Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lipca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

sędzia sądu okręgowego Katarzyna Longa

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Kancelaria (...) spółki akcyjnej w K.

przeciwko A. D.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 4 lutego 2020 roku, sygnatura I C 448/19

postanawia:

odrzucić apelację.

sędzia Katarzyna Longa

Sygn. akt II Ca 598/20

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 04 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy w Choszcznie zasądził od pozwanej A. D. na rzecz Kancelarii (...) spółki akcyjnej w K. 2736,45 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnieniem liczonymi od dnia 11 listopada 2017 r. oraz kwotę 1017 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiodła pozwana A. D. zaskarżając wyrok w całości.

Zarządzeniem z dnia 08 czerwca 2020 r., skierowanym do pełnomocnika pozwanej w dniu 09 czerwca 2020 r. został on wezwany do usunięcia braków apelacji poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 100 zł, z wyjaśnieniem że opłata od apelacji wynosi 200 zł nadto wskazanie zakresu zaskarżenia złożenie pełnomocnictwa lub prawidłowo uwierzytelnionego jego odpisu w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia apelacji.

Zobowiązanie zostało doręczone w dniu 15 czerwca 2020 r.

Sąd okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja podlegała odrzuceniu.

Na wstępie zaznaczyć należy, że do rozpoznania niniejszej apelacji zastosowanie znajdą przepisy kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469). Ustawa ta, zgodnie z treścią jej art. 17, weszła w życie z dniem 7 listopada 2019 roku. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż co prawda wyrok sądu, którego apelacja dotyczy został ogłoszony w dniu 19 września 2019 r., tym niemniej wyrok z pisemnym uzasadnieniem został pozwanemu doręczony w dniu 5 grudnia 2019 r., zaś apelacja została wniesiona w dniu 19 grudnia 2020 r. Zgodnie zaś z przepisami przejściowymi zawartymi w art. 9 ust. 2 i 5, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 5, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz do rozpoznania środków odwoławczych wniesionych i nierozpoznanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Skoro zatem apelacja została złożona po 7 listopada 2019 r., nie ma żadnych wątpliwości, że mają do niej zastosowanie przepisy zmienionego kodeku postępowania cywilnego.

Niewątpliwie dopełnienie wymagań formalnych apelacji determinuje dopuszczalność jej rozpoznania przez sąd odwoławczy oraz określa zakres jej rozpoznania.

Wśród wymagań apelacji wyróżniane są wymagania zwykłe, zasadniczo przewidziane dla każdego pisma procesowego (art. 368 § 1 i 2 k.p.c.) oraz tzw. konstrukcyjne, które decydują o tym, że dany środek zaskarżenia ma cechy przypisane apelacji przez ustawę (art. 368 § 1 pkt 1-5 k.p.c.).

W apelacji pozwana wskazała, że zaskarża wyrok w całości, po czym wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w części zasądzającej i oddalenie powództwa, co zostało odczytane jako sprzeczność wymagająca wyjaśnienia. Zakres zaskarżenia i wnosi apelującego muszą być spójne, a czego zdaniem Przewodniczącego zabrakło i co skutkowało wezwaniem do doprecyzowania tego elementu apelacji.

Niezależnie od powyższego apelacja nie została prawidłowo opłacona, a stosownie do przepisu art. 126 ² § 1 k.p.c. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata.

Apelujący składając wniosek o uzasadnienie wyroku, uiścił należną opłatę w kwocie 100 zł. Wartość przedmiotu zaskarżenia w apelacji powoda została wskazana na 2736,45 zł, a zatem stosowanie do przepisu art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755) opłata od apelacji w tej sprawie wyniosła 200 zł i uprzednio uiszczona opłata 100 zł, podlegała zaliczeniu (art. 25b ust. 2 powołanej ustawy).

Nieuczynienie zadość powyższym wymogom niewątpliwie uniemożliwia nadanie biegu apelacji, co skutkowało wdrożeniem postępowania naprawczego, określonego przepisem art. 130 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., które jest wyrazem prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji) zawierającego w sobie również prawo do odpowiedniego (rzetelnego, sprawiedliwego) ukształtowania procedury sądowej. Ten aspekt sprawiedliwości proceduralnej wyraża się właśnie w umożliwieniu stronie naprawienia (uzupełnienia) błędów złożonego środka prawnego. Stronie należy więc umożliwić uzupełnienie braku apelacji i dopiero jeśli strona z tej możliwości nie skorzysta w sposób odpowiedni, to powinna ponieść tego konsekwencje (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 lipca 2003 roku, III PZP 10/03).

Pełnomocnik pozwanej pomimo skierowania do niego stosownego zobowiązania, zawierającego zarówno obowiązek uiszczenia opłaty od apelacji z wyjaśnieniem zasad stanowiących podstawę jej obliczenia, wskazania zakresu zaskarżenia, zobowiązania tego nie wykonał.

Nieuczynienie zadość wskazanym wyżej wymogom, niewątpliwie uniemożliwia nadanie biegu apelacji. W tym stanie rzeczy mając na uwadze regulację zawartą w przepisie art. 373 § 1 k.p.c., zgodnie z którym sąd drugiej instancji odrzuca apelację spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie, postanowiono jak w sentencji.

sędzia Katarzyna Longa

(...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)