Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk
Protokolant:	sekr.sądowy Renata Sekinda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2013 r. w S.

sprawy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przy udziale zainteresowanej H. O. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne

na skutek odwołania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 3 sierpnia 2011 roku nr (...)

z dnia 9 sierpnia 2011 roku nr (...)

z dnia 9 sierpnia 2011 roku nr (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 3 sierpnia 2011 roku nr (...) w ten sposób, że ustala, że w podstawie wymianu składek za okres od 2 stycznia 2004 roku do 30 czerwca 2004 roku nie uwzględnia się przychodu H. O. (1)uzyskanego z tytułu umowy o dzieło z dnia 2 stycznia 2004 roku;

II.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 9 sierpnia 2011 roku w ten sposób, że ustala, że od 1 lipca 2009 roku płatnik składek (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nie ma obowiązku odprowadzania składek za H. O. (1) na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

III.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie;

IV.  znosi wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 sierpnia 2011 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.stwierdził, że H. O. (1)podlega ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o., jednocześnie dokonując wymiaru składek należnych za okres od stycznia 2004 roku do lipca 2010 roku.

Następnie decyzjami z dnia 9 sierpnia 2011 roku nr (...)oraz nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.dokonał wymiaru należnych składek za H. O. (1)na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Podstawą wydania takich decyzji stanowiły ustalenia postępowania kontrolnego przeprowadzonego u płatnika, na podstawie którego ZUS stwierdził, że na okres od 2 stycznia 2004 roku do 31 grudnia 2012 roku płatnik zawarł z H. O. (1) umowę o dzieło, której przedmiotem było przygotowanie danych i sporządzenie listy płac, przygotowanie i przekaz elektroniczny do ZUS, archiwizacja dokumentów kadrowych. Jednocześnie ustalono, że H. O. (1) została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek (...) sp. z o.o. jako pracownik. W konsekwencji organ rentowy uznał, iż w świetle art. 8 ust 2a oraz art. 18 ust. 1 a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych H. O. (1) z tytułu zawartej umowy o dzieło z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, jest uważana za pracownika, wobec czego zarówno przychód uzyskany ze stosunku pracy jak i z umowy o dzieło, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Odwołania od wymienionych decyzji złożył płatnik (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S., wnosząc o ich zmianę poprzez orzeczenie, że H. O. (1) nie podlega ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o., a podstawa wymiaru jej składek na ubezpieczenia nie jest ustalana według zasad obowiązujących pracownika, oraz domagając się zasądzenia na rzecz płatnika składek kosztów niniejszego postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Odwołujący zarzucił ww. decyzjom:

- naruszenie art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1a, art. 20 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 46 ustawy z w związku z art. 6 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 9 ust. 4a i ust. 4b ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonaną art. 10 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw ( Dz.U. z 2004 r., Nr 121, poz. 1264), w sytuacji gdy H. O. (1) miała w dniu zawarcia umowy ustalone prawo do emerytury, a sporna w sprawie umowa o dzieło została zawarta w dniu 2 stycznia 2004 roku, tj. przed nowelizacją ustawy o systemie ubezpieczeń dokonanej ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 roku, która dopiero wprowadziła obowiązek oskładkowania umowy o dzieło zawartej przez osobę mającą ustalone prawo do emerytury za swoim pracodawcą po tej dacie,

- naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy ( Dz.U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1121) w związku z art. 9b ust. 2 cytowanej ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, który wszedł w życie z dniem 1 lipca 2009r oku, poprzez uznanie, że (...) sp. z o.o. obowiązana jest do opłacenia składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za H. O. (1) po dniu 1 lipca 2009 roku, w sytuacji gdy w chwili wejścia w życie tego przepisu H. O. (1) ukończyła już 55 lat, zatem obowiązek odprowadzania składek na FGŚP nie istniał.

Uzasadniając swoje stanowisko płatnik w pierwszej kolejności podniósł, iż zgodnie z treścią art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy ( Dz.U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1121) pracodawca, o którym mowa w art. 9, nie opłaca składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za pracowników którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. Ponadto wnioskodawca wskazał, iż co prawda zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczeń zdrowotne zależne są od przychodów z umów o dzieło zawieranych przez pracowników posiadających prawo do emerytury lub renty z pracodawcami, z którymi pozostają w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takich umów pracę wykonują na rzecz takich pracodawców, niemniej w ocenie płatnika, skoro obowiązek opłacania takich składek został wprowadzony dopiero począwszy od 1 lipca 2004 roku, w żadnym razie nie dotyczy umów o dzieło zawartych przed dniem 1 lipca 2004 roku.

W odpowiedzi na odwołania pozwany organ rentowy wniósł o ich oddalenie w całości, podtrzymując argumentację, jak w zaskarżonych decyzjach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja narzędzi.

Niesporne

W okresie od 17 lutego 2003 roku do 31 grudnia 2011 roku H. O. (1) była zatrudniona w (...) Sp. z o.o., na stanowisku specjalisty ds. kadrowo-płacowych.

Niesporne, a nadto

- akta osobowe H. O., w tym m.in. świadectwo pracy z dnia 31.12.2011 r.

Na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 28 stycznia 1999 roku, H. O. (1) nabyła prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, od dnia 1 grudnia 1998 roku do dnia 31 stycznia 2001 roku. Kolejną decyzją z dnia 21 lutego 2001 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał H. O. (1) prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności na stałe.

Decyzją z dnia 25 marca 2003 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał H. O. (1) prawo do emerytury od dnia 1 lutego 2003 roku, tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek.

Niesporne, a nadto:

- decyzja z 25.03.2003 r., k. 25-26, pl. III akt ZUS, k. 140-143 akt sądowych

- decyzja z 28.01.1999 r., k. 132-135 akt sądowych

- decyzja z 21.02.2001 r., k. 136-139 akt sądowych

Na podstawie umowy o dzieło nr 2 z dnia 2 stycznia 2004 roku, zawartej pomiędzy H. O. (1) i (...) Spółka z o.o. z siedzibą w S. reprezentowaną przez K. K., H. O. (1) zobowiązała się wykonać na zamówienie dzieło: przygotowanie danych i sporządzanie list płac, przygotowanie i przekaz elektroniczny do ZUS, archiwizacja dokumentów kadrowych, za wynagrodzeniem 700 zł miesięcznie.

Strony zastrzegły, iż rozpoczęcie dzieła nastąpi 2 stycznia 2004 roku, natomiast zakończenie w dniu 31 grudnia 2012 roku.

Niesporne, a nadto:

- umowa o dzieło z 2.01.2004 r., k. 517 w aktach kontroli

(...) Spółka z o.o. z siedzibą w S. nie uwzględnił przychodu H. O. (1) uzyskanego z tytułu umowy o dzieło z dnia 2 stycznia 2004 roku w podstawie wymiaru składek za okres trwania umowy.

Niesporne

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był bezsporny. Ustalając do dla potrzeb niniejszego postępowania Sąd oparł się na dokumentach znajdującej się w aktach rentowych. Natomiast spór sprowadzał się jedynie do interpretacji obowiązujących przepisów prawnych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a z dnia 13 października 1998 roku ( Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę także zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

W myśl art. 18 ust. 1a ustawy w przypadku ubezpieczonych o których mowa w art. 8 ust 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z obowiązującym w dacie zawarcia przedmiotowej umowy o dzieło z dnia 2 stycznia 2004 roku przepisem art. 9 ust. 4a ustawy systemie ubezpieczeń społecznych, osoby o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, jeśli jednocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 4b, zgodnie którym osoby, o których mowa w ust. 4a, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, została zawarta z pracodawcą, z którym pozostają równocześnie w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy. Innymi słowy, zawarcie przez osobę mającą ustalone prawo do emerytury lub renty umowy o dzieło nie powodowało obowiązku opłacania składek ani na ubezpieczenia społeczne, ani też na ubezpieczenia zdrowotne.

Na podkreślenie zasługuje jednak fakt, iż ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw ( Dz.U. z 2004 r Nr 121, poz. 1264) zmieniła treść art. 9 ust. 4b. Stosownie do treści art. 26 ustawy nowelizacyjnej, przedmiotowa zmiana weszła w życie w dniu 1 lipca 2004 roku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4b ustawy o systemie ubezpieczeni społecznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2004 roku - osoby, o których mowa w ust. 4a, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowa o dzieło, została zawarta z pracodawcą, z którym pozostają równocześnie w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy.

Z brzmienia ww. przepisów wynika jednoznacznie, iż składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zależne są od przychodów z umów o dzieło zawieranych przez pracowników posiadających prawo do emerytury lub renty z pracodawcami, z którymi pozostają w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takich umów prace wykonują na rzecz takich pracodawców. Powyższa zmiana polegała zatem na wprowadzeniu obowiązku ubezpieczenia społecznego także wówczas gdy emeryt lub rencista zawierał z własnym pracodawcą umowę o dzieło. Wprowadzona zmiana przede wszystkim miała na celu zrównanie osób wykonujących na rzecz własnego pracodawcy umowy o dzieło. Dotychczas bowiem, jeżeli umowę o dzieło zawierano z własnym pracodawcą, to pracownik niebędący emerytem lub rencistą podlegał ubezpieczeniu obowiązkowo, jeżeli natomiast umowę o działo zawierał emeryt lub rencista, obowiązku takiego nie było.

W przedmiocie niniejszej sprawy kluczowym dla jej rozstrzygnięcia było to, czy do oceny zasadności nałożonego obowiązku odprowadzenia składek od przychodu uzyskanego z tytułu wykonywanej przez pracownika, będącego emerytem, na rzecz pracodawcy umowy o dzieło, należy zastosować przepis art. 9 ust. 4b brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2004 roku czy też aktualnie obowiązujący. Płatnik stanął bowiem na stanowisku, iż w tym zakresie zastosowanie znajdzie ww. przepis w brzmieniu obowiązującym jeszcze w dacie zawarcia umowy o dzieło, tj. przed zmiana wprowadzoną nowelizacją z 20 kwietnia 2004 roku. Płatnik podnosząc, iż ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku nie zawierała przepisów przejściowych, wskazał, że w sytuacji gdy prawodawca nie wypowiada się wyraźnie w kwestii przepisów przejściowych, należy przyjąć, że nowa regulacja prawa ma zastosowanie wyłącznie do zdarzeń prawnych powstałych po jej wejściu w życie, inne stanowisko prowadziłoby bowiem do naruszenia zasady lex retro non agit.

Stanowisko to nie zasługuje na uwzględnienie.

Oczywistym jest rzecz jasna, że jedną z podstawowych zasad konstytucyjnych w polskim porządku prawnym jest zasada niedziałania prawa wstecz ( lex retro non agit). Zgodnie z art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, warunkiem wejścia w życie aktów normatywnych, także ustaw, jest ich ogłoszenie. Oznacza to, że tylko ustawa może ustanowić stosowanie przepisu wcześniejsze, niż dzień jego ogłoszenia.

Zgodnie z ogólnymi zasadami wykładni prawa międzyczasowego, norma prawna nie działa wstecz, jeżeli na jej podstawie należy dokonywać kwalifikacji zdarzeń, które występują wciąż po jej wejściu w życie. Przy ustalaniu następstw prawnych zdarzeń, które miały miejsce pod rządami dawnych norm, ale trwają nadal w okresie, gdy nowa norma weszła już w życie należy - zgodnie z zasadą lex retro non agit - następstwa te określać na podstawie dawnych norm, jednak jedynie do czasu wejścia w życie norm nowych. Zatem, do zdarzeń prawnych (stosunków prawnych) trwałych, tj. o charakterze ciągłym, mających miejsce po wejściu w życie nowego prawa należy stosować bezpośrednio te nowe przepisy, choćby zdarzenia te trwały już w czasie obowiązywania przepisów poprzednich. Podkreślenia również wymaga okoliczność iż brak przepisów przejściowych w ustawie nowelizującej niesie za sobą takie skutki iż winno być oceniane w oparciu o przepisy w brzmieniu znowelizowanym ( vide wyrok WSA w (...)z dnia 22.11.2006 r., III Sa/Wa 2452/06, Lex 328643).

W świetle powyższego, nie sposób zgodzić się z płatnikiem jakoby wprowadzony z dniem 1 lipca 2004 roku obowiązek opłacania składek od umów o dzieło, miał zastosowanie włącznie do umów zawartych przez osobę mającą ustalone prawo do emerytury z własnym pracodawcą po dniu 1 lipca 2004 roku. Biorąc jednak pod uwagę, iż przed dniem 1 lipca 2004 roku nie było obowiązku odprowadzania składek od przychodu uzyskanego z tytułu wykonywanej przez pracownika, mającego ustalone prawo do emerytury, na rzecz pracodawcy umowy o dzieło, brak było podstaw do uwzględniania w podstawie wymiaru składek przychodu H. O. (1) uzyskanego z tytułu umowy o dzieło za okres od 2 stycznia 2004 roku do 30 czerwca 2004 roku.

Jednocześnie, zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami osoby mające ustalone prawo do emerytury lub renty, które zawarły umowę o dzieło z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu wykonywania tej umowy. Zasadę tę stosuje się także w przypadku, gdy na podstawie takiej umowy wykonywana jest praca na rzecz pracodawcy, z którym osoba mająca ustalone prawo do emerytury lub renty pozostaje w stosunku pracy. Tym samym przychód uzyskany przez H. O. (1)z tytułu umowy o dzieło po dniu 1 lipca 2004 niewątpliwie należało uwzględnić w podstawie wymiaru składek mając na względzie również comiesięczną wymagalność roszczenia o składki. W powyższej sytuacji koniecznym stało się uznanie, że w przeważającym zakresie zaskarżone decyzje z dnia 3 sierpnia 2011 roku nr (...)oraz dnia 9 sierpnia 2011 roku nr (...) odpowiadają prawu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pkt I sentencji zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 3 sierpnia 2011 roku nr (...) w ten sposób, że ustala, że w podstawie wymiaru składek za okres od 2 stycznia 2004 roku do 30 czerwca 2004 roku nie uwzględnia się przychodu H. O. (1)uzyskanego z tytułu umowy o działo z dnia 2 stycznia 2004 roku, oddalając odwołania w pozostałym zakresie ( punkt III sentencji).

Przechodząc do dalszej części rozważań, wskazać należy, iż przedmiotem zaskarżenia w niniejszym postępowaniu była także decyzja z dnia 9 sierpnia 2011 roku nr (...), określająca kwotę należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy ( Dz.U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1121) składkę na Fundusz ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeni społecznych.

Zgodnie z treścią art. 9 cytowanej ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku przedsiębiorca, o którym mowa w art. 2 ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą również na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu ( EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w odniesieniu do działalności prowadzonej na terytoriom Rzeczypospolitej Polskiej, oddział banku zagranicznego, oddział instytucji kredytowej lub oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń, a także oddział lub przedstawicielstwo przedsiębiorcy zagranicznego, jest obowiązany opłacać składki za pracowników na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Należy zgodzić się z odwołującym, iż uwadze organu rentowego uszło, że zgodnie z treścią przepisu art. 9b ust. 2 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy pracodawca, o którym mowa w rat. 9, nie opłaca składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za pracowników, którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Zasada ta została wprowadzona art. 18 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz zmianie niektórych innych ustaw ) Dz. U z 2009 r Nr 6, poz. 33). Natomiast przepis ten wszedł w życie z dniem 1 lipca 2009 roku, stosownie do treści art. 40 pkt 2 ustawy nowelizacyjnej.

Tym samym koniecznym było uznanie, że od dnia 1 lipca 2009 roku płatnik składek (...) sp. z o.o. nie ma obowiązku odprowadzania składek za H. O. (1) na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o czym orzeczono w punkcie II sentencji wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., uznając że strony w zbliżonym stopniu przegrały sprawę, a koszty profesjonalnego pełnomocnika jakie poniosła każda ze stron ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349) - są jednakowe.