Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR del. do SO Joanna Rawska - Szklarz

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2023 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) SA w W.

przeciwko M. Ż.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej M. Ż. na rzecz powoda (...) SA w W. kwotę 490 568, 47 zł (czterysta dziewięćdziesiąt tysięcy pięćset sześćdziesiąt osiem złotych czterdzieści siedem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 133, 33 zł (sto trzydzieści trzy złote trzydzieści trzy grosze) od dnia 26 marca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 maja 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 28 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 lipca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 27 września 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 października 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 26 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł (trzydzieści tysięcy sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewiętnaście groszy) od dnia 28 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 214 565, 43 zł (dwieście czternaście tysięcy pięćset sześćdziesiąt pięć złotych czterdzieści trzy grosze) od dnia 9 lutego 2023 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanej M. Ż. na rzecz powoda (...) SA w W. tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 35 346 zł (trzydzieści pięć tysięcy trzysta czterdzieści sześć złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

Sygn. akt I C 3837/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 września 2023 r. (koperta k. 94) skierowanym przeciwko B. (...) M. Ż., powód (...) S.A. z siedzibą w W., w trybie art. 505 ³⁷ § 2 k.p.c., wniósł o:

1. wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i orzeczenie nim, że pozwana zobowiązana jest zapłacić na rzecz powoda kwotę 490 568,47 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty:

- 30 652,19 PLN od dnia 28.12.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 27.09.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 28.06.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.11.2022 r. do dnia zapłaty ,

- 133,33 PLN od dnia 26.03.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.05.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.08.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.04.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.10.2022 r. do dnia zapłaty,

- 30 652,19 PLN od dnia 26.07.2022 r. do dnia zapłaty,

- 214 565,43 PLN od dnia 09.02.2023 r. do dnia zapłaty,

2. zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty,

3. uwzględnienie przy rozpoznaniu sprawy kosztów poniesionych przez powoda w elektronicznym postępowaniu upominawczym o sygnaturze akt Nc-e 364255/23 (zgodnie z treścią art. 505 ³⁷ § 2 zd. 2 k.p.c.).

W razie wniesienia przez pozwaną sprzeciwu od nakazu zapłaty lub przekazania sprawy do rozpoznania w trybie zwykłym, powód wniósł o orzeczenie wyrokiem zgodnie z pkt l. pozwu.

W uzasadnieniu strona powodowa podniosła, że w dniu 23 czerwca 2020 r. zawarła z pozwaną umowę subwencji finansowej w ramach programu Tarcza finansowa 1.0 (...) dla MMŚP, w wyniku której wypłaciła pozwanej subwencję w kwocie 1.336.117 zł. Pozwana zobowiązana była do złożenia oświadczenia o rozliczeniu subwencji w terminie 10 dni roboczych od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji. Umowa Subwencji przewidywała wydanie przez powoda decyzji o wysokości zwrotu udzielonej subwencji. Powód wydał decyzję o wysokości zwrotu udzielonej subwencji, z kolei pozwana zobowiązana była do zwrotu świadczenia w wysokości określonej w decyzji. Spłata miała rozpocząć się od 13 miesiąca, licząc od pierwszego pełnego miesiąca od dnia wypłaty subwencji. Kwota miała zostać zwrócona w 24 równych ratach miesięcznych w wysokości 30 652,19 zł, zgodnie z harmonogramem spłaty przekazanym pozwanej wraz z decyzją powoda o wysokości zwrotu Subwencji Finansowej. Kwota subwencji do zwrotu po częściowym umorzeniu wynosiła 735 652,66 zł. Powód podniósł, że wobec niewywiązywania się przez pozwaną z warunków umowy subwencji (brak spłaty co najmniej dwóch rat), wypowiedział umowę ze skutkiem na dzień 19 stycznia 2023 r. Roszczenie powoda stało się wymagalne dnia 9 lutego 2023 r. Zaznaczono, że na kwotę żądania w niniejszym procesie składają się zapadłe przed datą wypowiedzenia umowy subwencji raty określone w decyzji o wysokości zwrotu udzielonej subwencji oraz kwota kapitału wymagalnego w związku z wypowiedzeniem. Ponadto w przypadku niespłacenia subwencji lub jakiejkolwiek raty subwencji (w tym także w części) zgodnie z harmonogramem spłaty powód uzyskał uprawienie do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia następującego po dniu wymagalności raty do dnia jej faktycznej zapłaty.

Strona powodowa wskazała, iż roszczenie w stosunku do: kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 28.12.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 27.09.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 28.06.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.11.2022 r., kwoty 133,33 PLN stało się wymagalne w dniu 26.03.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.05.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.08.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.04.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.10.2022 r., kwoty 30 652,19 PLN stało się wymagalne w dniu 26.07.2022 r., kwoty 214 565,43 PLN stało się wymagalne w dniu 09.02.2023 r.

W odpowiedzi na pozew, która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 13 listopada 2023 r. (k. 100-101), pozwana M. Ż. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzez kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że zwróciła się do powoda z wnioskiem o udzielenie subwencji finansowej w ramach programu Tarcza finansowa 1.0 dla MMŚP, a następnie strony zawarły w dniu 23 czerwca 2020 r. umowę subwencji. Pozwana podniosła, że do kwietnia 2022 r. rzetelnie wywiązywała się z postanowień umowy – przelewając zgodnie z harmonogramem spłaty wymagalne raty. Jednakże panująca wówczas sytuacja gospodarcza na świecie, epidemia Covid-19, wybuch wojny na Ukrainie, galopująca inflacja i niestabilna polityka ówczesnego rządu doprowadziła pozwaną do bankructwa. Strona pozwana wskazała, że zmuszona była zaniechać prowadzenia działalności gospodarczej oraz zamknąć zakład, przez co obecnie nie ma możliwości dalszej spłaty wypłaconej subwencji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. jest spółką akcyjną z udziałem Skarbu Państwa realizującą zadania m.in. doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, leasingu finansowego oraz działalności wspomagającej usługi finansowe.

Pozwana M. Ż. od 1 sierpnia 2016 r. prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą B. (...) M. Ż..

Obie strony postępowania w 2020 roku prowadziły działalność gospodarczą.

Dowód:

- informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z KRS powoda, k. 13-19,

- wydruk z Bazy Internetowej REGON, k. 20-21,

- Regulamin ubiegania się o udział w programie rządowym „Tarcza (...) Funduszu (...) dla małych i średnich firm, k. 22-38.

Na podstawie art. 21a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju i Dokumentu Programu oraz na zasadach określonych w Dokumentach Wykonawczych, Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, powierzyła powodowi realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego.

Na mocy uchwały Rady Ministrów nr 50/2020 z dnia 27 kwietnia 2020 r. w sprawie programu rządowego „Tarcza finansowa (...) Funduszu (...) dla Małych i Średnich Firm” przyjęty został program rządowy Tarcza Finansowa.

Zasadniczym celem programu była realizacja podstawowego interesu ekonomicznego Rzeczypospolitej Polskiej w postaci zapewnienia stabilności przedsiębiorstw i gospodarki. Program kierowany był do beneficjentów, którzy łącznie wytwarzali istotną część polskiego PKB. Program miał na celu zapobiegnięcie ryzyku masowej upadłości beneficjentów oraz zwolnień ich pracowników na skutek znaczących zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki w związku z epidemią (...)19. Celami szczegółowymi programu było m. in.:

a) udostępnienie beneficjentom finansowania programowego na warunkach preferencyjnych, w istotnej części bezzwrotnego, dla zapewnienia im płynności i stabilności finansowej w okresie poważnych zakłóceń w gospodarce w związku ze skutkami pandemii (...)19;

b) przekazanie rekompensat finansowych dla przedsiębiorców w związku ze szkodami w postaci utraconych dochodów lub dodatkowych kosztów poniesionych w wyniku pandemii (...)19;

c) przeciwdziałanie zakłóceniom w funkcjonowaniu gospodarki w okresie kryzysu gospodarczego wywołanego pandemią (...)19;

d) stabilizacja finansowa beneficjentów celem ochrony miejsc pracy i bezpieczeństwa finansowego obywateli;

e) zapewnienie pomocy finansowej dla sektorów szczególnie silnie dotkniętych skutkami pandemii (...)19.

W celu realizacji programu, powód przyjął Regulamin ubiegania się o udział w programie rządowym „Tarcza finansowa (...) Funduszu (...) dla małych i średnich firm”.

Dowód:

- Regulamin ubiegania się o udział w programie rządowym „Tarcza (...) Funduszu (...) dla małych i średnich firm, k. 22-38.

Pozwana zwróciła się do powodowej spółki z wnioskiem o udzielenie Subwencji Finansowej w ramach programu Tarcza finansowa 1.0 (...) dla MMŚP, składając wymagane oświadczenia oraz dokumenty. Powód, po weryfikacji oświadczeń składanych przez pozwaną, podjął decyzję o zawarciu umowy subwencji.

W dniu 23 czerwca 2020 r. pomiędzy powodem a pozwaną została zawarta umowa subwencji finansowej numer (...)SP, na podstawie której pozwana zawnioskowała o subwencję finansową w kwocie 1.336.118 zł.

Decyzję o wysokości zwrotu subwencji finansowej miał podjąć (...) Fundusz (...), na podstawie oświadczenia o rozliczeniu subwencji finansowej, złożonego przez przedsiębiorcę w terminie 10 dni roboczych od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji finansowej przedsiębiorcy (§ 3 ust. 4).

Spłata subwencji finansowej miała rozpocząć się 13 miesiąca, licząc od pierwszego pełnego miesiąca od dnia wypłaty subwencji. Kwota subwencji finansowej miała być spłacana w 24 równych miesięcznych ratach. Wraz z decyzją(...)o wysokości kwoty spłaty subwencji finansowej miał zostać udostępniony przedsiębiorcy harmonogram spłaty (§ 4 ust. 2).

W przypadku niespłacenia jakiejkolwiek raty subwencji finansowej lub jej części zgodnie z harmonogramem spłaty powód uzyskał uprawienie do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia następującego po dniu wymagalności raty do dnia jej faktycznej zapłaty (§ 5 ust. 1).

Opóźnienie w spłacie co najmniej dwóch rat mogło być podstawą do natychmiastowego wypowiedzenia umowy przez (...). Wypowiedzenie stawało się skuteczne w dniu udostępnienia przedsiębiorcy oświadczenia o wypowiedzeniu umowy za pośrednictwem bankowości elektronicznej Banku lub innych bezpiecznych kanałów zweryfikowanych przez Bank i wykorzystywanych do komunikacji ze swoimi klientami (wiadomość e-mail, SMS) lub w inny sposób pozwalający przedsiębiorcy zapoznać się z tym wypowiedzeniem (§ 5 ust. 2).

W przypadku wypowiedzenia umowy przedsiębiorca zobowiązany był zwrócić pozostałą do spłaty kwotę subwencji finansowej w terminie 14 dni roboczych od dnia wypowiedzenia umowy (§ 5 ust. 3).

Dowód:

- umowa nr (...)SP z dnia 23 czerwca 2020 r. wraz z załącznikami, k. 39-57.

Powód w dniu 24 czerwca 2020 r. wydał decyzję o wypłacie pozwanej subwencji finansowej w kwocie 1.336.117 zł.

Następnie w dniu 25 czerwca 2020 r. (...) S.A. wypłacił pozwanej subwencję w kwocie 1.336.117 zł.

W dniu 23 lipca 2021 r. powód wydał decyzję w sprawie zwolnienia z obowiązku zwrotu subwencji finansowej, na mocy której kwota subwencji pozostająca do spłaty po częściowym umorzeniu wynosiła 735.652,66 zł (wartość zwolnienia z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej wynosiła 600.464,34 zł).

Zgodnie z treścią harmonogramu spłaty subwencji do decyzji umorzenia (...) z dnia 23 lipca 2021 r., pozwana miała zwrócić kwotę kapitału w wysokości 735.652,66 zł w 24 równych ratach miesięcznych w wysokości 30.652,19 zł.

Dowód:

- umowa nr (...)SP z dnia 23 czerwca 2020 r. wraz z załącznikami, k. 39-57,

- decyzja w sprawie umowy subwencji z dnia 24 czerwca 2020 r., k. 58-59,

- potwierdzenie wykonania przelewu, k. 60,

- oświadczenie o rozliczeniu Subwencji Finansowej z dnia 8 lipca 2021 r., k. 61-63,

- decyzja w sprawie zwolnienia z obowiązku zwrotu subwencji z dnia 23 lipca 2021 r., k. 64,

- harmonogram spłaty Subwencji Finansowej, k. 65.

Pozwana do końca marca 2022 r. wywiązywała się z postanowień zawartej przez strony umowy, jednak po tym czasie zaniechała spłaty wypłaconej subwencji.

Komunikatem z dnia 15 czerwca 2022 r. poinformowano pozwaną o fakcie przejęcia obsługi umowy subwencji finansowej przez K. I. Sp. j. Nadto poinformowano o istniejącym na ten dzień zadłużeniu z tytułu niezapłaconych rat w wysokości 61.984,42 zł, wzywając do zapłaty do dnia 22 czerwca 2022 r. Ww. komunikat został doręczony pozwanej w dniu 22 czerwca 2022 r.

Dowód:

- komunikat dotyczący zmian w obsłudze (...) S.A. z dnia 15 czerwca 2022 r. wraz z elektronicznym potwierdzeniem odbioru, k. 66-72.

Pismem z dnia 13 grudnia 2022 r. K. I. Sp. j. wystosował ostateczne wezwanie do zapłaty, wzywając do uregulowania zadłużenia wynikającego z umowy subwencji z dnia 23 czerwca 2020 r. w wysokości 255.356,91 zł, które wynika z następujących należności:

L.p.	Pozycja	Data płatności	Pozostało do zapłaty
1	RATA	2022-03-25	141,69 PLN
2	RATA	2022-04-25	32572,99 PLN
3	RATA	2022-05-25	32572,99 PLN
4	ODSETKI	2022-06-06	375,02 PLN
5	RATA	2022-06-27	32371 PLN
6	RATA	2022-07-25	32093,47 PLN
7	RATA	2022-08-25	31781,07 PLN
8	RATA	2022-09-26	31454,61 PLN
9	RATA	2022-10-25	31156,27 PLN
10	RATA	2022-11-25	30837,36 PLN

Wskazano, że w celu uniknięcia wypowiedzenia ww. umowy należy dokonać wpłaty do 27 grudnia 2022 r. Zaznaczono, że wezwanie to stanowi ostateczną próbę polubownego i pozasądowego rozwiązania kwestii zadłużenia, zaś brak zapłaty będzie skutkować wypowiedzeniem umowy subwencji finansowej oraz skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego. Ww. pismo zostało doręczone pozwanej w dniu 19 grudnia 2022 r.

Dowód:

- pismo z dnia 13 grudnia 2022 r. wraz z elektronicznym potwierdzeniem odbioru, k. 73-75.

Pismem z dnia 12 stycznia 2023 r. K. I. Sp. j., w związku z niedotrzymaniem warunków spłaty zadłużenia objętego umową subwencji finansowej, wypowiedział pozwanej umowę ze skutkiem natychmiastowym. Jednocześnie wezwano pozwaną do spłaty całkowitej kwoty zadłużenia, która na dzień 12 stycznia 2023 r. wynosiła 503.116,82 zł, w tym kwota 490.568,47 zł tytułem wymagalnego kapitału oraz kwota 12.548,35 zł wraz z odsetkami naliczonymi od dnia 12 stycznia 2023 r. do dnia spłaty, w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania zaświadczenia. Zaznaczono, że nieuregulowanie zobowiązań względem (...), w zakreślonym terminie spowoduje, że w następnym dniu po bezskutecznym upływie okresu do spłaty zadłużenia K. I. Sp. j., działający w imieniu (...), uprawniony będzie do skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Jednocześnie poinformowano, że od niespłaconego kapitału naliczane będą odsetki ustawowe za opóźnienie, które na dzień 12 stycznia 2023 r. wynosiły 12,25% w skali roku. Oświadczenie w przedmiocie wypowiedzenia umowy subwencji finansowej zostało doręczone pozwanej w dniu 19 stycznia 2023 r.

Dowód:

- oświadczenie w przedmiocie wypowiedzenia umowy Subwencji Finansowej z dnia 12 stycznia 2023 r. wraz z załącznikami oraz elektronicznym potwierdzeniem odbioru, k. 76-84.

W stosunku do przedmiotowego roszczenia toczyło się postępowanie zainicjowane w dniu 8 mara 2023 r., zawisłe przed Sądem Rejonowym Lublin Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny (elektroniczne postępowanie upominawcze), sygn. akt Nc-e 364255/23. W dniu 19 czerwca 2023 r. ww. Sąd wydał postanowienie o umorzeniu postępowania w całości.

Dowód:

- akta sprawy Nc-e (...), k. 85-91.

Pozwana zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 13 stycznia 2023 roku.

Dowód:

- wydruk z Bazy Internetowej REGON, k. 20-21.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

W niniejszej sprawie stan faktyczny pomiędzy stronami należy uznać za bezsporny. Strony zgodnie bowiem wskazywały, iż pozwana zwróciła się do powoda z wnioskiem o udzielenie Subwencji Finansowej w ramach programu Tarcza finansowa 1.0 (...) dla (...), składając wymagane oświadczenia oraz dokumenty. Bezspornie w dniu 23 czerwca 2020 r. pomiędzy powodem a pozwaną została zawarta umowa subwencji finansowej numer (...)SP, na podstawie której powód wypłacił pozwanej subwencję finansową w kwocie 1.336.118 zł. W dniu 23 lipca 2021 r. powód wydał decyzję w sprawie zwolnienia z obowiązku zwrotu subwencji finansowej na mocy której kwota subwencji pozostająca do spłaty po częściowym umorzeniu wynosiła 735.652,66 zł. Zgodnie z treścią harmonogramu spłaty subwencji do decyzji umorzenia (...) z dnia 23 lipca 2021 r., pozwana miała zwrócić kwotę kapitału w wysokości 735.652,66 zł w 24 równych ratach miesięcznych w wysokości po 30.652,19 zł. Bezspornie pozwana do końca marca 2022 r. wywiązywała się z postanowień umowy subwencji finansowej. Niemniej jednak po tym czasie zaprzestała spłaty wypłaconej subwencji. Skutkowało to jej wypowiedzeniem przez powoda, ze skutkiem na dzień 19 stycznia 2023 r.

Wskazania wymaga, że treść odpowiedzi na pozew wywiedziona przez pozwaną nie zawierała w sobie żadnego zarzutu co do żądania zawartego w pozwie. Brak również było jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej po stronie pozwanej. M. Ż. w zasadzie przyznała stan rzeczy jaki przedstawił powód, a wnosząc o oddalenie powództwa miała na uwadze wyłącznie okoliczność, że z uwagi na bankructwo nie ma możliwości realizowania dalszej spłaty wypłaconej subwencji. Wskazania jednak wymaga, że okoliczności podnoszone w odpowiedzi na pozew, świadczące o ciężkiej sytuacji finansowej pozwanej spowodowanej inflacją, epidemią (...)19 czy wybuchem wojny na Ukrainie, a w rezultacie zakończeniem prowadzenia przez pozwaną działalności gospodarczej, nie miały jakiegokolwiek wpływu na ocenę powództwa. Sąd nie miał bowiem za zadania poszukiwać przyczyn zaniechania spłacania przez pozwaną rat umowy subwencji.

Wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego wykazały (art. 6 k.c. w związku z art. 232 k.p.c.), że strona powodowa udowodniła zasadność i wysokość roszczenia w niniejszym postępowaniu. Rozkład ciężaru dowodu (art. 6 k.c.) oraz relewantny art. 232 k.p.c. nie może być rozumiany w ten sposób, że ciężar dowodu zawsze spoczywa na powodzie. W razie sprostania przez powoda ciążącym na nim obowiązkom dowodowym, na stronie pozwanej spoczywa ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających oddalenie powództwa. W konsekwencji więc strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał, a sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów.

Strona powodowa udowodniła okoliczność udzielenia subwencji, przekazania środków pieniężnych stronie pozwanej, warunki spłaty subwencji oraz zasadność wypowiedzenia umowy wobec zaniechania spłaty. Wobec tego to na stronie pozwanej spoczywał ciężar wykazania – udowodnienia, że subwencję spłaciła w całości lub w części i nie jest już dłużnikiem powoda w żadnym zakresie, skoro wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Jak zostało już wskazane wyżej, pozwana do końca marca 2022 r. wywiązywała się z postanowień umowy subwencji finansowej, spłacając co miesiąc ustaloną harmonogramem spłaty ratę miesięczną w wysokości 30.652,19 zł. Niemniej jednak po tym czasie zaprzestała spłaty wypłaconej subwencji.

Według treści § 5 ust. 2 umowy, opóźnienie w spłacie co najmniej dwóch rat mogło być podstawą do natychmiastowego wypowiedzenia umowy przez (...). Wypowiedzenie stawało się skuteczne w dniu udostępnienia przedsiębiorcy oświadczenia o wypowiedzeniu umowy za pośrednictwem bankowości elektronicznej Banku lub innych bezpiecznych kanałów zweryfikowanych przez Bank i wykorzystywanych do komunikacji ze swoimi klientami (wiadomość e-mail, SMS) lub w inny sposób pozwalający przedsiębiorcy zapoznać się z tym wypowiedzeniem

Wskazania wymaga, że już komunikatem z dnia 15 czerwca 2022 r. poinformowano pozwaną o istniejącym zadłużeniu odpowiadającym wysokości dwóch rat subwencji, zaś na moment skierowania do pozwanej ostatecznego wezwania do zapłaty z 13 grudnia 2022 r. M. Ż. pozostawała w opóźnieniu ze spłatą 9 rat, a jej zadłużenie wynosiło 255.356,91 zł. Wobec tego powód zgodnie z § 5 ust. 2 zawartej przez strony umowy nr (...)SP z dnia 23 czerwca 2020 r. mógł wypowiedzieć pozwanej umowę, co uczynił pismem z dnia 12 stycznia 2023 r. Pozwana pozostawała bowiem w opóźnieniu co do spłaty co najmniej dwóch rat. Nie można mieć wątpliwości także co do skuteczności doręczenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, które było skuteczne w dniu udostępnienia pozwanej oświadczenia o wypowiedzeniu, a które to zostało doręczone w dniu 19 stycznia 2023 r. w systemie elektronicznego potwierdzenia odbioru.

Pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów, z których wynikałyby spłaty subwencji sprzed daty złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, nawet nie podniosła w tym zakresie odpowiednich twierdzeń faktycznych. Zatem w konsekwencji pozwana ewentualnie nie udowodniła, że nie popadła w opóźnienie w zapłacie rat subwencji, co mogłoby wykluczyć zasadność złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu jej umowy subwencji finansowej.

Wypowiedzenie umowy subwencji jak na karcie 76 było więc prawidłowe, poprzedzone było wezwaniem do zapłaty jak na karcie 73. Zaistniała podstawa do wypowiedzenia umowy subwencji, określona w § 5 ust. 2 umowy z dnia 23 czerwca 2020 r. – zaległość odnośnie co najmniej dwóch rat.

Z kolei w przypadku wypowiedzenia umowy, pozwana na mocy § 5 ust. 3 zawartej przez strony umowy subwencji zobowiązała się do zwrotu pozostałej do spłaty kwoty subwencji finansowej w terminie 14 dni roboczych od dnia wypowiedzenia umowy. Pozwana M. Ż. była zatem zobowiązana na mocy stosunku zobowiązaniowego łączącego ją z powodem do zwrotu kwoty odpowiadającej pozostałej do spłaty kwoty subwencji, czego nie uczyniła.

Pozwana nie kwestionowała przy tym wysokości żądania w wysokości 490.568,47 PLN, na którą to kwotę złożyły się zapadłe przed datą wypowiedzenia umowy subwencji raty określone w decyzji o wysokości zwrotu udzielonej subwencji oraz kwota kapitału wymagalnego w związku z wypowiedzeniem umowy. Sąd tym niemniej samodzielnie zweryfikował poprawność ww. kwoty i nie stwierdził w tej mierze żadnej nieprawidłowości.

O odsetkach za opóźnienie w zapłacie kwoty 490.568, 47 zł Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd zasądził odsetki za opóźnienie zgodnie z żądaniem powoda, przy uwzględnieniu, że pozwana nie kwestionowała wskazanej daty wymagalności.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności, Sąd orzekł jak w punkcie I. sentencji wyroku zasądzając od pozwanej M. Ż. na rzecz powoda (...) SA w W. kwotę 490.568,47 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 133, 33 zł od dnia 26 marca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 maja 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 28 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 lipca 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 27 września 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 października 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 26 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30 652, 19 zł od dnia 28 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 214 565, 43 zł od dnia 9 lutego 2023 r. do dnia zapłaty.

Ustalenia faktyczne, na podstawie których Sąd dokonał oceny prawnej powództwa, poczynił w oparciu o wszystkie przeprowadzone dowody. W zgromadzonym materiale dowodowym znalazły się wyłącznie dokumenty, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała i Sąd nie dostrzegł podstaw wzbudzających wątpliwość co do ich prawdziwości,

Orzeczenie o kosztach procesu zapadło w punkcie II sentencji wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. Zgodnie z treścią art. 98 § 1 k.p.c.: strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, oraz: do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Pozwana przegrała sprawę w całości, dlatego obowiązana jest zwrócić powodowi koszty niezbędne do dochodzenia jego roszczenia. Na koszty poniesione w niniejszym postępowaniu składały się opłata od pozwu w wysokości 18.396 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 10.800 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Nadto na podstawie art. 505 ³⁷ § 2 k.p.c. Sąd zasądził również koszty poniesione przez powoda w elektronicznym postpowaniu upominawczym (Nc-e (...)), tj. uiszczoną opłatę sądową od pozwu w wysokości 6.133 zł. Łącznie koszty procesu wyniosły kwotę 35.346 zł.

W powołaniu powyższej argumentacji orzeczono jak w sentencji wyroku.

Zarządzenia:

1.  Odnotować,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem o apelacji doręczyć pozwanej informując, iż termin do sporządzenia uzasadnienia był przedłużany, zatem termin do wywiedzenia apelacji wynosi 3 tygodnie,

3.  Przedłożyć z apelacja lub za 1 miesiąc.

22. 01. 2024 r.