Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. W.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 2 września 2013 roku, sygn. akt I C 1443/13

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, iż zwolnić powódkę od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 września 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wskazał, iż powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 2500 zł tytułem odszkodowania za zniszczony płot (materiał oraz robocizna). Wniosła również o zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania wskazała, że mieszka wraz z mężem, nie posiada żadnego majątku poza mieszkaniem o powierzchni 46 m ², a utrzymuje się z emerytury w kwocie 750 zł miesięcznie. Podała, że z mężem żyje w faktycznej separacji. Z mężem posiada liczne zobowiązania na kwotę 3500 zł miesięcznie, które opłaca mąż. Powódka ze swej emerytury pokrywa koszty leków ok. 200 zł miesięcznie, zaś resztę przeznacza na żywność i ubrania.

Sąd wskazał na treść art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z którym zwolnienia od kosztów sądowych może domagać się osoba fizyczna, która złoży oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Zasadą jest ponoszenie przez strony kosztów sądowych, natomiast instytucja zwolnienia od kosztów ma charakter wyjątkowy. Stanowi ona w istocie pomoc Państwa dla osób, które pomimo nawet oszczędności we własnych wydatkach nie są w stanie ponieść kosztów sądowych.

Sąd zauważył, że powódka dochodzi w niniejszym procesie odszkodowania za uszkodzenie ogrodzenia. Powódka osiąga przy tym stałe dochody, przy czym nie wskazała precyzyjnie wysokości wydatków, co pozwoliłoby na ocenę, czy faktycznie nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Sąd podkreślił, że wpis sądowy w niniejszej sprawie wynosi 125 zł, zaś powódce po odjęciu kosztów leków pozostaje na bieżące wydatki kwota 550 zł. Wpis w niniejszej sprawie stanowi poniżej 1/4 kwoty pozostającej powódce na codzienne wydatki.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że powódka nie wykazała, aby nie była w stanie ponieść kosztów sądowych, skutkiem czego jej wniosek należało oddalić.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła powódka i zaskarżając postanowienie w całości, wniosła o jego uchylenie i zmianę ze względów humanitarnych, cywilizacyjnych i prawnych.

W związku ze złożoną już następną skargą, żaląca wniosła o przekazanie sprawy do prowadzenia sądowi równorzędnemu. W przypadku zaś odrzucenia wniosków skarżącej, wskazała, iż rezygnuje ona ze sprawy.

W uzasadnieniu podała, że Sąd wyliczył, iż po odjęciu kosztów lekarstw zostaje skarżącej 500 zł, w związku z czym może ona „bardzo dobrze żyć”. Jednakże Sąd zapomniał, iż powódka musi kupić także inne rzeczy, jak np. pastę do zębów, bilety na tramwaj itp. Skarżąca podała, iż za kwotę 500 zł nie da się żyć przez 1 miesiąc. Podała również, iż wydanym postanowieniem poniżono ją i zlekceważono jako człowieka.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się zasadnym.

W ocenie Sądu Okręgowego bezpodstawnie oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych.

Jak wynika z akt sprawy, skarżąca choć zamieszkuje z mężem, pozostaje z nim w faktycznej separacji w związku z czym pod uwagę przy ocenie jej sytuacji materialnej może być brany wyłącznie jej dochód. W złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym i majątkowym skarżąca podała, iż utrzymuje się z emerytury w kwocie 750 zł, zaś po stronie wydatków ponosi 200 zł miesięcznie na leki a pozostałą kwotę wydaje na żywność i ubrania.

Sąd Odwoławczy zwrócił uwagę, iż Sąd Rejonowy niezasadnie przyjął, że skarżąca jest w stanie bez uszczerbku dla swojego utrzymania ponieść koszty opłaty od pozwu w kwocie 125 zł. Oczywistym jest bowiem, iż kwota 550 zł, jaka pozostaje skarżącej po zakupie niezbędnych leków wystarcza jedynie na podstawowe utrzymanie i w żaden sposób nie pozwala na czynienie choćby najmniejszych oszczędności. Podkreślić, bowiem należy iż w skali miesiąca powyższa kwota wynosi niecałe 20 zł dziennie. Uwzględnić trzeba, że w gospodarstwie jednoosobowym poczynienie oszczędności jest szczególnie trudne.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy instancji doszedł do przekonania, iż z oświadczenia powódki jednoznacznie wynika, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny a zatem zostały spełnione przesłanki zwolnienia jej w całości od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji.

(...)

- (...)

(...)

(...)