Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk

Sędziowie: SO Aleksandra Mitros (spr.)

SO Monika Miller - Młyńska

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko A. K.

o wynagrodzenie za pracę

na skutek zażalenia powódki A. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Goleniowie IV Wydziału Pracy z dnia 29 kwietnia 2013 roku, sygn. akt IV Po 12/13

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Goleniowie Wydziałowi IV Pracy do dalszego prowadzenia

UZASADNIENIE

Powód R. S., pozwem z dnia 6 listopada 2006 r., wniósł o zasądzenie od pozwanej A. D. kwoty 4.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami za okres od 1 października 2006 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w okresie od maja do września 2006 r.

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 8 listopada 2006 roku Sąd Rejonowy w Gryficach nakazał pozwanej A. D., aby zapłaciła powodowi kwotę 4.500 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 1 października 2006 r. do dnia zapłaty.

W dniu 24 listopada 2006 r. do Sądu wpłynęła kserokopia sprzeciwu z pieczątkami pozwanej i niewidocznym podpisem (...).

Sąd zobowiązał pozwaną do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu poprzez przedłożenie sprzeciwu wraz z odpisem na formularzu urzędowym w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.

Zarządzenie - wysłane na adres pozwanej wskazany w pozwie i na pieczątce ze sprzeciwu - zostało zwrócone przez pocztę z adnotacją „nie zastano, awizowano”.

Postanowieniem z dnia 2 stycznia 2007 r. Sąd Rejonowy w Gryficach odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2006 r.

Orzeczenie to zostało doręczone na adres pozwanej. Przesyłkę z postanowieniem odebrała E. D..

W dniu 9 kwietnia 2013 r. wpłynął do Sądu Rejonowego w Goleniowie wniosek pozwanej A. D. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2006 r. Pozwana wskazała, że o tym, iż toczyła się przeciwko niej sprawa sądowa dowiedziała się w momencie, gdy Komornik Sądu Rejonowego w Gryficach J. K. zajął jej wynagrodzenie. Pozwana wskazała, że nie otrzymała nakazu zapłaty i nie mogła złożyć żadnych odwołań. Do wniosku pozwana załączyła sprzeciw do nakazu zapłaty.

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Goleniowie IV Wydział Pracy oddalił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty i odrzucił sprzeciw. W uzasadnieniu przywołał przepis art.168 § 1 kpc i wskazał że pozwana złożyła już sprzeciw w sprawie IV Np 32/06, a zatem nie zachodzi w stosunku do niej przesłanka niedokonania czynności procesowej. W konsekwencji Sąd I instancji oddalił na podstawie art.168§1 kpc wniosek o przywrócenie terminu i na podstawie art.504§1 kpc odrzucił sprzeciw jako niedopuszczalny.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pozwana, zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie i przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. W uzasadnieniu zażalenia pozwana wskazała, że sprzeciw złożyła jej matka, E. D., która nie poinformowała jej o nakazie zapłaty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej okazało się uzasadnione. Na wstępie Sąd wskazuje, że uznaje , iż pozwana zaskarżyła wyłącznie punkt 2 postanowienia, ponieważ jego punkt 1 jest niezaskarżalny (podlega natomiast ocenie przy rozpoznawaniu zażalenia na postanowienie kończące postępowanie w sprawie (postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 9 lutego 2012 r., I ACz 49/12, LEX nr 1109533).

Zgodnie z art. 386 § 4 kpc poza wypadkami określonymi w § 2 i 3 sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nierozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty rozpatrywanej sprawy.

Sąd ten, przytaczając powody oddalenia wniosku pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty wskazał, że pozwana złożyła już w dniu 23 listopada 2006 r. sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2006 r., dlatego uznać trzeba, że skorzystała już z możliwości wniesienia sprzeciwu i nie zachodzi w stosunku do niej przesłanka niedokonania czynności procesowej, o której mowa w art.168 kpc.

Zgodnie z art.168 kpc przywrócenie terminu jest dopuszczalne, jeżeli strona nie dokonała czynności procesowej bez swojej winy. Rozstrzygając niniejszą sprawę, Sąd Rejonowy pominął całkowicie twierdzenia pozwanej zawarte w jej wniosku o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu. Pozwana we wniosku tym wyraźnie bowiem wskazała, że nie złożyła sprzeciwu w sprawie IV Np. 32/06 - nie otrzymała bowiem od sądu ani nakazu zapłaty ani żadnych pism i nie mogła złożyć żadnych odwołań. O sprawie sądowej dowiedziała się zaś w momencie zajęcia jej wynagrodzenia przez komornika sądowego w sprawie Km 517/13.

Analizując twierdzenia pozwanej zawarte w jej wniosku o przywrócenie terminu w kontekście znajdującego się w aktach sprawy Np 32/06 pisma zatytułowanego „sprzeciw”, nie sposób nie zauważyć, iż „sprzeciw” ten budzi wątpliwości. Jest kserokopią pisma, bez widocznego podpisu (widać tylko literę (...)), jedynie z widocznymi pieczątkami firmowymi pozwanej. Przechodząc dalej, stwierdzić należy, że żadna przesyłka pocztowa wysłana przez Sąd w sprawie IV Np. 32/06 nie została pozwanej doręczona – zarówno nakaz zapłaty, jak i postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu odebrała bowiem E. D..

W takich okolicznościach – rozpoznając wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu - sąd nie mógł bez przeprowadzenia postępowania dowodowego uznać, że pozwana skorzystała już z możliwości wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2006 r., nie dysponował bowiem z akt sprawy IV Np. 32/06 żadnym dowodem mogącym podważyć - bez dalszego badania - zawartych we wniosku o przywrócenie terminu twierdzeń pozwanej. Jak już wyżej wskazano, Sąd nie dysponował nawet podpisem pozwanej, ponieważ na jedynym piśmie, które wpłynęło po doręczeniu nakazu zapłaty, tj. kserokopii sprzeciwu, widać tylko literę (...).

Zważając na powyższe, konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego celem wyjaśnienia czy sprzeciw złożony w sprawie IV Np. 32/06 został wniesiony przez pozwaną czy też przez inną osobę (np. jej matkę, E. D.), a jeżeli tak, to dlaczego to właśnie E. D. odebrała nakaz zapłaty i postanowienie Sądu, a nie pozwana, gdzie wówczas pozwana przebywała i dlaczego sama nie odbierała korespondencji. Należy ustalić czy E. D. przekazała pozwanej informację o nakazie i postanowieniu o odrzuceniu sprzeciwu, a jeśli nie to czym się kierowała. Dopiero po zbadaniu tych wszystkich okoliczności (być może również zbadania pisma pozwanej i jej matki w celu ustalenia autora sprzeciwu), możliwe będzie rozstrzygnięcie czy pozwana rzeczywiście skorzystała już z możliwości wniesienia sprzeciwu i brak jest podstaw do przywracania jej terminu do jego wniesienia, czy też okaże się, że o nakazie zapłaty nie wiedziała i nie składała sprzeciwu, a wówczas trzeba będzie rozstrzygnąć czy istnieją postawy do przywrócenia jej terminu do złożenia tego sprzeciwu.

Zwrócić także należy uwagę, że oddalenie wniosku o przywrócenie terminu w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz.45) nowelizującej przepis art.168 § 1 kpc (do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, stosuje się przepisy dotychczasowe) dopuszczalne jest wyłącznie po przeprowadzeniu rozprawy, a nie na posiedzeniu niejawnym, jak miało to miejsce w niniejszej sprawie.(art.4 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r.).

Samo tylko to naruszenie skutkować powinno uchyleniem zaskarżonego postanowienia jako powodujące pozbawienie strony możliwości obrony swoich praw.

Reasumując, z uwagi na niewłaściwe rozpoznanie wniosku pozwanej o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu, uchyleniu na podstawie art.386 pkt 4 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc podlega punkt 2 postanowienia. Obecnie – bez przeprowadzenia postępowania dowodowego – nie sposób bowiem ustalić czy mamy do czynienia z właściwym (pierwszym) czy kolejnym sprzeciwem pozwanej od nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2006 r. Nie ma więc - do czasu przeprowadzenia postępowania dowodowego - podstaw do jego odrzucenia.

Zarządzenia:

1.Odnotować,

2.Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć stronom,

3. Po nadejściu ZPO zwrócić akta Sądowi Rejonowemu.