Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 9 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Violetta Osińska

Sędziowie SO Zbigniew Ciechanowicz (spr.)

SO Sławomir Krajewski

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2014 r. w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika A. R.

na zaniechania Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie T. Z. w sprawie KM 3232/11

z udziałem wierzyciela A. G.

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 18 lipca 2014 r., sygn. akt IX Co 3764/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 18 lipca 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, sygn. akt IX Co 3764/14 oddalił skargę dłużnika na zaniechanie wydania przez komornika postanowienia o częściowym umorzeniu postępowania, częściowej odmowie prowadzenia egzekucji oraz zaniechania ustalenia właściwego komornika do prowadzenia egzekucji.

Sąd uznał, że dłużnik nie wykazał w skardze, nie wynika to również z akt sprawy KM 3232/11, by w sprawie tej zaistniała którakolwiek z wymienionych w art. 825 pkt 1 k.p.c. podstaw umorzenia postępowania. Postępowanie w sprawie KM 3232/11 jest prowadzone na podstawie prawidłowego tytułu wykonawczego, uprawniającego do prowadzenia egzekucji m.in. z nieruchomości dłużnika położonej w S. przy ul. (...), której termin licytacji został wyznaczony na dzień(...)r. Sąd zaznaczył, że wiadomym jest mu z urzędu, że wierzyciel w sprawie KM 3232/11 nie jest jedynym wierzycielem, z wniosku którego prowadzona jest egzekucja z nieruchomości dłużnika. Egzekucja ta prowadzona jest również w kilku innych sprawach egzekucyjnych, a stan zadłużenia dłużnika przekracza kwotę 7.000.000 zł. Jeśli nawet doszło do zaspokojenia należności wierzyciela A. G., w wyniku egzekucji prowadzonej przez innego komornika sądowego, brak przeszkód do przeprowadzenia licytacji w dniu (...)

Sąd wskazał także, że zgodnie z regulacją przepisu art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji wierzyciel ma prawo wyboru komornika na terytorium (...) z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio. W przypadku wyboru komornik działa poza obszarem swojego rewiru komorniczego. Zgodnie zaś z regulacją przepisu art. 921 § 1 k.p.c. egzekucja z nieruchomości należy do komornika działającego przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

Mając to na uwadze sądu uznał, że zasadą jest, iż egzekucję z nieruchomości może prowadzić wyłącznie komornik sądowy, działający przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona. Do prowadzenia egzekucji z nieruchomości dłużnika położonej w S. przy ul. (...) właściwy jest Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, a zatem egzekucję tę może prowadzić Komornik Sądowy T. Z..

Zażalenie na postanowienie sądu złożył dłużnik i zaskarżając je w całości wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ewentualne jego zmianę.

Orzeczeniu zarzucił:

1.  brak rozpoznania zaniechania dokonania czynności przez Komornika Sądowego działającego przy Sądzie Rejonowym P. i Zachód w S. T. Z.,

2.  nierozpoznanie w skardze wniosku w zakresie wyznaczenia właściwego komornika sądowego do łącznego prowadzenia egzekucji,

3.  pominięcie załączonych dowodów dotyczących stanu egzekucji w innych postępowaniach egzekucyjnych z tego samego nakazu zapłaty, opisanych w pkt. 3 skargi z dnia 16.07.2014 r.

W uzasadnieniu dłużnik podkreślił, że Sąd I instancji rozpoznając skargę pominął całkowicie istotę skargi, jak również załączone dowody które świadczą o tym, że wierzyciel prowadząc równolegle kilka egzekucji wskazanych w skardze z tego samego tytułu wykonawczego nie ogranicza swojej wierzytelności mimo częściowego zaspokojenia. Sąd I instancji rozpoznając skargę oparł się tylko na badaniu akt komorniczych Km 3232/11 wskazując, że wierzyciel nie jest jedynym wierzycielem, z wniosku którego prowadzona jest egzekucja z nieruchomości Dłużnika. Sąd pominął całkowicie fakt, że w aktach w sprawie Km 3232/11 jedynym wnioskodawcą o przeprowadzenie licytacji z nieruchomości był Wierzyciel A. G.. Pozostali wierzyciele nie wnosili o wyznaczenie licytacji, a w związku z tym jedynym wnioskodawcą pozostawał Wierzyciel A. G.. Zdaniem żalącego sąd nie może tymczasem akceptować egzekwowania przez wierzyciela nienależnych mu kwot w sytuacji, gdy taką informację posiadł na podstawie skargi na zaniechanie dokonania czynności przez Komornika złożonej wraz z załącznikami w dniu 17.07.2014 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako niezasadne należało oddalić.

Obligatoryjne umorzenie postępowania egzekucyjnego w całości lub części z mocy wydanego z urzędu postanowienia organu egzekucyjnego następuje w przypadku, gdy okaże się, że egzekucja nie należy do organów sądowych, wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności sądowej albo egzekucja ze względu na jej przedmiot lub na osobę dłużnika jest niedopuszczalna, jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Nie wyklucza to jednak możliwości złożenia przez uczestników wniosku o umorzenie, który musi być rozstrzygnięty przez organ egzekucyjny (art. 825 k.p.c.). Inne przyczyny umorzenia postępowania przewidują przepisy szczególne, np. art. 875 k.p.c., 877 k.p.c., 979 k.p.c., 981 k.p.c., 985 k.p.c., 1008 k.p.c. i 1070 k.p.c., dotyczące poszczególnych sposobów egzekucji.

W tej sprawie, jak trafnie dostrzegł sąd I instancji, żadna z przesłanek określonych w treści powyżej przytoczonych przepisów nie wystąpiła. Wniosku o umorzenie egzekucji w części nie złożył również sam wierzyciel, zaś celem postępowania egzekucyjnego jest realizacja tytułu wykonawczego, tj. tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, który to tytuł stanowi podstawę egzekucji (art. 776 k.p.c.). Wierzyciel jako gestor postępowania egzekucyjnego zgodnie z przepisem art. 797 k.p.c. we wniosku lub żądaniu przeprowadzenia egzekucji zobowiązany jest wskazać świadczenie, które ma być spełnione, oraz sposób egzekucji. Wierzyciel obowiązkowi swemu uczynił zadość. Tok tego postępowania egzekucyjnego wyklucza też stwierdzenie, by niemożliwym był egzekwowanie należności wynikającej z tytułu wykonawczego jakim jest postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 25 stycznia 2012 r. (sygn. akt I Nc 198/11) oraz szósty tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 30 czerwca 2011 r. Na jego podstawie wierzyciel uprawniony został do prowadzenia egzekucji z nieruchomości dłużnika położonej w S. przy ul. (...)- W. 28 oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...). Pomijając już więc fakt, iż postępowanie egzekucyjne co do nieruchomości dłużnika mieszczącej się przy ul. (...)- W. 28 toczy się udziałem innych jeszcze wierzycieli, a stan zadłużenia żalącego sięga kwoty 7.000.000 zł w sytuacji, gdy jak dłużnik twierdzi doszło do potrącenia wierzytelności, okoliczność tę może on podnieść w drodze powództwa opozycyjnego przewidzianego w art. 840 § 1 k.p.c.

Co zaś się tyczy żądania dłużnika w przedmiocie wyznaczenia właściwego komornika do łącznego prowadzenia egzekucji, to decyzja o wyborze organu egzekucyjnego do łącznego prowadzenia egzekucji następuje tylko w sytuacji zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej. Nie zachodzi to w przypadku egzekucji sądowej prowadzonej przeciwko dłużnikowi przez kilku wierzycieli. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji w przepisie art. 8 ust. 1 wprowadziła bowiem prawo wyboru komornika. Wierzyciel ma więc prawo wyboru komornika w granicach właściwości sądu apelacyjnego, z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio. Przepis art. 921 § 1 k.p.c. stanowi, że egzekucja z nieruchomości należy do komornika sądu, w którego okręgu nieruchomość jest położona. Jeżeli nieruchomość jest położona w okręgu kilku sądów, to - zgodnie z art. 921 § 2 k.p.c. - wybór należy do wierzyciela, jednakże z postępowaniem wszczętym na wniosek jednego wierzyciela połączone będą postępowania wszczęte na wniosek innych wierzycieli. W tym celu komornik, który rozpoczął egzekucję, o wszczęciu, a następnie o ukończeniu egzekucji zawiadomi komornika, do którego, stosownie do paragrafu poprzedzającego, mogłaby należeć egzekucja. W przypadku zatem egzekucji z nieruchomości wierzycielowi nie przysługuje prawo wyboru komornika przewidziane art. 8 ust. 1, z wyjątkiem oczywiście sytuacji unormowanej w art. 921 § 2 k.p.c. W tej sprawie do prowadzenia egzekucji z nieruchomości dłużnika położonej w S. przy ul. (...) właściwy jest Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie.

Argumentując jak powyżej, Sąd Okręgowy orzekł o oddaleniu zażalenia, stanowiąc jak w sentencji. Podstawę rozstrzygnięcia stanowi art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)