Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 16 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Wojtkiewicz

Sędziowie: SO Wiesława Buczek – Markowska

SO Marzenna Ernest (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. W.

przeciwko J. L.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – P. w S. z dnia 22 lipca 2013 r., w sprawie o sygn. akt I C 711/12

postanawia:

I.  oddalić zażalenie;

II.  zasądzić od pozwanego J. L. na rzecz powoda T. W. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 363/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie sygn. akt I C 711/12 nadał klauzulę wykonalności wyrokowi zaocznemu wydanemu we wskazanej sprawie w dniu 18 lipca 2013 r., stwierdzając że orzeczenie podlega wykonaniu jako natychmiast wykonalne (pkt I), zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 66 zł tytułem kosztów postępowania klauzulowego (pkt II) oraz postanowił tytuł wykonawczy wydać pełnomocnikowi powoda – radcy prawnemu B. L..

W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, iż powód wniósł o nadanie wydanemu w niniejszej sprawie wyrokowi zaocznemu klauzuli wykonalności. Sąd I instancji na podstawie art. 781 § 1 k.p.c. i art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. uznał, iż należało wniosek uwzględnić i nadać klauzulę wykonalności ww. wyrokowi zaocznemu i orzec o kosztach tego postępowania.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł pozwany i wniósł o uchylenie tego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do dalszego prowadzenia, ewentualnie - w przypadku gdy klauzula została wydana na wniosek powoda - do ponownego rozpoznania, w razie uwzględnienia zażalenia pozwanego na zasadzie art. 346 § 1 k.p.c. o zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności nadanego wyrokowi zaocznemu, wydanemu z naruszeniem przepisów o dopuszczalności jego wydania, o zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużnika kosztów postępowania zażaleniowego w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Nadto, w przypadku wydania przez Sąd Okręgowy postanowienia opisanego powyżej i po jego uprawomocnieniu się, wniósł o doręczenie wyroku zaocznego z dnia 18 lipca 2013 roku wraz z pozwem na adres pełnomocnika pozwanego, w celu umożliwienia merytorycznego odniesienia się do twierdzeń strony powodowej i złożenia sprzeciwu. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił obrazę prawa procesowego, tj. art. 776, art. 777 § 1 pkt 1, art. 781 w zw. z art. 343 w zw. z art. 133 § 1 k.p.c., polegającą na pozostawieniu skierowanej do pozwanego korespondencji w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia i w konsekwencji stwierdzeniu, że zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego, który z mocy samego prawa zaopatruje się w rygor natychmiastowej wykonalności oraz na zaopatrzeniu takiego tytułu egzekucyjnego w klauzulę wykonalności, pomimo że faktycznie wydany wyrok zaoczny nie został stronie pozwanej prawidłowo doręczony.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż wyrokiem zaocznym z dnia 18 lipca 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie zasądził na rzecz powoda kwotę 48.216,18 złotych wraz z odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu, a dnia 22 lipca 2013 roku postanowieniem tego samego Sądu, wyżej opisanemu tytułowi egzekucyjnemu nadana została klauzula wykonalności.

Pozwany zaznaczył, iż dnia 16 sierpnia 2013 roku dowiedział się od reprezentującego go w innej sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym Szczecin - P.i Zachód z udziałem tego samego przeciwnika procesowego (sygn. akt I C 1855/12) adwokata, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (...) T. Z.przesłał na adres jego kancelarii pismo zatytułowane „Informacja w sprawie”, którym komornik poinformował o toczącym się postępowaniu egzekucyjnym przeciwko J. L..

Skarżący dodał, że z treści przesłanego przez komornika pisma wynika, iż podstawą prowadzonej na wniosek T. W. egzekucji jest wyrok zaoczny zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Podniósł, że wskazany w piśmie jego adres - ul. (...), jest adresem mieszkania, w którym nie zamieszkuje, ani nie zamieszkiwał w chwili doręczania wyroku. Skarżący podniósł, iż wyrok zaoczny z dnia 18 lipca 2013 roku nie został mu prawidłowo doręczony, a termin do wniesienia sprzeciwu od niego nie został do tej pory otwarty, wobec czego zaopatrzenie go przez Sąd Rejonowy w klauzulę wykonalności uznać należy co najmniej jako przedwczesne. Dłużnik/pozwany wskazał, że najprawdopodobniej również odpis pozwu w przedmiotowej sprawie był mu doręczany na wyżej wskazany adres, pod którym w chwili jego doręczenia nie zamieszkiwał toteż uznać należy, że wydany w sprawie wyrok zaoczny wydany został z naruszeniem przepisów o dopuszczalności jego wydania a tym samym nadanie mu rygoru natychmiastowej wykonalności i klauzuli wykonalności uznać należy za niedopuszczalne.

Na marginesie skarżący wskazał, że możliwość zaskarżenia orzeczenia istnieje od chwili jego wydania i to bez względu na zaistnienie zdarzeń, z którymi ustawa wiąże rozpoczęcie biegu terminu na jego zaskarżenie (np.: doręczenie zawiadomienia o wszczęciu egzekucji) i stwierdził jednocześnie, że zawiadomienie takie nie zostało do tej pory mu prawidłowo doręczone.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o oddalenie zażalenia w całości oraz o zasądzenie od pozwanego/dłużnika na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu powód stwierdził, że postanowienie Sądu I instancji jest prawidłowe. Wskazał, iż zamieszkując w bezpośrednim sąsiedztwie pozwanego/dłużnika, tj. przy ulicy (...)wie, iż pozwany zamieszkuje pod adresem, na który został doręczony wyrok zaoczny w przedmiotowej sprawie i zamieszkiwał tam także w dacie doręczenia wyroku. Powód/wierzyciel podniósł, iż skarżący nie wskazał, od jakiego to rzekomo czasu nie zamieszkuje pod adresem: (...) W ocenie powoda na fakt zamieszkiwania skarżącego pod ww. wskazanym adresem wskazują protokoły komornika. Powód podkreślił, iż osoby obce, które udzielały informacji pracownikom komornika wykonującym czynności w postępowaniu egzekucyjnym są całkowicie bezstronne, a zatem wiarygodne. Wskazał, iż skarżący w innej sprawie prowadzonej przed tym samym Sądem I instancji w analogicznym okresie czasu podał jako adres swojego zamieszkania, adres, co do którego obecnie twierdzi, iż tam nie zamieszkuje.

Powód dodał, że ocenie Sądu powinna podlegać prawidłowość doręczenia pozwu w niniejszej sprawie, albowiem wraz z doręczeniem pozwu pozwany został pouczony o konieczności zawiadomienia Sądu o każdej zmianie swojego adresu i o skutkach zaniechania tego obowiązku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadne. Brak jest bowiem podstaw do kwestionowania prawidłowości postanowienia z dnia 22 lipca 2013 r. o nadaniu klauzuli wykonalności wyrokowi zaocznemu z dnia 18 lipca 2013 r.

W myśl art. 776 k.p.c. podstawą egzekucji jest tytułu wykonawczy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Tytułem wykonawczym jest zaś tytułu egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Stosownie do art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c., tytułem egzekucyjnym może być orzeczenie sądu prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu jak również ugoda zawarta przed sądem. Tytułom egzekucyjnym pochodzącym od sądu nadaje klauzulę wykonalności sąd I instancji, w którym sprawa się toczy (art. 781 § 1 k.p.c.).

Zgodnie z obowiązującą w doktrynie definicją klauzula wykonalności stanowi akt sądowy, w którym sąd stwierdza, że tytuł egzekucyjny przedstawiony przez wierzyciela nadaje się do wykonania – egzekucji – i że prowadzenie egzekucji przeciwko dłużnikowi jest dopuszczalne oraz nakazuje organom, urzędom i osobom zainteresowanym wykonanie tytułu egzekucyjnego. Stosownie do art. 783 § 1 k.p.c. postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności wymienia także tytuł egzekucyjny, a w razie potrzeby oznacza świadczenie podlegające egzekucji i zakres egzekucji oraz wskazuje czy orzeczenie podlega wykonaniu jako prawomocne, czy jako natychmiast wykonalne.

Sąd nadając klauzulę wykonalności w przedmiotowej sprawie wyraźnie wskazał, iż tytuł egzekucyjny podlega wykonaniu jako natychmiast wykonalny. W tej sytuacji Sąd Okręgowy rozpoznając zażalenie na to postanowienie, zobligowany był wyłącznie do zbadania czy orzeczenie jest orzeczeniem podlegającym natychmiastowemu wykonaniu oraz czy obowiązek stwierdzony w tytule egzekucyjnym nadaje się do egzekucji i czy egzekucja jest dopuszczalna.

Mając to na uwadze w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy stwierdza, iż nie wystąpiła jakakolwiek negatywna przesłanka nadania klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu w postaci wyroku zaocznego z dnia 18 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt I C 711/12, zaopatrzonemu w rygor natychmiastowej wykonalności. Wyrok w niniejszej sprawie wydany jest wyrokiem zaocznym, zaopatrzonym w rygor natychmiastowej wykonalności stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c.

Instytucją służąca stronie kwestionowaniu skuteczności doręczeń jako okolicznościom warunkującym wydanie wyroku zaocznego jest instytucja przewidziana w art. 346 § 1 k.p.c., zgodnie z którym to przepisem na wniosek pozwanego sąd zawiesi rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi zaocznemu, jeżeli wyrok ten został wydany z naruszeniem przepisów o dopuszczalności jego wydania albo jeżeli pozwany uprawdopodobni, że jego niestawiennictwo było niezawinione, a przedstawione w sprzeciwie okoliczności wywołują wątpliwości co do zasadności wyroku zaocznego. Wbrew skarżącemu, wpierw rozpoznany powinien być wniosek o zawieszenie rygoru i dopiero uwzględnienie tego wniosku umożliwiałoby zawieszenie prowadzonego postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 820 k.p.c. Zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności należy bowiem traktować tak samo, jak według tego przepisu traktuje się wstrzymanie wykonania tytułu wykonawczego. Okoliczności podnoszone przez pozwanego i będące przedmiotem prowadzonego przez Sąd pierwszej instancji postępowania dowodowego winny być zatem roztrząsane w toku postępowania w przedmiocie zawieszenia rygoru natychmiastowej wykonalności, a nie w toku postępowania w przedmiocie zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności.

Uwzględniając zatem merytoryczną poprawność zaskarżonego postanowienia, jak i jego zgodność z normami procedury cywilnej, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 60 zł obliczone stosowanie do § 10 ust. 1 pkt 13 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (...)Rozstrzygnięcie zawarte zostało w punkcie II sentencji.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)