Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2025 r.

Sąd Okręgowy w (...)VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Konrad Kujawa

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2025 r. w (...)

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ubezpieczonego A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia28 stycznia 2025 r., znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia Konrad Kujawa

Sygnatura akt VI U 354/25

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 stycznia 2025 r., znak: ENS/25/039081311, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił A. P. wznowienia postępowania w sprawie jego emerytury, podając w uzasadnieniu, że związku z tym, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 czerwca 2024 r. nie został ogłoszony w Dzienniku Ustaw brak jest podstaw do wznowienia postępowania zakończonego decyzją z 19 lipca 2019 r.

A. P. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o ponowne obliczenie świadczenia, bez pomniejszania podstawy emerytury o sumę kwot emerytur pobranych wcześniej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o jego oddalenie w całości, przedstawiając argumentację jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. urodził się (...).

Okoliczność niesporna

Decyzją z 7 maja 2015 r., w rozpoznaniu wniosku z 11 lutego 2015 r., ZUS odmówił A. P. prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VII U 714/15, Sąd Okręgowy w (...) VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (po rozpoznaniu odwołania A. P. od decyzji ZUS z dnia 7 maja 2015 r.) zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu A. P. emeryturę od 1 lutego 2015 r.

Decyzją z dnia 11 maja 2016 r. organ rentowy wykonując wyrok Sądu Okręgowego przyznał ubezpieczonemu od 1 lutego 2015 r., tj. od daty pokreślonej w wyroku Sądu zaliczkę na poczet przysługującej wcześniejszej emerytury (o symbolu (...)).

Ostateczną wysokość emerytury organ rentowy ustalił decyzją z 9 września 2016 r.

Niesporne, a nadto:

- wniosek z 11.02.2015 r. k. 1-4 plik II akt ZUS

- decyzja ZUS z 07.05.2015r. k. 66 plik II akt ZUS

- odwołanie z 11.05.2015 r. k. 68 plik II akt ZUS

- odpowiedź na odwołanie z 09.06.2015r. k. 71-72 plik II akt ZUS

- wyrok SO w (...) z 29.01.2016r. sygn. akt VII U 714/15 z uzasadnieniem k. 153-158 plik II akt ZUS

- decyzja ZUS z 11.05.2016r. k. 203-204 plik II akt ZUS

- decyzja ZUS z 09.09.2016r. k. 244-245 plik II akt ZUS

W dniu 1 lipca 2019 r. A. P. złożył w ZUS O/S. wniosek o emeryturę powszechną.

Decyzją z 19 lipca 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury w wieku powszechnym. Wysokość emerytury obliczono w ten sposób, że od podstawy obliczenia emerytury - stanowiącej sumę kwoty 68 724,59 zł (kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji) i 382 880,09 zł (kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego) - odjęto 84 86,01 zł (sumę kwot pobranych emerytur wcześniejszych), a następnie podzielono to przez 215 miesięcy (wskaźnik średniego dalszego trwania życia).

A. P. nie odwoływał się do sądu od powyższej decyzji.

Niesporne, a nadto:

- wniosek z 01.07./2019r. k. 1-3 plik IV akt ZUS

- decyzja ZUS z 19.07.2019r. k. 9-10 plik IV akt ZUS

W dniu 20 stycznia 2025 r. A. P. złożył w ZUS wniosek, o ponowne obliczenie świadczenia z zastosowaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 4 czerwca 2024 roku.

Organ rentowy rozpoznał ów wniosek, wydając zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzję.

Niesporne, a nadto: wniosek z 20.01.2025 r. k. 35-36 plik IV akt ZUS

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się całkowicie niezasadne.

Stan faktyczny był w sprawie niesporny i został ustalony wyłącznie na podstawie niebudzących żadnej wątpliwości dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach ZUS.

Spór dotyczył tego, czy zachodzą podstawy do przeliczenia emerytury ubezpieczonego z pominięciem regulacji zawartej w przepisie art. 25 ust. 1b ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2024 r., poz. 1631, dalej jako: „ustawa emerytalna”). Ubezpieczony żądał takiego przeliczenia powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 czerwca 2024 r., wydany w sprawie o sygnaturze akt SK 140/20.

Abstrahując od rozważań, czy brak opublikowania wskazanego wyroku w Dzienniku Ustaw ma znaczenie prawne, jak również czy wskazany wyrok może być w ogóle traktowany jako wiążące orzeczenie, należy zwrócić uwagę, że nawet przy korzystnej dla ubezpieczonego odpowiedzi na powyższe pytania i tak niemożliwe byłoby uwzględnienie jego odwołania.

Przepis art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej stanowi, że jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę częściową lub emeryturę na podstawie przepisów art. 46, 50, 50a, 50e lub 184, a także art. 88 lub art. 88a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne. Przepis ten wszedł w życie 1 stycznia 2013 r. i obowiązuje do dzisiaj – nigdy nie został uchylony.

Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 4 czerwca 2024 r., w sprawie o sygn. akt SK 140/20 orzekł, że art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251) w zakresie, w jakim dotyczy osób, które złożyły wniosek o przyznanie świadczeń, o których mowa w tym przepisie, przed 6 czerwca 2012 r., jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji.

Innymi słowy, Trybunał uznał ten przepis za niezgodny z Konstytucją jedynie w części dotyczącej osób wymienionych w sentencji tego wyroku, tj. osób, które złożyły wniosek o wcześniejszą emeryturę przed 6 czerwca 2012 r., a w późniejszym okresie otrzymały emeryturę powszechną z pomniejszeniem podstawy jej wymiaru o pobraną emeryturę wcześniejszą.

Wbrew stanowisku skarżącego, nie należy on do kręgu osób, które mogą ubiegać się o ustalenie wysokości ich świadczenia emerytalnego bez odejmowania kwot pobranych emerytur wcześniejszych. Zakwestionowane regulacje prawne dotyczą bowiem osób, które złożyły wniosek o przyznanie świadczeń, o których mowa w tym przepisie, przed 6 czerwca 2012 r., tymczasem ubezpieczony wniosek o przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej złożył w dniu 11 lutego 2015 r., zaś prawo do emerytury zostało przyznane mu od dnia 1 lutego 2015 r. W tej sytuacji wyrok Trybunału nie obejmuje ubezpieczonego i nie może skutkować przeliczeniem emerytury zgodnie z wnioskiem odwołującego.

Zauważyć w tym miejscu należy również, że ubezpieczony wiek emerytalny uprawniający go do złożenia wniosku o emeryturę wcześniejszą osiągnął w dniu 5 marca 2014 r., w tej zaś dacie powinien był już niewątpliwie – przy dołożeniu należytej staranności – wiedzieć, że od blisko 2 lat obowiązuje regulacja art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej. Występując do organu rentowego po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego o ustalenie prawa do emerytury na nowych zasadach, to jest z uwzględnieniem w podstawie zwaloryzowanego kapitału początkowego i zwaloryzowanych składek ewidencjonowanych na jego koncie od 1 stycznia 1999 r., winien liczyć się z tym, że podstawa wymiaru jego emerytury będzie niższa, gdyż część składek wchodzących do podstawy wymiaru świadczenia została przez niego skonsumowana poprzez wcześniejsze pobieranie świadczenia.

W tej sytuacji, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego jako całkowicie bezzasadne.

sędzia Konrad Kujawa

Zarządzenia:

1. odnotować,

2. odpis uzasadnieni z pouczeniem o apelacji doręczyć ubezpieczonemu,

3. przedłożyć z apelacją lub po 21 dniach od wykonania.

3.11.2025 sędzia Konrad Kujawa