowanych trwale do budynków podłoża albo budowli. Wskazane postanowienie umowy ubezpieczenia należy traktować jako szczególne i wyłączające zapisy ogólnych warunków ubezpieczenia w zakresie, w jakim jest z nim sprzeczne.

10.  Opisane okoliczności zaginięcia ekranów odpowiadają pojęciu kradzieży w rozumieniu kodeksu karnego, zgodnie z art. 278 § 1 k.k., więc przestępstwu polegającemu na zaborze w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Odwoływanie się przez ubezpieczyciela do definicji kradzieży z włamaniem nie ma znaczenia ponieważ strony objęły ubezpieczeniem także kradzież. Zgodnie z art. 286 k.k., oszustwo jest przestępstwem popełnionym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, polegającym na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Opisane zabór ekranów nie jest oszustwem, dlatego że powód ani żadna inna osoba nie została doprowadzona do rozporządzenia mieniem. Rozporządzenie to czynność prawna polegająca na powstaniu, zmianie albo ustaniu prawa majątkowego. Błędne przeświadczenie pracowników przedsiębiorstwa (...), że mężczyźni wywożący ekrany są pracownikami powoda, nie jest rozporządzeniem mieniem.

11.  Stosownie do art. 827 § 1 k.c., ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli ubezpieczający wyrządził szkodę umyślnie; w razie rażącego niedbalstwa odszkodowanie nie należy się, chyba że umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia stanowią inaczej lub zapłata odszkodowania odpowiada w danych okolicznościach względom słuszności (także § 25 pkt 6 OWU). Norma cytowanego przepisu ma charakter semiimperatywny, jednostronnie bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że dopuszczalne (ważne) jest jedynie takie postanowienie umowy lub ogólnych warunków ubezpieczenia, które opiera granicę odpowiedzialności ubezpieczyciela o rażące niedbalstwo, a nie o inne, lżejsze formy (stadia) niedbalstwa. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 listopada 2010 roku (IV CSK 153/10) stwierdził, odwołując się do semiimperatywnego charakteru art. 827 § 1 k.c., że przepis dopuszcza odstępstwa umowne wyłącznie na korzyść ubezpieczającego. Przyczyną odmowy zapłaty odszkodowania nie może więc być niedbalstwo ubezpieczonego.

12.  Do odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia dobrowolnego nie znajduje zastosowania norma art. 362 k.c., co przyjęto w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. np.: wyrok z dnia 20 maja 2004 roku, II CK 341/03, wyrok z dnia 23 czerwca 1999 roku, I CKN 57/98). Nie jest uprawniony wniosek, że wyłącza albo zmniejsza odpowiedzialność ubezpieczyciela przyczynienie się ubezpieczającego bądź ubezpieczonego, nawet jeśli jest ono zawinione w stopniu niższym niż rażące niedbalstwo (por. przykładowo uchwała Sądu Najwyższego z 26 września 1996 roku, III CZP 108/96, z 23 czerwca 1999 roku, I CKN 57/98, wyrok Sądu Najwyższego z 20 maja 2004 roku, II CK 341/03, gdzie wyłączono stosowanie art. 362 k.c. do przypadków odpowiedzialności ubezpieczyciela).

13.  W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2015 roku (V CSK 217/14) stwierdzono, że rażące niedbalstwo, o którym mowa w art. 827 § 1 k.c., można przypisać w wypadku nieprzewidywania szkody jako skutku m.in. zaniechania ubezpieczającego, o ile doszło do przekroczenia elementarnych zasad staranności. Rażące niedbalstwo jest kwalifikowaną postacią braku staranności w przewidywaniu skutków działania i jest to takie zachowanie, które wręcz graniczy z umyślnością i nie może być traktowane za równoznaczne z pojęciem „należytej staranności”, o którym mowa w art. 355 k.c.

14.  Powodowi można postawić zarzut niedbalstwa związany z nieustanowieniem procedur kontrolnych wywozu ekranów, przykładowo przez weryfikację uprawnień osób wywożących ekrany bezpośrednio u powoda, choćby telefonicznie, przez zaniechanie ich legitymowania, przez niezorganizowanie osobnego monitoringu składowanych ekranów, przez zawarcie umowy nieogrodzonego terenu, bez względu na okoliczność, że cały plac na którym prowadzono działalność gospodarczą był ogrodzony. Zarzut niedbalstwa, który można postawić stronie powodowej, to przede wszystkim nieustanowienie odpowiednich procedur organizacyjnych, których celem byłoby sprawdzenie, czy osoby wywożące ekrany są do tego uprawnione. Z drugiej strony, ekrany były jednak składowane na placu, który był ogrodzony, był zabezpieczony bramami wjazdowymi, plac był chroniony przez firmę ochroniarską, elementy ekranów są znacznych rozmiarów i wagi, ich wywóz bez zauważenia przez inne osoby nie był możliwy. Mając na uwadze stopniowalność winy nieumyślnej w zakresie niedbalstwa opisaną sytuację należy określić jako niedbalstwo w znaczeniu lekkim, a postawiony zarzut organizacyjny nie może zbliżać tej formy niedbalstwa do stadium rażącego, więc do formy jedynie w niewielkim stopniu łagodniejszej od umyślności. Powód nie dopuścił się zaniechania elementarnych zasad staranności, a jego brak działania nie graniczył z umyślnością. Chwilowe uszkodzenie bramy i jej niezamykanie na noc nie ma żadnego znaczenia dla wyrażonej oceny.

15.  Z zeznań D. P. złożonych na rozprawie 21 sierpnia 2018 roku (karta 851) wynika, że informował brokera o warunkach składowania ekranów, w tym, że teren jest dostępny dla innych najemców i że poza godzinami funkcjonowania jest zamykany. Nie było reakcji ubezpieczyciela, więc należy przyjąć, że w tym okresie uznał, że taki wybór miejsca przechowywania ekranów nie jest rażącym niedbalstwem.

16.  Według ogólnych warunków ubezpieczenia mienie zostało ubezpieczone na sumy stałe, co oznacza, że suma ubezpieczenia ustalana jest na podstawie całkowitej wartości mienia, które zostało objęte ochroną ubezpieczeniową (a nie jego zniszczonej albo uszkodzonej części). Termin ten nie oznacza, że odszkodowanie powinno odpowiadać sumie ubezpieczenia, a przez to być niejako ustalone na cały okres ubezpieczenia, jak sugeruje powód. Suma ubezpieczenia to górna granica odpowiedzialności ubezpieczyciela, odnosi się do mienia, a nie jego części, jednak wysokość odszkodowania ustalana jest, zgodnie z umową stron, według wartości odtworzeniowej.

17.  Według definicji § 2 pkt b) OWU, wartość odtworzeniowa (nowa) to wartość odpowiadająca kosztom zakupu lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju, typu oraz o tych samych lub możliwie najbardziej zbliżonych parametrach powiększona o koszty transportu i montażu oraz wszelkie dodatkowe opłaty (w tym celne, jeżeli mają one zastosowanie). Dla mienia ubezpieczonego według wartości odtworzeniowej wysokość szkody ustala się w razie szkody całkowitej – jako koszt zakupu lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju, typu oraz o tych samych lub możliwie najbardziej zbliżonych parametrach z włączeniem kosztów montażu, powiększone o koszty zwykłego transportu oraz wszelkie konieczne i uzasadnione opłaty dodatkowe w tym celu, jeżeli mają zastosowanie (§ 8 ust. 1 pkt 2 OWU).

18.  W § 8 ust. 6 OWU przyjęto, że wysokość szkody określa się na podstawie cen z dnia ustalenia odszkodowania. Ubezpieczyciel nie ustalił odszkodowania, ustalenie to następuje w wyroku sądu, zatem przy ustaleniu odszkodowania należy stosować ceny z dnia wyrokowania. Umowa ubezpieczenia przewiduje sposób ustalenia odszkodowania i przepis art. 363 § 2 k.c. mógłby być zastosowany tylko przez analogię, w braku umowy, choć i z tej regulacji wynika stosowanie cen z daty wyrokowania. Z cytowanych zapisów OWU wynika, że powodowi przysługuje odszkodowanie według cen z daty wyrokowania, ekranu tego samego rodzaju i typu, o możliwie najbardziej zbliżonych parametrach do ekranu, który został skradziony. Z uzupełniającej opinii biegłego z 11 października 2019 roku (karta 1323) wynika, że ekrany w technologii, w której wykonany był skradziony ekran, nie są produkowane, możliwe jest tylko ustalenie ceny nowego ekranu o zbliżonych wymiarach i produkowanego obecnie (karta 1324). W kolejnej opinii uzupełniającej z 4 listopada 2019 roku (karta 1336) biegły stwierdził, że obecnie cena ekranu o parametrach możliwie najbardziej zbliżonych do parametrów ekranu skradzionego waha się w granicach od 241.500 zł do 262.200 zł netto. Istotna treść stosunku ubezpieczeniowego łączącego strony polega na tym, że powodowi przysługuje roszczenie o zapłatę ceny ekranu nowego, o parametrach najbardziej zbliżonych do ekranu skradzionego, już nieprodukowanego, a najbardziej prawdopodobna jest sytuacja, kiedy powód kupi ten ekran za cenę średnią, więc 251.850 zł netto.

19.  Powód wskazał sumę ubezpieczenia ekranu na 350.000 zł netto, intencją stron było więc ograniczenie świadczenia do ceny bez podatku VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, uwzględniając prawo powoda do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

20.  § 9 ust. 2 OWU przewiduje klauzulę L. rozszerzoną polisą do 20%: w razie zadeklarowania przez ubezpieczającego sumy ubezpieczenia poniżej faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia (przy uwzględnieniu rodzaju deklarowanej wartości wskazanego w dokumencie potwierdzającym zawarcie umowy ubezpieczenia), naliczone odszkodowanie zostanie zmniejszone w takiej proporcji, w jakiej pozostaje zadeklarowana suma ubezpieczenia do faktycznej całkowitej wartości przedmiotu ubezpieczenia w dniu powstania szkody. Zasada ta nie ma zastosowania dla mienia ubezpieczonego w wartości odtworzeniowej (nowej), jeżeli zadeklarowana suma ubezpieczenia będzie mniejsza od faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia o nie więcej niż 10%, przy czym, jak wskazano w polisie, rozszerzono klauzulę do 20%.

21.  Powód był obowiązany, jak wynika z cytowanego zapisu, zadeklarować sumę ubezpieczenia odpowiadającą faktycznej wartości przedmiotu ubezpieczenia, przy czym, jeżeli ubezpieczenie uprawiało do uzyskania wartości odtworzeniowej (nowej) ekranu, powód powinien wskazać sumę ubezpieczenia odpowiadającą rodzajowi deklarowanej wartości, więc wartość nowego ekranu w chwili zawierania umowy. Suma ubezpieczenia powinna odpowiadać wartości odtworzeniowej w chwili zawarcia umowy, ponieważ ubezpieczyciel miał świadczyć według tej wartości i w odniesieniu do takiej wartości powinna być opłacona składka.

22.  Z opinii biegłego wynika że wartość nowego ekranu w chwili zawierania umowy oraz w chwili jego kradzieży to 445.000 zł, powód wskazał suma ubezpieczenia na 350.000 zł, powód zaniżył wartość o 21,39% (niedoubezpieczenie,). Odszkodowanie powinno zostać zmniejszone w takiej proporcji, w jakiej wskazana przez powoda suma ubezpieczenia pozostaje do wartości ekranu w dniu kradzieży, więc o 21,39%. Proporcja ta przekracza ustaloną granice klauzuli L. na 20%. Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia powodowi należy się odszkodowanie w wysokości 197.584,27 zł (251.850 zł pomniejszone o 21,39% = 198.084,27 zł pomniejszone o franszyzę redukcyjną w wysokości 500 zł, co czyni sumę zasądzoną na rzecz powoda).

23.  Opinia biegłego sądowego i opinie uzupełniające są wiarygodne, dlatego że zostały sporządzone przez specjalistę w oparciu o dane z rynku. W pierwszej opinii z 3 lipca 2019 roku (karta 1264) biegły wycenił wartość ekranu nowego w drugiej połowie 2014 roku, więc w dacie zawarcie umowy ubezpieczenia i dacie kradzieży, przy czym jak wynika z kolejnej opinii uzupełniającej z 11 października 2019 roku, cena ta była aktualna również w pierwszej połowie 2015 roku. Ustalenie przez biegłego wartości ekranu używanego (eksploatowanego) w dacie jego kradzieży nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, dlatego że strony umówiły się, że powód uzyska odszkodowanie w wysokości określonej wartością odtworzeniową, więc w cenie (...) o tych samych lub zbliżonych parametrach. W pierwszej opinii (karta 1269) biegły popełnił błąd wskazując, że cena (...) w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia, jednak wykonanego w technologii (...), to 445.000 zł netto, jednak błąd ten został skorygowany w opinii uzupełniającej numer 3. (karta 1359), mianowicie biegły w rzeczywistości wycenił ekran w technologii (...), więc w której wykonano skradziony ekran. Podobny błąd został popełniony w opinii uzupełniającej z 11 października 2019 roku (karta 1324) co również zostało wyjaśnione przez biegłego w 3. opinii uzupełniającej (karta 1360, tutaj biegły ponownie popełnił pomyłkę wskazując datę poprawianej opinii na 4 listopada 2019 roku, zamiast 11 października 2019 roku). Zarzuty stron zgłaszane do opinii albo zostały przez biegłego wyjaśnione przez korektę oznaczenia technologii albo nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ nie odnosiły się do wartości nowego ekranu w dacie jego kradzieży ani do wartości ekranu tego samego typu i rodzaju, o parametrach zbliżonych według cen z dnia wyrokowania; kwestia utraty wartości przez ekran w dacie szkody nie ma znaczenia (pismo powoda i pozwanego z 8 sierpnia 2019 roku).

24.  Pismem z 6 sierpnia 2019 roku (karta 1288) powód rozszerzył powództwo do kwoty 350.000 zł. Odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 100.000 zł należą się powodowi od 28 marca 2015 roku, po upływie 30 dni od zawiadomienia o szkodzie na podstawie art. 481 § 1 k.c., a od pozostałej części uwzględnionego roszczenia, zgodnie z żądaniem od dnia nadania pisma tego pisma, więc 6 sierpnia 2019 roku. Roszczenie o zapłatę kwoty 97.584,27 zł stało się wymagalne w takiej samej dacie, jak kwota 100.000 zł zatem odsetek powód mógł żądać również od 28 marca 2015 roku.

25.  Powód nie złożył procesowego oświadczenia o cofnięciu powództwa w żadnej części, formułując nieprecyzyjne, że popiera powództwo co do kwoty 349.500 zł.

26.  Z zeznań B. D., pracownicy przedsiębiorstwa (...), wynajmującego plac powodowi, nie wynikają okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, za wyjątkiem potwierdzenia zeznań składanych w postępowaniu przygotowawczym, a z tej relacji wynika, że do kradzieży ekranów doszło pod koniec grudnia 2014 roku. Podobnie z zeznań M. C. na rozprawie 11 października 2018 roku, karta 922, wynika, że w listopadzie 2014 roku wszystkie ekrany znajdowały się na placu przy ul. (...) w Ł.. Na podstawie tych dwóch dowodów sąd ustalił, że do kradzieży doszło w grudniu 2014 roku, jednak kwestia ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ polisa obowiązująca od listopada 2014 roku określała zdarzenie objęte ubezpieczeniem jako składowanie ekranów, podobnie jak polisa obowiązująca do końca października 2014 roku. Dokładna data kradzieży ekranów nie ma zatem znaczenia dla przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela. Zeznania K. S. (2) są nieprzydatne dla rozstrzygnięcia sprawy.

27.  Świadek D. O. (1) potwierdza, że ubezpieczeniem w roku 2013 i 2014 objęto ekrany składowane, a nie tylko zamontowane (00:22:40, posiedzenie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z 20 marca 2019 roku), jednak wynika to jednoznacznie z cytowanej korespondencji mailowej i zaświadczenia tego świadka ze stycznia 2015 roku. Świadek, jako przedstawiciel ubezpieczyciela, był na bieżąco informowany o składowaniu ekranów, o tym że nie są zamontowane, a z jego zeznań wynika, że ubezpieczyciel zgodził się na ochronę ekranów niezamontowanych w centrach handlowych, więc składowanych. Świadek potwierdził również, że według jego rozumienia umowy ubezpieczenia, ekrany składowane były również ubezpieczone od kradzieży, ponieważ w przypadku ich składowania nie można mówić o kradzieży z włamaniem. Z zeznań tych wynika interpretacja oświadczeń woli stron złożonych w umowach ubezpieczenia zawartych w 2013 i w 2014 roku.

28.  Zeznania świadków R. J. (1) i Z. W. na rozprawie 21 sierpnia 2018 roku nie dostarczyły faktów istotnych dla rozstrzygnięcia, a potwierdziły bezsporne okoliczności wynikające z twierdzeń powoda. Sugestia pozwanego, że świadkowej ci wywieźli ekrany nie została udowodniona. Możliwość wjazdu na plac około 6:00 - 7:00 nie wskazuje na rażące niedbalstwo powoda w zakresie wyboru miejsca przechowywania ekranów. Nie jest również udowodniona sugestia pozwanego, że kradzież ekranów mogła być „sfingowana” przez powoda.

29.  Zeznanie świadka M. C. na rozprawie 11 października 2018 roku nie dostarczyło faktów istotnych dla rozstrzygnięcia, a nie wynikających z opisanych wydruków maili. Podobnie z zeznań W. H. (1) i J. A. na posiedzeniu 28 maja 2019 roku przed Sądem Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w W. wynika jedynie potwierdzenie wymiany wiadomości e-mail.

IV.  Koszty procesu.

Powód utrzymał się z roszczeniem w części, koszty procesu podlegają zatem stosunkowemu rozdzieleniu. Koszty powoda:

1.  wynagrodzenie adwokata w wysokości dwukrotności stawki minimalnej - 10.800 zł, uzasadnione prowadzeniem czynności przed Sądem Okręgowym w Szczecinie, Sądem Rejonowym dla Łodzi- Śródmieścia, Sądem Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia i Sądem Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa, podobne okoliczności uzasadniają przyjęcie dwukrotnej stawki wynagrodzenia pełnomocnika reprezentującego stronę pozwaną, ustalone na podstawie § 7 pkt 6 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokatów,

2.  opłata od pełnomocnictwa – 17 zł;

3.  opłata od pozwu i rozszerzonego powództwa 17.500 zł;

4.  koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego pokryte z zaliczki złożonej przez powoda – 2203,50 zł;

5.  koszty dojazdu z Ł. do S. samochodem osobowym na dwie rozprawy – 1554,58 zł;

6.  koszty przejazdu autostradą - 296 zł;

7.  koszty dojazdu do sądów w Warszawie - 124 zł;

8.  koszt jednego noclegu w S. – 138,55 zł;

łącznie 32633, 63 zł.

Koszty pozwanego to wynagrodzenie radcy prawnego wysokości 10.817 zł z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, ustalone na podstawie § 7 pkt 6 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Powód utrzymał się z roszczeniem w wysokości 56,45%, co oznacza że na rzecz powoda podlegają zasądzeniu koszty procesu w wysokości 13.712 zł.

Powód zapłacił zaliczkę na wynagrodzenie biegłego w wysokości 3000 zł, do zwrotu pozostaje kwota 796 zł 50 gr.

Skarb Państwa pokrył koszty mediatora w wysokości 26 zł oraz stawiennictwa świadka R. J. (2) w wysokości 270,80 zł, łącznie 296,80 zł; do pokrycia tej sumy zobowiązane są strony odpowiednio do stopnia w jakim utrzymały się z roszczeniami i obroną.

SSO Robert Bury