Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 17 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Violetta Osińska

Sędziowie SO Marzenna Ernest

SO Tomasz Szaj (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko (...) S.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. akt I C 397/14

oddala zażalenie.

SSO Tomasz Szaj SSO Violetta Osińska SSO Marzenna Ernest

Sygn. akt II Cz 2074/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie I Wydział Cywilny, oddalił wniosek powódki D. K. o udzielenie zabezpieczenia.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż wniosek okazał się niezasadny, gdyż powódka nie uprawdopodobniła roszczenia.

Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, iż powódka oparła swoje żądanie na twierdzeniu, że nie otrzymała oferty najmu lokalu socjalnego oraz, że lokal który według twierdzeń pozwanej miał zostać jej zaoferowany jako lokal socjalny nie nadaje się do zamieszkiwania. Sąd stwierdził, iż sposób określenia przez powódkę żądania nakazuje przyjąć, że powództwo oparte jest na przepisach art. 840 § 1 pkt k.p.c. Sąd I instancji podniósł, iż na dowód swoich twierdzeń strona powodowa przedstawiła dowód z dokumentu w postaci wezwania do zapłaty z dnia 27.01.2012 r. kierowanego do matki powódki (wskazując, że pismo to znajdowało się w przesyłce adresowanej do powódki, która to przesyłka wg. twierdzenia (...) miała zawierać ofertę najmu lokalu socjalnego) oraz wniosła o przeprowadzenie dowodu z korespondencji stron (bliżej nie oznaczonej) znajdującej się w aktach sprawy I C 677/08, a dotyczącej złożonej przez (...) matce powódki Z. K. oferty najmu lokalu socjalnego. Sąd nadmienił, iż strona powodowa w pozwie, jak również w piśmie stanowiącym wykonanie zobowiązania sądu w przedmiocie uzupełnienia braków wniosku o zabezpieczenie, poprzez uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek nie zaoferowała żadnych innych dowodów, które umożliwiałyby sądowi ocenę prawdopodobieństwa zasadności roszczenia. W ocenie Sądu Rejonowego również treść pozwu i ww. pisma nie dają wystarczających podstaw do uznania twierdzeń pozwu za prawdopodobne.

Sąd I instancji zauważył, iż z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy I C 677/08 wynika, że (...)złożyła powódce ofertę zawarcia umowy najmu w piśmie z dnia 24.01.2012 r., które to pismo zostało nadane na poczcie przesyłką poleconą w dniu 25.01.2012 r., zaś przesyłka ta została odebrana przez powódkę w dniu 14.02.2012 r. Zdaniem Sądu powyższe wyklucza zatem, aby w ww. przesyłce nadanej w dniu 25.01.2012 r. znajdowało się wskazywane przez powódkę wezwanie do zapłaty pochodzące z późniejszej daty niż data nadania przesyłki. tj. z dnia 27.01.2012 r. kierowane do Z. K.. Na marginesie Sąd Rejonowy nadmienił, iż powódka składając jako dowód w sprawie wezwanie z dnia 27.01.2012 r. nie złożyła równocześnie koperty, w której to wezwanie się znajdowało.

Sąd I instancji podkreślił ponadto, iż w sprawie I C 677/08 dwukrotnie odmawiano nadania klauzuli wykonalności przeciwko powódce (postanowienia z dnia 19.07.2011 r. i 28.12.2011 r.), właśnie z uwagi na nie wykazanie przez wierzyciela skutecznego złożenia powódce oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Sąd uznał zatem, iż mało prawdopodobnym jest, aby (...)której zależało na uzyskaniu klauzuli wykonalności i która w oparciu o ww. postanowienia Sądu wiedziała jakie wymogi powinna spełnić dla uwzględnienia jej wniosku, składając kolejny wniosek pozwoliła sobie ponownie na niedopatrzenie skutkujące jego oddaleniem.

Sąd Rejonowy stwierdził, iż jak wynika z dokumentów akt I C 677/08 pozwana (...) złożyła powódce oraz Z. K. i B. K. ofertę najmu lokalu socjalnego położnego w S. przy ul. (...), składającego się z jednego pokoju o pow. 17,42 m ², kuchni o pow. 2,84 m ², łazienki z wc o pow. 2,60 m ² i przedpokoju o pow. 4,95 m ². Zdaniem Sądu lokal ten spełnia zatem w zakresie powierzchni warunki lokalu socjalnego zdefiniowane w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Sąd I instancji wskazał, iż strona powodowa w żaden sposób nie uprawdopodobniła, aby lokal ten nie nadawał się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny i tym samym w tym zakresie nie spełniał warunków lokalu socjalnego. Sąd dodał, iż co prawda strona powodowa złożyła następnie pismo z dnia 26.06.2014 r. obejmujące wnioski dowodowe i wniosła o ich uwzględnienie przy rozpoznawaniu wniosku o zabezpieczenie powództwa, jednakże nie może ono wpłynąć na zmianę powyższego stanowiska. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, iż po pierwsze pismo to zostało złożone po upływie terminu zakreślonego powódce do uzupełnienia braków wniosku o zabezpieczenie powództwa poprzez uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek a poza tym w piśmie tym jak i w pismach wcześniejszych strona powodowa nie wskazała precyzyjnie z jakich przyczyn wskazany jako lokal socjalny, lokal przy ul. (...) nie nadaje się do zamieszkania przez powódkę D. K. ze względu na wyposażenie i stan techniczny. Sąd I instancji podkreślił, iż jedyny konkretny zarzut dotyczy tego, że w lokalu tym zmarli poprzedni najemcy, ich zwłoki długo tam pozostawały i utrzymuje się tam nieprzyjemna woń. Według Sądu fakt, iż w danym lokalu ktoś zmarł i pozostawały tam jego zwłoki sam w sobie nie dyskwalifikuje lokalu do dalszego zamieszkiwania. Sąd Rejonowy przyjął zatem, iż strona powodowa nie uprawdopodobniła, aby oferowany lokal nie nadawał się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny i tym samym nie spełniał warunków lokalu socjalnego, a nawet aby występowała w nim uciążliwość w postaci nieprzyjemnego zapachu. Sąd zaznaczył, iż nie wynika to wcale jednoznacznie z powoływanych przez powódkę artykułów prasowych, bo chociaż w artykule w(...)jest o tym mowa, to z powołaniem się na relację powódki, a nie są to spostrzeżenia własne dziennikarza. Sąd I instancji nadmienił ponadto, iż nowe okoliczności podniesione w piśmie z dnia 26.06.2014 r., co do niemożności zamieszkania w tym lokalu przez Z. K. z uwagi na jej stan zdrowia, nie dotyczą powódki lecz jej matki, która ma własne uprawnienie do lokalu socjalnego i nie mogą być uwzględniane przy ocenie sytuacji powódki.

Sąd Rejonowy doszedł zatem do przekonania, iż o ile treść pozwu uprawdopodabnia podstawę prawną roszczenia, to strona powodowa nie uprawdopodobniła dostatecznie okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie. W sytuacji zatem, gdy strona powodowa nie uprawdopodobniła jednej z dwóch koniecznych podstaw zabezpieczenia tj. istnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu - wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlegał oddaleniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła powódka, która zaskarżyła postanowienie w całości i wniosła o jego zmianę poprzez zabezpieczenie powództwa przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego świadczenia niepieniężnego opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) i wydania go wierzycielowi w stanie wolnym od osób i rzeczy prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczeciński M. O., sygn. akt KM 1918/13 ewentualnie o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Ponadto wniosła o przyznanie jej od pozwanej zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, iż nie można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu I instancji.

Skarżąca stwierdziła, iż z dotychczasowych działań (...), która popełniała kolejne błędy i wskutek tych błędów nie otrzymywała klauzuli wykonalności nie można wnioskować o jej kompetentnym, racjonalnym działaniu przy składaniu przedmiotowego wniosku i nie można na tej podstawie wykluczać niedopatrzenia. Podniosła, iż brak następstwa daty przesyłki w stosunku do wezwania nie musi świadczyć o braku możliwości wysłania wezwania przesyłką z 25.01.2012 r., gdyż okolicznością powszechnie znaną jest to, że pisma w takich jednostkach organizacyjnych jak (...), przygotowywane są przez kogo innego i przez kogo innego są podpisywane, możliwe jest zatem, że widnieje na nich data planowanego podpisania i wysłania, a nie data faktyczna. W ocenie skarżącej okoliczność ta jest tym bardziej prawdopodobna, że charakter wezwania wskazuje na jego udział w masowej akcji wysyłania ofert odpracowania długów o której pisały gazety i jest to okoliczność powszechnie znana.

Skarżąca zauważyła, iż pismo pełnomocnika powódki powołujące okoliczność zamiany pism podniesione zostało w piśmie złożonym 19 maja 2014 r. Dodała, iż mimo upłynięcia dwóch miesięcy do tej pory nie otrzymała odpowiedzi na pozew, a przecież najłatwiejszym i najnaturalniejszym sposobem wykazania nieprawdziwości twierdzeń powódki byłoby przedstawienie dowodu nadania wezwania z 27 stycznia 2012 r. Zdaniem skarżącej takie dowody nadania (...) ma obowiązek przechowywać, zaś niczym dziwnym natomiast nie jest, że powódka nie zachowała koperty od wezwania, gdyż osoby fizyczne rzadko przechowują koperty. Skarżąca nadmieniła, iż nie miała świadomości jak ważna może się owa koperta okazać.

W ocenie skarżącej Sąd I instancji błędnie uznał za spóźnione pod kątem rozpatrywania wniosku o zabezpieczenie pismo z 26.06.2014 r., wskazując iż zostało złożone po upływie terminu zakreślonego do uzupełnienia braków wniosku poprzez uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek. Skarżąca zwróciła uwagę, iż stanowisko takie jest nieuzasadnione, albowiem termin do uzupełnienia wniosku był wyznaczony w trybie uzupełnienia jego braków formalnych a nie w trybie art. 207 k.p.c., zaś dopóki nie został wyznaczony termin z art. 207 k.p.c. i nie odbyła się rozprawa, możliwe jest składanie wniosków dowodowych. Skarżąca zaznaczyła, iż gromadziła dokumenty najszybciej jak to możliwe, biorąc pod uwagę jej stan zdrowia. Podniosła, iż wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego, okoliczności związane ze złym stanem zdrowia nie dotyczą tylko Z. K., ale w dużej mierze również powódki, o czym świadczą dołączone liczne zaświadczenia lekarskie. Skarżąca dodała, iż przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy również okoliczności dotyczące innych osób objętych wyrokiem są istotne, gdyż jeżeli matka powódki jest osobą, która musi mieć oddzielny pokój, to dla powódki i jej brata nie pozostaje już miejsce.

Skarżąca podkreśliła, iż wbrew stanowisku Sądu I instancji nie poprzestała na ogólnikach, zaś artykuły prasowe nie są jedynym wnioskowanym dowodem. Wskazała, iż w piśmie z 19 maja 2014 r. powoływała się w tym zakresie ogólnie na korespondencję znajdującą się w aktach sprawy I C 677/08 przy czym dowód ten był wystarczająco zindywidualizowany, żeby go przeprowadzić.

Skarżąca zwróciła uwagę iż w piśmie z 26 czerwca część tej korespondencji załączyła. Ponadto skarżąca, odnosząc się do zarzutu Sądu Rejonowego, iż pismo to nie wskazuje konkretnych przyczyn, dla których lokal nie spełnia wymogów lokalu socjalnego, podniosła, że istniejące obecnie przepisy dopuszczają składanie pism jedynie z wnioskami dowodowymi, wobec czego nie chcąc się narazić na zwrot pisma nie mogła przedstawiać niczego ponad wnioski dowodowe. Skarżąca zaznaczyła, iż konkretne zarzuty pojawiały się jednak w samych dowodach i w tezach dowodowych. Wynikało z nich właśnie to, że matka powódki jest niepełnosprawna i wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, że łazienka nie spełnia wymogu szerokości odpowiedniej dla osoby niepełnosprawnej, a także, że w lokalu utrzymuje się woń rozkładu będąca następstwem długotrwałego rozkładania się zwłok i obecne są toksyny. Według skarżącej rozpoznając wniosek, Sąd I instancji miał do dyspozycji pisma powódki kwestionujące możliwość zamieszkiwania w tym lokalu.

Skarżąca nadmieniła, iż wnioskowała też o dowód z oględzin i opinii biegłych oraz dodała, iż nie ma możliwości zgromadzenia innych środków dowodowych. Skarżąca wskazała ponadto, iż w piśmie z 19 maja wskazała, że mieszkania nie dało się normalnie otworzyć, musieli pomóc w tym sąsiedzi, a po krótkim przebywaniu w tym lokalu miała fizyczne dolegliwości. W mieszkaniu było ciemno, nie było prądu ani gazu. Brak było też wanny i umywalki. Zdaniem skarżącej nie jest więc tak, jak twierdzi Sąd, że jedynym zarzutem wobec lokalu był fakt zgonu wcześniejszych najemców. Skarżąca uznała zatem, iż zarówno zarzuty, jak i dowody wystarczają do uprawdopodobnienia roszczenia, zaś jeśli Sąd Rejonowy miał nadal wątpliwości, to mógł i powinien przeprowadzić oględziny lokalu.

W związku z powyższym skarżąca uznała, iż jej zażalenie jest konieczne i uzasadnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji prawidłowo oddalił wniosek skarżącej o zabezpieczenie roszczenia.

Zgodnie z art. 730 § 1 k.p.c., w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. W myśl zaś art. 7301 § 1 k.p.c, udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, który według § 2 tego artykułu, istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

W doktrynie powszechnie przyjmuje się, iż uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. Przyjmuje się także, że roszczenie jest uprawdopodobnione, jeżeli prima facie istnieje znaczna szansa na jego istnienie. Wprawdzie ów prima facie wniosek może okazać się fałszywy w trakcie dalszej analizy stanu faktycznego i prawnego, jednakże istotą postępowania zabezpieczającego jest to, że sąd dokonuje jedynie pobieżnej analizy dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego a możliwość dojścia, w wyniku pełnego postępowania, do wniosku o niezasadności roszczenia, jest oczywistym założeniem tej instytucji.

Podkreślić należy, że postanowieniem z dnia 31 stycznia 2014 roku, sygn. akt II Cz 2028/13, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie powódki na postanowienie z dnia 17 kwietnia 2012 roku o nadaniu klauzuli wykonalności. W zażaleniu tym powódka podnosiła również okoliczności związane z rzekomym niedoręczeniem jej oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Nadanie klauzuli wykonalności nastąpiło w warunkach art. 786 § 1 k.p.c., albowiem wykonanie wyroku eksmisyjnego było uzależnione od złożenia oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Skoro zatem w postępowaniu klauzulowym prawomocnie uznano, że wierzyciel wykazał fakt złożenia powódce oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego, powyższa okoliczność nie może być powtórnie badana. Weryfikacja postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności może nastąpić tylko poprzez wniesienie zażalenia i z powołaniem się na uchybienia proceduralne w toku postępowania klauzulowego,

Prawidłowo zatem Sąd Rejonowy przyjął, że skarżąca nie uprawdopodobniła swych twierdzeń w sposób wystarczający do udzielenia zabezpieczenia. Zauważyć należy, iż z akt sprawy I C 677/08 wynika, iż wbrew twierdzeniom skarżącej została jej doręczona oferta zawarcia z nią umowy najmu lokalu socjalnego. Skarżąca ograniczyła się jedynie do swoich twierdzeń w tym przedmiocie, przy czym nie sposób przyjąć, jak trafnie zauważył Sąd Rejonowy, że w przesyłce nadanej 25 stycznia 2012 r., znajdowało się wezwanie do zapłaty z dnia 27 stycznia 2012 r., w dodatku skierowane do matki skarżącej. Skarżąca nie przedłożyła koperty w której wezwanie to zostało doręczone. Bez znaczenia jest czy osoby fizyczne przechowują koperty, w których otrzymały przesyłki zwłaszcza urzędowe, czy też nie. Niczym nie uprawdopodobnione jest także twierdzenie skarżącej, iż wezwanie mogło być przygotowane z datą późniejszą niż faktyczna data jego sporządzenia. Trudno bowiem przyjąć, iż wezwania do zapłaty sporządza się na przyszłość a następnie wysyła wcześniej. Podkreślić należy, iż tego rodzaju praktyka powodowałaby brak przejrzystości w ewidencji pozwanej, gdyby widniało w niej, że wezwanie zostało do dłużnika wysłane wcześniej niż data jego sporządzenia. Zdaniem Sądu praktyka jest odwrotna, tzn. przygotowywane są wezwania z datą wcześniejszą a następnie są sukcesywnie wysyłane.

Powódka nie uprawdopodobniła również swego roszczenia o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego z uwagi na fakt kwestionowania stanu technicznego lokalu mającego stanowić lokal socjalny. Powódce zaoferowano lokal położony w S. o powierzchni 27,81 m ², przy czym powierzchnia pokoju wynosi 17,42 m ². Podkreślić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego lokalem socjalnym jest lokal nadający się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, którego powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy nie może być mniejsza niż 5 m ², a w wypadku gospodarstwa jednoosobowego 10 m ², przy czym lokal ten może być o obniżonym standardzie. Powoływana przez powódkę okoliczność, że jej matka jest niepełnosprawna i wymaga zamieszkania w osobnym pokoju nie stanowi cechy kwalifikującej lokal socjalny. Prawidłowo także Sąd Rejonowy uznał, że okoliczność iż w lokalu zmarła inna osoba, nie dyskwalifikuje go do zamieszkania, tym bardziej, że powódka nie podważyła twierdzeń pozwanej, iż zgon tej osoby nastąpił przed 8 laty.

Z tych względów, uznając że Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, iż powódka nie uprawdopodobniła swego roszczenia w stopniu wystarczającym do jego zabezpieczenia, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Brak było podstaw do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego, albowiem postanowienie niniejsze nie kończy postępowania w sprawie. Rozstrzygnięcie o całości kosztów procesu, w tym wywołanych niniejszym zażaleniem winno nastąpić przy wydaniu orzeczenia kończącego sprawę co do istoty.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)