Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Grzesik

Sędziowie: SO Wiesława Buczek-Markowska

SO Robert Bury (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 kwietnia 2014 roku

sprawy ze skargi dłużnika Firmy (...) spółki jawnejw J.na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) R. J.z dnia 22 lipca 2013 roku, sygn. akt KM 1046/13

z udziałem wierzyciela S. M.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt I Co 875/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 481/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 października 2013 roku Sąd Rejonowy w Świnoujściu umorzył postępowanie w sprawie ze skargi dłużnika na czynność komornika. W uzasadnieniu wskazano, że postępowanie w przedmiocie skargi dłużnika na czynności egzekucyjne z dnia 22 lipca 2013 roku jest bezprzedmiotowe, gdyż postanowieniem z dnia 11 września 2013 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) R. J.umorzył na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. postępowanie egzekucyjne. Powyższe, stosownie do treści art. 826 k.p.c., spowodowało uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych. W tej sytuacji Sąd I instancji stwierdził, że nie może dokonywać oceny prawidłowości czynności egzekucyjnych, które zostały uchylone.

Postanowienie zaskarżył dłużnik wnosząc o jego uchylenie i rozpatrzenie złożonej skargi. Podniósł, że Komornik prowadząc postępowanie dokonał czynności bezcelowych, nie mających żadnego racjonalnego uzasadnienia, które miały na celu zastraszenie dłużnika i prowadzenie bezprawnych działań w celu przejęcia jego majątku. W ocenie skarżącego umorzenie postępowania w sprawie skargi na czynności komornika jest bezprawne i świadczy o tym, że Komornik na wniosek wierzyciela może działać ponad prawem, a następnie umarzając postępowanie jego działanie nie podlega kontroli przez Sąd, w którego to imieniu działa.

Sąd Okręgowy zważył co, następuje.

Zażalenie jest bezzasadne.

Celem skargi na czynności komornika jest zapewnienie należytego prowadzenia egzekucji, co niewątpliwie nie może zostać zrealizowane w przypadku, gdy postępowanie egzekucyjne jest umorzone. Nieprowadzenie postępowania egzekucyjnego wyłącza możliwość skorygowania wadliwych czynności egzekucyjnych już dokonanych, nie jest także możliwe zapewnienie wyeliminowania uchybień w przyszłości. Innymi słowy, bezprzedmiotowość postępowania ze skargi dłużnika wynika wprost z nieprowadzenia egzekucji. W tej sytuacji znajduje odpowiednie (art. 13 § 2 k.p.c.) zastosowanie art. 355 § 1 k.p.c., według którego sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli wydanie rozstrzygnięcia stało się zbędne, o czym prawidłowo orzekł Sąd I instancji.

Odnosząc się do twierdzeń zażalenia należy zauważyć, że w drodze skargi na czynności komornika nie jest możliwe usuwanie skutków nieprawidłowych czynności egzekucyjnych po zakończeniu postępowania egzekucyjnego, a zapewnienie prawidłowego przebiegu postępowania egzekucyjnego. Sąd Odwoławczy podkreśla, że umorzenie postępowania wywołanego skargą na czynności komornika nie oznacza oceny prawidłowości czynności egzekucyjnych. Sąd egzekucyjny nie ocenia prawidłowości postępowania egzekucyjnego już zakończonego, a tego, które się toczy. Postępowanie ze skargi na czynność komornika nie jest drogą do uzyskania oceny zakończonego postępowania egzekucyjnego, prejudykatu, który może być wykorzystany w procesie, w szczególności odszkodowawczym. Dłużnik może dochodzić wszelkich roszczeń, w tym odszkodowawczych, w odrębnym postępowaniu, jednak wadliwość czynności egzekucyjnych podlega udowodnieniu na zasadach ogólnych, a nie przez uzyskanie prejudykatu w postępowaniu ze skargi na czynność komornika w postępowaniu egzekucyjnym, które się nie toczy, zostało zakończone.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

a.  (...)

b.  (...)

c.  (...)

2.  (...)

3.  (...)