VIII Gz 192/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Szczecinie z 2016-01-25

Sygn. akt VIII Gz 192/15

POSTANOWIENIE

Dnia 25 stycznia 2016

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Górski

Sędziowie: SSO Piotr Sałamaj

SSO Leon Miroszewski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2016 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) (...) z siedzibą w V. ((...))

przy udziale G. K.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 20 lipca 2015 roku, w sprawie XI GCO 213/15

postanawia:

I. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanemu przez Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 12 listopada 2013 roku, sygnatura akt X GNc 2327/13 klauzulę wykonalności na rzecz (...) (...) z siedzibą w V. ((...)) oraz zasądzić od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwoty 110,00 (sto dziesięć) złotych tytułem kosztów postępowania;

II. zasądzić od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwotę 90,00 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Leon Miroszewski

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie oddalił wniosek o nadanie nakazowi zapłaty tego Sądu z dnia 12 listopada 2013 roku, w sprawie X GNc 2327/13 na rzecz wnioskodawcy, jako następcy prawnego wierzyciela wymienionego w powołanym tytule egzekucyjnym. W uzasadnieniu stwierdził, że wnioskodawca nie przedłożył dowodu świadczącego o tym, że załączona do wniosku umowa przelewu wierzytelności z dnia 26 marca 2015 roku, stwierdzająca fakt nabycia przez wnioskodawcę wierzytelności przysługującej od dłużniczki, została zawarta przez osobę upoważnioną do reprezentacji zbywcy. Tym samym nie wykazał przejścia uprawnienia z powołanego tytułu egzekucyjnego.

Postanowienie to zaskarżył wnioskodawca, wnosząc w zażaleniu o jego zmianę poprzez nadanie klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem, oraz o zasądzenie od uczestniczki zwrotu kosztów postępowania klauzulowego a także kosztów postępowania zażaleniowego. Zarzucił, że Sąd Rejonowy naruszył art. 788 § 1 k.p.c., bowiem nie uwzględnił dokumentu przejścia uprawnień z powołanego we wniosku tytułu egzekucyjnego na wnioskodawcę, natomiast przeprowadził merytoryczne badanie wniosku, a w szczególności skuteczności przelewu wierzytelności, w tym prawidłowości reprezentacji stron umowy. Do zażalenia dołączył certyfikat z rejestru przedsiębiorców na (...) poświadczający, że osoba, która podpisała umowę za poprzedniego wierzyciela, jest upoważniona do jego reprezentacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, przede wszystkim z tego względu, że wnioskodawca usunął wyrażone przez Sąd Rejonowy wątpliwości co do reprezentacji wierzyciela z powołanego we wniosku tytułu egzekucyjnego przy zawarciu umowy przelewy wierzytelności z tego tytułu na rzecz wnioskodawcy.

W świetle treści art. 788 § 1 k.p.c. powstaje zagadnienie, na ile sąd klauzulowy ma badać przejście uprawnienia z tytułu egzekucyjnego na rzecz nowego wierzyciela, a więc czy postępowanie klauzulowe ograniczać się ma to badania dokumentu, o którym mowa w powołanym przepisie, w tym zachowania wskazanej w nim formy, czy też polegać również na ocenie skuteczności tego dokumentu, a więc, czy faktycznie wywołało ono skutek przejścia.

Nie ulega wątpliwości, że klauzula nadawana na podstawie art. 788 § 1 ma charakter konstytutywny, bowiem dochodzi do zmiany podmiotu uprawnionego bądź zobowiązanego w stosunku do treści tytułu egzekucyjnego, którego klauzula ma dotyczyć. Nie zmienia to jednak tego, że także i to postępowanie klauzulowe ma charakter formalny. Trzeba zatem przyznać, że rację ma wnioskodawca twierdząc, że sąd klauzulowy nie bada powstania skutku przejścia w sposób wykraczający ponad badanie samego dokumentu, który o przejściu ma stanowić (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 maja 2014 roku, I ACz 440/14; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 czerwca 2013 roku, I ACa 103/13).

Z drugiej strony trzeba zauważyć, że z przedłożonego dokumentu nie wynika, że zbywca wierzytelności był reprezentowany przez osobę upoważnioną do reprezentacji. Wydaje się, że właściwym byłoby wezwanie przez sąd klauzulowy wnioskodawcę do uzupełnienia danych o dowód takiego upoważnienia. Brak tego wezwania czynił oddalenie wniosku przedwczesnym.

Wnioskodawca przedłożył dokument prywatny jako podstawę przejścia na niego uprawnienia z powołanego tytułu egzekucyjnego, zatem dokument ten korzysta z formy szczególnej polegającej na urzędowym poświadczeniu podpisów pod umową, co nie przesądza, że osoby te są upoważnione do reprezentacji jej stron.

W niniejszym postępowaniu wnioskodawca ostatecznie przedstawił dokument, który usuwa wątpliwości co do tego, że strony zawierające umowę, na którą powołał się wnioskodawca, były prawidłowo reprezentowane przy jej zawarciu. Daje do podstawę do nadania klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem, a tym samym zmiany zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., poprzez nadanie klauzuli wykonalności wskazanemu we wniosku tytułowi egzekucyjnemu na rzecz wnioskodawcy oraz zasądzenie na jego rzecz od uczestniczki, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zwrotu kosztów postępowania klauzulowego, uwzględniającego uiszczoną opłatę sądową od wniosku w kwocie 50 złotych oraz wynagrodzenie radcowskie zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 13 obowiązującego do tej sprawy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

W punkcie II postanowienia zasądzono od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy koszty postępowania zażaleniowego, obejmujące opłatę od zażalenia w kwocie 30 złotych oraz wynagrodzenie radcowskie na podstawie § 12 ust. 2 pkt 1 wzmiankowanego rozporządzenia.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Leon Miroszewski

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Stachowiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Górski,  Piotr Sałamaj
Data wytworzenia informacji: