Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

III K 4/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1

Sąd Rejonowy (...) w S.

13 stycznia 2020 roku

IV K 1016/19

1.1.2

Sąd Okręgowy w S.

15 stycznia 2020 roku

III K 162/19

1.1.3

Sąd Rejonowy (...) w S.

20 kwietnia 2021 roku

V K 170/19

1.1.4

Sąd Rejonowy (...)w S.

10 czerwca 2021 roku

IV K 223/21

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

M. B. skazany był następującymi prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Okręgowego w S.z dnia 15 stycznia 2020 roku, sygn. akt III K 162/19, za przestępstwo z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 9 maja 2018 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 5 lat próby, a postanowieniem Sądu Okręgowego w S.z dnia 17 listopada 2021 roku, sygn. III Ko 660/21, zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

II. Sądu Rejonowego (...) w S.z dnia 20 kwietnia 2021 roku, sygn. akt V K 170/19, za przestępstwo z art. 207 § 1 kk, popełnione w okresie od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia 9 września 2018 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat próby,

III. Sądu Rejonowego (...) w S.z dnia 10 czerwca 2021 roku, sygn. akt IV K 223/21, za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, popełnione w okresie od dnia 16 marca 2021 roku do dnia 17 marca 2021 roku, na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

I. wyrok Sądu Okręgowego w S.z dnia 15 stycznia 2020 roku, sygn. akt III K 162/19

k. 21, 171 akt III K 162/19

Ia. wyrok Sądu Apelacyjnego w S.z dnia 22 lipca 2020 roku, sygn. akt II AKa 122/20

k. 221, 149 akt III K 162/19

Ib.

postanowienie Sądu Okręgowego w S.z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. akt III Ko 660/21

k. 23, 10 akt III Ko 660/21

II. wyrok Sądu Rejonowego (...) w S.z dnia 20 kwietnia 2021 roku, sygn. akt V K 170/19

k. 15, 315 akt V K 170/19

III. wyrok Sądu Rejonowego (...)w S.z dnia 10 czerwca 2021 roku, sygn. akt IV K 223/21

k. 17

IV. opinie o skazanym

k. 19 - 20

V. informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 9

VI.

informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 5

VII.

obliczenie kary w sprawie III K 162/19

k. 24

1.2.1.2.

M. B. urodził się w dniu 15 lutego 2001 roku. Skazany żyje w związku konkubenckim. Posiada wykształcenie gimnazjalne. Mieszkał z partnerką w S.. Nie leczył się psychiatrycznie ani też odwykowo. Nie przebywał w jednostkach opiekuńczych ani też w zakładach poprawczych. Wychowywany był w rodzinie zastępczej, w której nie występowały zjawiska patologii społecznej.

Skazany został doprowadzony do Aresztu Śledczego S. w dniu 10.09.2021 roku w celu odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy (...) w S.z dnia 10 czerwca 2021 roku, sygn. akt IV K 223/21. Jest to jego pierwszy pobyt w warunkach izolacji. Komisja penitencjarna w dniu 14.09.2021 roku nadała osadzonemu grupę oraz podgrupę klasyfikacyjną M-2/p. Skazany w dniu 27.09.2021 roku został przetransportowany do OZ P..

Zachowanie i funkcjonowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności uznać należy jako właściwe. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Efekty prowadzonych wobec skazanego oddziaływań w chwili obecnej określić można jako umiarkowane.

Skazany w wywiadzie diagnostycznym nie spełnia kryteriów diagnostycznych uzależnienia. W związku z powyższym nie wymagał obejmowania go oddziaływaniami terapeutycznymi.

Nie posiada zobowiązań nałożonych przez sąd.

O porządek w rejonie zakwaterowania, higienę osobistą i dyscyplinę dba na wymaganym poziomie. Ze współosadzonymi żyje zgodnie i bezkonfliktowo, a stosunki interpersonalne układa na zasadach koleżeństwa. Do przełożonych odnosi się regulaminowo.

Aktów agresji lub autoagresji nie stwierdzono, środków przymusu bezpośredniego wobec skazanego nie stosowano. Trzykrotnie nagradzany regulaminowo. Nie był wyróżniany w formie ulgi. Karany dyscyplinarnie nie był.

Skazany zatrudniony jest nieodpłatnie w charakterze pracownika gospodarczego wewnątrz oddziału mieszkalnego. Powierzone prace wykonuje sumiennie. Posiada wykształcenie gimnazjalne, zadeklarował, iż nauki nie będzie podejmował z uwagi na stosunkowo bliski termin końca kary.

Skazany w okresie od dnia 16.11.2021 roku do dnia 30.11.2021 roku brał aktywny udział w programie resocjalizacyjnym z zakresu kształtowania umiejętności społecznych i poznawczych pt. „Kulturalny może więcej”.

Kontakt zewnętrzny utrzymuje z rodzicami jak i konkubiną. Odwiedzany jest w warunkach izolacji regularnie przez ww. osoby. Jak twierdzi relacje rodzinne utrzymywane się w serdecznym tonie.

Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej.

Niczym szczególnym się nie interesuje. W zajęciach kulturalno-oświatowych i sportowych nie uczestniczy. W czasie wolnym ogląda telewizję, słucha radia oraz uczestniczy w spacerach.

Skazany werbalizuje krytycyzm odnośnie popełnionego czynu przestępczego.

W przypadku opuszczenia zakładu karnego nie będzie wymagał udzielenia pomocy z funduszu postpenitencjarnego. Skazany nie przedstawił zaświadczenia o możliwości podjęcia pracy na wolności po opuszczeniu ZK lecz w Centralnej Bazie Danych Osób Pozbawionych Wolności zawarte są informację na temat możliwość zatrudnienia osadzonego u przyszłej teściowej, która prowadzi firmę usługową zajmująca się sprzątaniem.

IV. opinia o skazanym

k. 19 -20

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

7.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2

I. – VII.

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zgromadzone dokumenty w postaci odpisów orzeczeń sądowych, danych o karalności oraz opinii o skazanym, a także wydruków z systemów sądowych w przedmiocie obliczenia kar oraz informacji o pobytach i orzeczeniach. Wymienione dokumenty zostały uznane za wiarygodne, bo sporządziły je uprawnione osoby, w ramach właściwiej procedury, jak też w odpowiedniej formie. Strony nie kwestionowały ich treści.

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

I. wyrok Sądu Okręgowego w S.z dnia 15 stycznia 2020 roku, sygn. akt III K 162/19

6 miesięcy pozbawienia wolności – za czyn z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

3.1.2.

II. wyrok Sądu Rejonowego (...) w S.z dnia 20 kwietnia 2021 roku, sygn. akt V K 170/19

6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat próby – za czyn z art. 207 § 1 kk.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Wedle aktualnego brzmienia art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk i art. 89 § 1b kk zmienionego ustawą z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 roku, poz. 1086), jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Jest ona orzekana w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając w przypadku kary pozbawienia wolności 20 lat. Sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

W konsekwencji w obecnym stanie prawnym możliwe było objęcie wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych bez warunkowego zawieszenia jej wykonania i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania orzeczonych wyrokami Sądu Okręgowego w S.z dnia 15 stycznia 2020 roku, sygn. akt III K 162/19 oraz Sądu Rejonowego(...) w S.z dnia 20 kwietnia 2021 roku, sygn. akt V K 170/19, albowiem czyny osądzone ww. wyrokami zostały popełnione w okresie od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia 9 września 2018 roku, a więc przed wydaniem chronologicznie pierwszego wyroku z dnia 15 stycznia 2020 roku wydanego w sprawie sygn. akt III K 162/19.

Wysokość wskazanych kar pozbawienia wolności, przy uwzględnieniu powołanych już reguł wyrażonych w art. 86 § 1 kk i art. 89 § 1b kk, dała podstawy do określenia w punkcie I wyroku granic kary łącznej pozbawienia wolności od powyżej 6 miesięcy do 9 miesięcy pozbawienia wolności.

7.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Sąd określił karę łączną pozbawienia wolności na poziomie 8 miesięcy pozbawienia wolności, biorąc pod uwagę, z jednej strony fakt popełnienia przez M. B. przestępstw o różnym rodzaju, wymierzonych w różne dobra prawnie chronione oraz dopuszczanie się czynów zabronionych w podobnym czasie, mieszczącym się w tym samym czasokresie, bo od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia 9 września 2018 roku, co świadczy o niepoprawności skazanego i naruszaniu porządku prawnego w różny sposób w tym samym czasokresie, co w powiązaniu ze stosunkowo młodym wiekiem skazanego, skłania do wniosku, że jest już osobą zdemoralizowaną.

Na jego korzyść przemawia względnie poprawne funkcjonowanie w warunkach izolacji więziennej, w szczególności przestrzeganie porządku wewnętrznego, dyscypliny, uzyskiwanie nagród regulaminowych i brak karania dyscyplinarnego, choć trzeba odnotować również, że nie był wyróżniany w formie żadnej ulgi i nie uczestniczył w systemie przepustkowym. Skazany realizuje się w dodatkowych programach i zajęciach, zgodnie funkcjonuje w grupie. Dodatkowo nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej i werbalizuje krytycyzm odnośnie popełnionych czynów zabronionych.

Niemniej M. B. pomimo, że wyraził zgodę na odbywanie kary w systemie programowego oddziaływania, to jednak efekty prowadzonych wobec niego oddziaływań w chwili obecnej określić można jako jedynie umiarkowane, nadto niczym szczególnym się nie interesuje, w zajęcia kulturalno – oświatowych i sportowych nie uczestniczy, czas wolny spędzając jedynie na oglądaniu telewizji i słuchaniu radia, co należy ocenić negatywnie.

Okoliczności te pozwoliły na ograniczenie okresu pozbawienia wolności w zakresie niniejszego wyroku łącznego do 8 miesięcy pozbawienia wolności. Znaczniejsze zmniejszenie wymiaru kary łącznej byłoby też sprzeczne z wymogami w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Biorąc pod uwagę dopuszczenie się przez M. B. w przeszłości czynów zabronionych, przekładające się na jego czterokrotną karalność w stosunkowo młodym wieku, którą należy rozpatrywać łącznie z postawą skazanego względem przypisanych zachowań, jako negatywny czynnik prognostyczny, sąd doszedł do przekonania o braku przesłanek do poprzestania jedynie na konieczności wykonania sankcji zbliżonej do jednej kary, o co postulował obrońca skazanego, przy czym ten postulując końcowo o pełną absorbcję zapomina o treści art. 86 § 1 kk.

Niemniej zgodnie ze stanowiskiem ugruntowanym zarówno w doktrynie, jak i judykaturze, oparcie wyrokowania na owej regule winno mieć charakter wyjątkowy, gdy związek podmiotowo – przedmiotowy zbiegających się czynów jest na tyle ścisły, że upodabnia je do jednego przestępstwa, jak w przypadku pomijalnego zbiegu przestępstw lub ich ciągu i gdy nie ma potrzeby podwyższania progu represji karnej. Kara łączna ma szczególny charakter, stanowiąc wynik całościowej oceny postawy sprawcy. Jej celem pozostaje reakcja na popełnione czyny z punktu widzenia prewencyjnego i nie może być postrzegana wyłącznie jako instytucja służąca interesom osoby skazanej, ale przede wszystkim ma gwarantować racjonalną politykę karania w stosunku do osoby wielokrotnie dopuszczającej się przestępstw. Zastosowanie więc zasady pełnej absorbcji byłoby nieadekwatne do dotychczasowego stosunku skazanego wobec popełnionych przez niego czynów zabronionych.

Z drugiej strony, zastosowanie zasady pełnej kumulacji, o co z kolei wnosił prokurator, nie uwzględniałoby okoliczności na korzyść skazanego, omówionych wyżej, w tym dość poprawnego zachowania w trakcie odbywania kary.

7.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III, IV

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 9 września 2018 roku od godz. 19.35 (k. 33 akt V K 170/19) do dnia 12 września 2018 roku, godz. 12.15 (k. 74 akt V K 170/19) oraz od dnia 6 lutego 2022 roku, godz. 15.50 (k. 5, 24 akt sprawy).

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie w pozostałej części, albowiem zastosowane rozwiązanie było najkorzystniejsze dla skazanego, jednak nie zmienia to faktu, że pomimo finalnego zastosowania przepisów regulujących zasady wydawania kar i wyroków łącznych obowiązujących aktualnie, Sąd dokonał również analizy możliwości wymierzenia wyroku łącznego na podstawie przepisów i reguł obowiązujących przed 24 czerwca 2020 roku i to w odniesieniu do wszystkich wyroków skazujących z uwagi na to, że wyrok w sprawie IV K 1016/19 uprawomocnił się przed tą datą. Stosownie do nich kara grzywny orzeczona wyrokiem w sprawie IV K 1016/19 nie podlegałaby połączeniu z żadną z kar w pozostałych sprawach, zaś kary wymierzone w sprawach III K 162/19 i IV K 223/21 nie mogłyby zostać połączone, albowiem zgodnie z art. 85 § 2 kk obowiązującej poprzednio podstawą orzeczenia kary łącznej są kary wymierzone i podlegające wykonaniu, zaś kara orzeczona w sprawie IV K 223/21 została już w całości wykonana.

O możliwości dokonania wskazanej analizy realizowanej poprzez regułę z art. 4 § 1 kk, a więc badania sytuacji skazanego przez pryzmat wszystkich stanów prawnych obowiązujących w okresie, w którym wymierzano mu wyrokami kary, ostatecznie przesądził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 13 października 2021 roku (sygn. akt I KZP 2/21, opublik. Lex nr 3240557). Niemniej uwzględniając, że połączone zostały kary z orzeczeń, które uprawomocniły się po 24 czerwca 2020 roku, zastosowanie miały przepisy przejściowe, które są lex specialis do art. 4 § 1 kk. Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 roku, poz. 1086), tzw. Tarczy 4.0, przepisy rozdziału IX wyżej przywołanej ustawy zmienianej w art. 38, czyli kodeksu karnego, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W myśl zaś ustępu 2 tego artykułu, przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Stąd orzeczenie oparto o stan prawny obowiązujący od dnia 24 czerwca 2020 roku.

Dodatkowo o ile możliwe było na podstawie przepisów aktualnie obowiązujących alternatywne wymierzenie kary łącznej w związku ze skazaniami w sprawach V K 170/19 oraz IV K 223/21, to ten wariant jako obejmujący wyrok w sprawie IV K 223/21, w której to kara już została przez skazanego odbyta w całości, nie byłby korzystny dla skazanego, tym bardziej, że musiałby on niezależnie odbyć karę pozbawienia wolności w sprawie III K 162/19.

Wobec reguły z art. 576 § 1 kpk wyroki podlegające połączeniu, w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym, podlegają odrębnemu wykonaniu.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania Sąd na podstawie art. 626 § 1 kpk oraz art. 627 kpk orzekł o kosztach procesu, w tym zasądzając od skazanego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223) na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 180 złotych.

Stosownie bowiem do uregulowania art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego Sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Zgodnie natomiast z uregulowaniem art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 6 Ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 r. (tekst jednolity z dnia 8 sierpnia 1983 r. – Dz. U Nr 49, poz. 223) skazany w pierwszej instancji obowiązany jest uiścić opłatę w razie skazania na karę pozbawienia wolności do 1 roku w wysokości 180 zł. W razie orzeczenia kary łącznej opłatę wymierza się od tej kary.

Skazany pomimo, że będzie odbywał bezwzględną karę pozbawienia wolności, jako osoba młoda, zdrowa i sprawna fizycznie, ma możliwości pracy zarobkowej nawet w izolacji.

7.PODPIS